review
CD: The Zutons - Tired Of Hanging Around

Opener Tired of Hanging Around klinkt in ieder geval als vanouds. Catchy, maar niet volgestampt met hooks zoals we van alle Britpop hypes van de laatste tijd gewend zijn. Funky is het sleutelwoord, en na It's The Little Things We Do kan de tweede plaat van het Liverpoolse vijftal al haast niet meer stuk. Helaas dacht ik dat ook na de eerste paar nummers van Who Killed The Zutons, dus probeer ik alles maar te relativeren. Na de eerste volledige luisterbeurt blijkt dat echter totaal niet nodig te zijn geweest. Er zijn geen echte fillers te ontdekken, ook al zijn er weer een paar nummers die ver boven de rest uitsteken.
Één daarvan is single Why Don't You Give Me Your Love. Het begint met een donkere gitaarrif, met meteen daarbovenop een saxofoon en het altijd simpele maar vooral fijne stemgeluid van Dave McCabe. Niets bijzonder, maar vooral de samenzang tussen McCabe en saxofonist Abi Harding maakt het erg lekker. Laatst genoemde speelt met haar instrument ook een dominante rol op het zomerse Oh Stacey. Ik begin te verlangen naar de sixties en kan nu al niet wachten tot ik onder een stralende zon in het gras met een koud biertje lig te genieten van deze heerlijke nieuwe Zutons nummers.
Natuurlijk is ook Tired of Hanging Around niet perfect, maar dat wordt ook eigenlijk niet van ze verwacht. Een paar nummers als Oh Stacey, You've Got A Friend In Me en Why Don't You Give Me Your Love zouden al genoeg zijn om mij een gelukkiger mens te maken. Tired of Hanging Around staat echter vol met de typische 60's rock & roll revival nummers, variërend van goed tot geweldig. Geen fillers meer, maar een compleet samenhangend album. Vooral de grotere rol van Abi Harding is een welkome vernieuwing. Net als het debuut is het eigenlijk niet mogelijk om dit album niet goed te vinden. Tired of Hanging Around is een grote stap voorwaarts, het is alleen nog wachten op het definitieve meesterwerk dat hun naam voorgoed gaat vereeuwigen in de muziekwereld. Alleen ben ik bang dat het soort muziek dat The Zutons maken daarvoor te beperkt is.
Label: Deltasonic Releasedatum: 17-04-2006 Waardering:






























The Zutons hebben hun geluid een heel eind opgeschoven, van de oude soul en Coral-tinkelaartjes, naar een 'volwassen geluid' ala Scissor Sisters. De band laat hun roots horen als conservatoriumstudenten en Queen-adepten en wat ze nu afleveren, vind ik niet meer dat hebben, wat het debuut nog wel had.
Na het concert in Amsterdam (wat ik ook al vond tegenvallen, zie het forum), had ik de hoop dat de schade op de plaat mee zou vallen, maar naast twee bekende werkjes: Why won't you give me your love en Hello conscience valt er weinig te beleven.
Erg jammer, zeker aangezien ik de eerste plaat echt grijs gedraaid heb, twee jaar terug. foto
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
enne de zang vind ik echt klasse!
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken