Film: The Taste of Tea
Ishii vertelt ons over de Haruno's: vader een dokter en moeder een tekenaar, zoon Hajime een gevoelige jongen die worstelt met verliefdheid, dochtertje Sachiko nog jong genoeg om alles te geloven dat haar fantasie haar voorzet, en dan nog gekke oude opa die bij hen in huis woont en de onvolwassen oom Ayano. Ondanks dat ze allemaal vooral met zichzelf bezig zijn, vormen ze een gezellig gezinnetje. Zo is Hajime helemaal in de wolken door zijn nieuwe klasgenote, zeker als hij hoort dat ze net als hij Go speelt. Wildenthousiast fietst hij zo snel als hij kan naar huis, waar hij zo uitgeput aankomt dat hij zijn grote nieuws nauwelijks kan vertellen. Sachiko wordt geplaagd door de permanente aanwezigheid van een enorme kopie van zichzelf die haar zwijgend aankijkt. Dat niemand anders dit ziet, maakt voor haar niets uit; zij ziet hem met haar eigen ogen. Haar oom vertelt haar een manier om van de geest af te komen.
Opa is als enige geinteresseerd in de anderen; hij is ook tekenaar en bestudeert ze allemaal aandachtig om inspiratie op te doen.
Regisseur Ishii vertelt de verhalen met een kinderlijke speelsheid die je niet direct zou verwachten van de maker van de harde yakuza-thriller Shark Skin Man and Peach Hip Girl en de niet minder gewelddadige anime-scène in Kill Bill.
In The Taste of Tea is geen samuraizwaard te bekennen en de enige dode yakuza wordt op zijn hoofd gepoept. Wat Ishii heeft bewogen tot deze film is zijn zichtbare liefde voor deze verhalen. Helaas weet hij ze niet allemaal even goed over te brengen. De wereld van de kinderen wordt met een aanstekelijk enthousiasme neergezet, maar die juiste toon wordt bij de ouders maar niet gevonden. Een werkende ouder ís natuurlijk ook minder makkelijk 'leuk' te maken dan een fantasierijk kind. De opa, die de levens van de anderen bekijkt omdat dat van hem bijna ten einde is, maakt de film te sentimenteel. Alleen de weinige scènes met de oom werken zo goed als die rond de kinderen, vooral door de mooie rol van Tadanobu Asano (bekend van o.a. Ichi the Killer).
Hoe je The Taste of Tea ziet, hangt uiteindelijk van jezelf af. Meet je een film af aan de beste, mooiste momenten, of neem je een gemiddelde? Heb je een rijke, kinderlijke verbeelding of ben je daarvoor afhankelijk van de filmmaker? Nu is dit een iets te lange, soms sentimentele film, maar met een beetje fantasie vind je er een juweeltje voor jong en oud in.
Label: 1 More Film Première: 15 december 2005 Kijkwijzer:
Waardering:
Must SeeAanraderRedelijkTsjaa...Stay away!
