CD Review: Tool - Lateralus

Om maar met de deur in huis te vallen en de ongeruste TOOL fans gerust te stellen: Lateralus is een TOOL album. Ik heb van meerdere mensen gehoord dat ze dachten dat dit album wel eens meer de "A perfect circle" kant op zou gaan, maar dit is (gelukkig) zeker niet het geval.

Ik zeg er nu wel even bij dat ik op TOOL gebied een klein beetje bevooroordeeld ben. Ik wachtte al jaren op dit album, heb nota bene Fl 29.95 aan een ZIPschijf uitgegeven zodat ik het album welgeteld één dag eerder zou hebben. Mp3 doet wonderen Tevens is deze cd gelijk mijn brander ingegaan, om zo de originele CD te "sparen". Ik wil hem het lot van mijn Ænema CD besparen, welke het slachtoffer is geworden van de krasmaakneigingen van mijn discman..

Het hoesje van Lateralus is wat mij betreft het mooiste TOOL hoesje wat tot nu toe is uitgegeven, al vond ik de hoesjes altijd al kleine meesterwerkjes. Het boekje met zijn transparante blaadjes ziet er ook zeer gelikt uit...

Maar het album zelf, daar gaat het immers om. Lateralus begint met "The Grudge", een nummer zoals we van een band als TOOL gewend zijn. Lekker vaag, en toch snel en langzaam tegelijkertijd. Een echt TOOL-nummer voor de liefhebber. Nummer 2 is Eon blue apocalypse 1.04 aan interlude, die weer heerlijk aansluit op "The Patient", een nummer waarbij het karakteristieke stemgeluid van zanger Maynard James Keenan weer geweldig uit de verf komt, net als op de rest van het album trouwens. Mantra is de 2e interlude, een 1 minuut en 12 seconden aan vaag geluid (als iemand weet wat het is, ik zou het graag willen weten). Nummer 5 is "Scism", welke de eerste single van dit nieuwe album zal worden. Dit nummer is tevens te

beluisteren op TOOLband.COM. Scism is ook weer een echt TOOL-achtig nummer, al meen ik voor de afwisseling tóch een stukje akoestische gitaar te bespeuren.

Nummer 6, "Parabol" én nummer 7, "Parabola", zijn voor mij het absolute hoogtepunt van Lateralus. Deze nummers zijn 1, en moeten ook als 1 beluisterd worden. "Parabol" is een heerlijk traag melodieus gepingel met een een of ander vaag gegrom op de achtergrond, terwijl het emotievolle geweeklaag van zanger Maynard je meesleept naar "Parabola". Dit nummer begint meteen goed, al is de overgang tussen de nummers nét één seconde te laat gepland. Bij het direct skippen naar nummer 7 mis je de eerste seconde "Parabola" aangezien die als laatste seconde aan "Parabol" geplakt zit. Een shufflekneus die er op let, Lateralus is een album dat als geheeld beluisterd dient te worden. Daar hou je van of niet, punt.

"Tricks & leeches" is het 8e nummer van Lateralus, een nummer dat lekker begint met een stukje drum, waarna Maynard heerlijk melodieus invalt met teksten als:

Suck and suck.
Suckin up, all you can suckin up, all you can suck.
Workin up under my patience like a little tick.
Fat little parasite. Suck me dry.
My blood is bruised and borrowed.

You thieving bastards.
You've turned my blood cold and bitter,
Beat my compassion black and blue.


Geweldig, niet?