CD Review: Tool - Lateralus

Daarmee houdt dus ook Lateralus op, na bijna 80 minuten op te hebben gestaan. Al na één draaibeurt durfde ik te zeggen dat Tool wederom een fenomenaal album heeft opgenomen, met schitterende, intellectuele en melodieuze nummers erop. Naast Schism, wat op dit moment mijn favoriet is, steken na een paar keer luisteren Parabola en Triad voor mij boven de rest uit. Niet ver, maar net genoeg om op te vallen. Tool heeft met Lateralus weer een stap naar voren gemaakt, en klinkt nu nog moderner en geraffineerder dan het al deed op Aenima.

Zoals ik al zei zit er misschien net iets te vaak een rustig stukje gitaar in, maar dat is niet hinderlijk. En het is een van de weinige minpunten. Pluspunten zijn er

genoeg. Het prachtige ontwerp, 78:59 minuten muziek (waar kom je dat nog tegen??), intellectuele muziek, prachtige composities, Maynard met zijn prachtige stem, fenomenale overgangen en zo kun je elk punt van de CD wel even benadrukken. Opvallend is Disposition, met de tam-tam geluiden er doorheen, en Faaip de Oiad, het experimentele einde van de CD. Nog een minpuntje vind ik trouwens dat het instrumentale nummer Triad ook aan het eind van de CD wordt gezet. Hierdoor wordt het toch een beetje op de achtergrond gezet, terwijl het toch een erg goed nummer is. Ik vind het niet echt slim om de eerste 11 nummer met zang van Maynard te doen, en dat dan de laatste twee nummers 'toevallig' geen zang bevatten. Maar goed, hinderlijk is het zeker niet.

Ik heb de CD nog niet vaak genoeg geluisterd om het goed te kunnen vergelijken met andere CD's, maar ik kan er al wel over zeggen dat de titel CD van het jaar 2001 tot nu toe aan Tool toebehoort en dat Tool zichzelf weer weet te verbeteren...