Concertverslag: Blind Justice

Bart (twi)
De eerste helft van de avond stond het publiek bij de bar en was de zaal voor het podium leeg. Dit was tijdens het optreden van Snuff Chicken het geval. Deze hardcore band uit Boskoop speelde hun tweede optreden ooit en waren kennelijk allang blij dat ze mochten spelen. Op zich klonken de nummers muzikaal wel leuk, maar technisch gezien valt er nog wel een en ander te verbeteren. Al met al uiteindelijk wel een leuke binnenkomer voor de avond.

Ondertussen was het drukker geworden en het publiek verplaatste zich van de bar naar de zaal. Daar werd voor een aantal mensen een zeer bekend nummer ingezet: Oene Maine Matsj Tirol van Willy Batenburg. Niet echt een
associatie met metal zou je zeggen, maar Blind Justice houdt nu eenmaal van een beetje humor en gezien het opspringen van een aantal die-hard fans bij het inzetten van Oene Maine, volgden zij de band er graag in...

Langzaam vervaagde Willy op de achtergrond om plaats te maken voor een opbouwend intro van Blind Justice. Eerst snerpende gitaren, dan de bas erbij en tenslotte de drums door de enige echte Ernst van Ee. Het publiek werd ineens verlicht door tientallen sterretjes die werden aangestoken in het publiek, die ritmisch meebewogen op het intro. En daarna begon het optreden echt.

Al snel was de eerste (vrouwelijke) stagediver te zien en Blind Justice speelde vooral nummers die op de nieuwe CD zullen verschijnen, zoals In Equilibrium, Dark Tower, en All Is Lost, Lost In All. BJ speelt strakker dan ooit. Hans (de gitarist) krijgt steeds meer persoonlijke fans, is op te merken aan de stukken waarop hij solo's speelt en het publiek blijft groeien. Mensen kunnen ook nummers lang kijken naar hoe Ernst met zijn drumstokken goochelt, draait, gooit en ondertussen - als ware het een click track - superstrak doordrumt.

Attila, de leadzanger, maakte tussen een paar nummers door nog een opmerking over het artikel dat dezelfde dag nog in het NRC stond over crowdsurfen. Hij was daarover geinterviewd en is in tegenstelling tot "de grote festivals" wel een voorstander van crowdsurfen. Dit was uiteraard reden genoeg voor nog meer stagedivers om het podium af te gaan.