Virtua Tennis 3

Net als de vorige Virtua Tennis games is dit niet zozeer een tennis-sim, maar neigt de game toch meer naar de arcade kant. Dit betekent trouwens niet dat de game lijdt aan een gebrek aan diepgang in tegendeel zelfs. Als je begint aan de game zullen de meeste toernooien en trainingen geen problemen opleveren, maar zodra je de top 200 van de ranglijst binnen dringt beginnen tennissers als Leyton Hewitt, Andy Roddick en Roger Federer hun naam meer en meer waar te maken. Je hebt de beschikking over een aantal slagen. De standaardslag is een normale topspin slag. Daarnaast heb je nog beschikking over een slice bal en een lob. Voor alledrie de slagen geldt dat hoe langer je de knop ingedrukt houdt, des te harder de bal zal gaan. Als je de knop indrukt zal je character echter wel stil staan, dus een vernietigende groundstroke kan je niet zomaar slaan. Je zult de tegenstander in een hoek moeten drijven zodat hij de bal in feite nog maar op één manier kan retourneren. Vervolgens sta jij al vroeg goed opgesteld en kan je de bal keihard de baan uitjagen. Na een tijdje zul je merken dat je vooral de topspin en de slice zult gebruiken, de lob is namelijk zo goed als nutteloos. Hoe dicht een tegenstander ook bij het net staat, je zult hem zeer zelden verrassen met een lob. Negen van de tien keer krijg je een vernietigende smash om je oren als je een serve/volley speler als Henman probeert te verschalken met een leep lobje. Dit is toch een gemis, want zeker tegen serve/volley spelers heb je het hierdoor verdraaid moeilijk.

<\/center>

Je zult sowieso tegen verschillende spelers verschillende speelstijlen moeten gebruiken. Hard hitters als James Blake kun je het beste bestrijden door zelf ook harde groundstrokes te slaan vanaf de baseline, terwijl je tegen een serve/volley speler als Henman je slice veel zult gebruiken om te voorkomen dat hij zijn spel kan spelen. Dit maakt dat de game toch opvallend veel diepgang kent. Je kunt een wedstrijd in een toernooi met 4-0 winnen door sterk spel vanaf de baseline te spelen, maar voor hetzelfde geld verlies je de volgende pot met 4-0 door hetzelfde spel te spelen in plaats van je aan te passen aan je tegenstander.

<\/center>

Tijdens de World Tour zul je ook met een mannelijke of vrouwelijke partner ‘normal en mixed double’ toernooien kunnen spelen en bij deze wedstrijden zul je ook weer even bezig zijn om de juiste tactiek te vinden tegen de verschillende tegenstanders. Bij de meeste wedstrijden voordat je bij de Grand Slam toernooien aankomt is het echter wel zo dat als je eenmaal de juiste tactiek gevonden hebt tegen een bepaalde tegenstander, je ze daarna vrij snel onder de duim zult kunnen houden.

<\/center>

De game speelt ondanks het geringe aantal slagen heerlijk, maar dan wel onder één voorwaarde, namelijk dat je de game met een fatsoenlijke gamepad speelt. De standaardbesturing met het toetsenbord is te omslachtig en je zult de grootste moeite hebben om hiermee ver te komen tegen de betere tegenstanders. Iets waar je ook op moet letten tijdens je World Tour is je uithoudingsvermogen. Na het spelen van een toernooi, of een aantal trainingen zul je moe worden en je moet dan ook regelmatig je rust pakken. Je kunt dit doen door een energy drink tot je te nemen, een week naar huis te gaan of drie weken op een tropisch eiland te gaan zitten. Ga je te lang door zonder rust, dan wordt de kans op een blessure steeds groter waardoor je weer belangrijke toernooien zult missen.

<\/center>

Virtua Tennis 3 ziet er net als haar voorgangers prima uit. Dat de game hoofdzakelijk ontwikkelt is voor consoles is te zien aan het gebrek aan graphics opties, maar de game is zeker niet lelijk te noemen. De graphics zijn in het algemeen niet waar Virtua Tennis 3 in uitblinkt. De game blinkt echter wel uit in de weergave van de verschillende spelers. Als je een beetje bekend bent met de verschillende tennissers die de game rijk is zal het je opvallen dat niet alleen de gezichten van de spelers in de meeste gevallen een perfecte gelijkenis is, maar ook de manier waarop ze spelen. Zo zal Nadal als hij zijn dubbele backhand voluit slaat een klein sprongetje maken, en ook de karakteristieke manier van serveren van Leyton Hewitt zal de gemiddelde tennisfan niet ontgaan.

<\/center>

Over het geluid kunnen we kort zijn: het doet z’n werk. Tijdens de wedstrijden klinkt er ‘cheesy’ gitaarmuziek, maar het wordt nooit vervelend. Verder is er niet veel geluid te bekennen, behalve af en toe het gejuich van het publiek na een mooie rally en natuurlijk het geluid van de bal die het racket raakt.