Game Review: Dark Fall
Het spel begint met een indringende boodschap op je antwoordapparaat: je broer, die architect is, heeft voor een klant een oud verlaten hotel-annex-spoorstation op het oog. Hij is daar nu, samen met twee studenten "alternatieve wetenschappen". Het hotel heeft de reputatie dat het er spookt en in het verleden zijn allerlei gasten en de eigenaar spoorloos verdwenen. Nu vraagt je broer je of je onmiddellijk kan komen, want hij hoort enge geluiden en "datgene wat de studenten zochten, heeft mij gevonden... het roept me...".
Je neemt de trein, je valt in slaap en bij aankomst word je in een verlaten treintunnel wakker. Je hoort een stem van een jongetje, Timo, maar je kan hem niet zien. Timo leidt je naar een electriciteitshuisje zodat je in ieder geval licht hebt. Dan kan je het hotel, het station en enkele omliggende gebouwen gaan onderzoeken.Het spel is vrijwel volkomen non-lineair, dus je kan vanaf het begin bijna alle kamers in. Langzaam ontrafelt zich het mysterie dat hier heeft plaatsgevonden. Een krantenartikel vertelt je over de verdwijning van Timothy Pike, een jongetje van 11, voor het laatst gezien bij de spoortunnel. Je vindt aantekeningen waaruit blijkt dat op een avond in 1947 de eigenaar en alle gasten verdwenen zijn. In 1986 heeft Edward Tully een onderzoek gedaan naar de verdwijningen, ook hij is verdwenen. Hij heeft wel een stapel aantekeningen achter gelaten. De studenten Nigel en Polly en je broer lijken de meest recente "slachtoffers" van wat het ook moge zijn dat de verdwijningen veroorzaakt.
Overal in het hotel vind je persoonlijke bezittingen van de gasten, foto's, boeken, notitieblokjes, casettebandjes... Je komt geheimzinnige tekens en symbolen tegen, boeken over astrologie en alchemie, vreemde apparatuur (van de studenten). Alles wat je ziet kan een aanwijzing zijn. Een schilderij, een folder van de lokale afhaal-Chinees, een oude foto. Je moet paswoorden kraken, sloten openmaken, geheimschift ontcijferen, onzichtbare inkt zichtbaar maken, etc etc. De puzzels zijn zeer afwisselend en goed in het verhaal verweven.Grafisch
Omdat Jonathan Boakes uiteraard een beperkt budget tot zijn beschikking had, is het spel grafisch gezien niet van supermooie kwaliteit. Alles is een beetje korrelig en donker, maar dat komt de sfeer van het spel wel ten goede. De hotelinrichting, foto's en schilderijen etc geven de tijdsgeest goed weer.
Geluid
Het sterkste punt van het spel. De achtergrondgeluiden zijn soms echt angstaanjagend. Er wordt prima gebruik gemaakt van geluidseffecten als dichtslaande deuren, krakende vloeren en stoomtreinen in de verte (het station was toch verlaten... er rijden al jaren geen treinen meer). Soms hoor je flarden muziek, een fluisterende stem of een ondefinieerbaar gezoem. Hoewel dit een pure adventure is en je dus nergens hoeft te vechten en niet dood kunt gaan, zijn de geluiden goed voor een flinke dosis kippevel af en toe.
Gameplay
Het spel is vrijwel geheel statisch. Net als in Myst kijk je naar een dia, er beweegt niet veel in het spel. Je ziet wel lichten knipperen of een schaduw langssluipen, maar je komt bijvoorbeeld geen andere mensen tegen. Wel is er een aantal cut-scenes om het spel wat te verlevendigen. Voortbewegen gaat in hoeken van 90 graden. Je kan altijd vooruit, links of rechts (of je omdraaien). Op allerlei plaatsen in het spel kan je inzoomen om iets beter te bekijken, op te pakken of er iets mee te doen.
Het spel bestaat vooral uit lezen, heel veel lezen. Ook moet je uitgebreide aantekeningen bijhouden, het spel heeft geen automatische dagboekfunctie of iets dergelijks. Omdat alles wat je vindt in het spel een aanwijzing kan zijn, moet je alles opschrijven of goed onthouden waar je die clue gezien hebt zodat je terug kunt gaan als je hem nodig hebt. Interactie bestaat uit klikken op "hotspots". Soms moet je wel zoeken, om een deur te openen moet je bijvoorbeeld precies op de klink klikken, je kan er dus makkelijk overheen kijken.
De inventory blijft in het hele spel beperkt tot een voorwerp of tien. Meestal is wel duidelijk waar je ze kan gebruiken, bijvoorbeeld als je een deur niet open kan maken heb je een sleutel nodig. Er zijn drie verschillende sleutels, waarvan één met een labeltje eraan. Zit je ergens vast, dan ga je gewoon naar een andere kamer om daar aan een puzzel te werken of aanwijzingen te zoeken.De puzzels zijn niet al te moeilijk, als je een puzzel niet op kunt lossen komt dat meestal omdat je een aanwijzing gemist of verkeerd begrepen hebt. Ik liep zelf vast omdat het niet duidelijk was hoe en wanneer je een bepaald "gadget" kunt gebruiken. Toen ik dat eenmaal doorhad had ik het spel relatief snel uitgespeeld. Toch is het spel niet te kort of te makkelijk, er zitten een paar aardige hersenkrakers in.
Overige opmerkingen
Het spel en de manual zijn volledig Engelstalig. Voor mij is dat een pluspunt, omdat ik een hekel heb aan slecht vertaalde of nagesynchroniseerde spellen. Optioneel kan ondertiteling aangezet worden (dit staat niet vermeld in de manual, ik kwam er bij toeval achter toen ik op F1 drukte). Dat kan handig zijn voor mensen die de Engelse taal minder machtig zijn of moeite hebben met de accenten in het spel.
Na de installatie hoeft de CD zich niet in de CDspeler te bevinden om het spel te kunnen spelen.
Het spel kost ongeveer 30 Euro.
