Massaal protest tegen arbeidswet Frankrijk
Honderdduizenden mensen hebben donderdag in Frankrijk geprotesteerd tegen de voorgestelde hervormingen van de arbeidswetgeving. Volgens de vakbond CGT gingen in heel het land 1,2 miljoen mensen de straat op. Het ministerie van Binnenlandse Zaken schatte het aantal betogers op 390.000.
De protestdemonstraties waren niet alleen in grote steden, maar ook in tal van kleinere plaatsen. In verscheidene steden liepen betogingen uit de hand door toedoen van relschoppers. In Parijs en Marseille zijn daarbij arrestaties verricht.
De regering van de socialistische president François Hollande en zijn premier Manuel Valls wil de werkloosheid terugdringen door de strenge en ingewikkelde arbeidswetten te versoepelen en te vereenvoudigen. Veel werknemers en studenten vrezen dat dit de sociale zekerheid ondermijnt. In hun ogen zijn de beoogde hervormingen erg nadelig voor de werknemers en zeer voordelig voor werkgevers en grote ondernemingen.
Als gevolg van de protestacties bleef de Eiffeltoren donderdag dicht. Ook op het spoor was er hinder, doordat naar schatting een kwart van het spoorwegpersoneel ging demonstreren.
Massaal protest tegen arbeidswet Frankrijk (Foto: ANP)
Ben blij dat we in Nederland het poldermodel hebben. Vakbonden en werkgevers praten meestal op een zinnige, volwassen manier met elkaar en zorgen dat de ander niet te ver gaat in het doorvoeren van zijn eigen eisen. Dat is een van de redenen dat het hier veel beter gaat dan in Frankrijk. (We denken vaak dat het hier kut gaat. Dat klopt niet, als je het met bijvoorbeeld Frankrijk vergelijkt, als is er natuurlijk altijd ruimte voor verbetering.)
Hoe productief ben jij zelf trouwens, heb je wel eens werk ?
Ik ben allesbehalve links, maar het recht om te staken is het enige wapen dat werknemers kunnen inzetten om te voorkomen dat werkgevers hun wil opleggen aan de werknemers. Zonder stakingsrecht hebben vakbonden geen poot om op te staan bij CAO-onderhandelingen en krijg je weer de extreme kapitalistische situatie die we in de 19e eeuw hadden. De quote van Taylor (uit diezelfde 19e eeuw) geeft aan dat je erg ver van de realiteit staat als je er in de 21e eeuw dat soort denkwijzen op nahoudt.
Het moet zeker minimaal ingezet worden, maar soms werkt het goed om misstanden te voorkomen.
De methode die Taylor heeft ontwikkeld gaat praktisch uit van de werknemer als machine. Volgens Taylor moet voor elke werknemer precies worden vastgelegd welke bewegingen en handelingen hij nauwkeurig moet verrichten in het productieproces zodat het productieproces zo soepel en snel mogelijk verloopt teneinde de productie (en daarmee de winst voor de onderneming) zo hoog mogelijk te krijgen. Het belang van de werknemer is daarbij van ondergeschikt belang of zelfs niet van belang. Het gaat puur om de snelheid van productie en de winst.
De ideeën van Taylor komen voort uit het idee dat alle macht bij de werkgever moet liggen en de werknemer vooral zijn mond moet houden, moet luisteren naar de baas en niets te eisen heeft. Precies het idee dat ervoor zorgde dat sprake was van zeer lange werkdagen, geen overurentoeslag, geen uitkering bij ziekte, enz. Als je terug wil naar de ideeën van Taylor, is mijn reactie dus absoluut niet overdreven.
En nee, ik ben geen manager. Wel meester in de rechten met verstand van zaken en een uitgebreide economische opleiding naast mijn juridische opleiding.
En hoezo "productief zijn", er wordt al veel te veel geproduceerd. Ten koste van allerlei immatriële maatschappelijke waarden, die zich niet laten 'produceren'.
Daarentegen moet een bedrijf wanpresterende nietsnutten er wel uit kunnen trappen, dat lijkt me wel zo gezond. Een arbeidsrelatie moet tenslotte van twee kanten komen.
Those who can't, teach.
Those who can't teach, become a manager.
Managers, het meest overgewaardeerde beroep van ze allemaal. 0 vaardigheden hebben en denken dat je iets toevoegt
Als ik de gemiddelde leeftijd hier schat (overwegend <30?) en kijk naar hoe mijn eigen bewustzijn over mijn rechten en plichten pas begon te groeien door werkervaring en conflicten, dan zie ik vooral bij studenten en startende werknemers nog heel veel onduidelijkheid over rechten en plichten.
Simpele dingen als je vrije dag opnemen zonder dat je je baas hoeft uit te leggen waarom, want dat is gewoon prive. Of dat als je CAO niet exact omschrijft hoe je vakantiedagen meegenomen worden naar het volgende jaar, dat dat niet automatisch betekent dat je ze kwijt bent. Zeker niet als je met een uren-systeem werkt en de arbeid al geleverd hebt.
Om nog maar niet te beginnen over die vele mensen die systematisch overwerken en er werkelijk geen enkele compensatie voor krijgen op wat voor manier dan ook, dus niet alleen financieel of tijd voor tijd, maar bijvoorbeeld zelfs geen flexibiliteit in werktijden. Volledig eenzijdige flexibiliteit en plichten, omdat ze toen ze er mee begonnen niet wisten wat hun rechten en plichten zijn.
Veel jonge mensen hebben geen flauw benul en laten zich vanalles aanlullen.
Geef je je grenzen niet aan, door te zeggen dat je weet wat je rechten en plichten zijn, dan begeef je je op een hellend vlak waar je alleen jezelf mee hebt.
Je schept ook een verkeerd precedent.
Een jonge gast vertelde ooit trots aan de bar bij de voetbal dat hij "altijd 125% gaf op werk" en "wanneer mogelijk altijd extra doe".
"Daar zullen je collega's blij mee zijn, want dan wordt dat van hun allemaal ook verwacht terwijl de tegenprestatie onveranderd blijft, besef je wel wat je eigenlijk doet?" zei ik.
PhD studenten die 50-60 uur per week werken "omdat dat zo hoort" en "omdat mijn voorgangers dat ook deden" of "mijn begeleider moest dat ook, dus ik ook zegt hij/zij". Academisch werk en denk niveau he zeggen ze dan.
Benchmark / boiling frog combinatie is het gewoon.
Jonge mensen die nog niet voor zichzelf durven opkomen, omdat zij hun rechten en plichten niet kennen en daardoor zonder het vaak zelf te beseffen voor iedere volgende persoon die lat weer nog hoger legt.
Dan lees je dat burn-outs steeds vaker en op jongere leeftijd voorkomen...het is een ABC'tje.
Sorry voor de onverwacht lange en onsamenhangende rant, maar waar het allemaal op neer komt denk ik:
Wij vinden die Fransen maar rare zeikerds en lange tenen hebben qua arbeidsrecht, maar ik vind dat wij VEEL te makke lammetjes zijn (op heel veel vlakken).
Beetje jammer, het nodig vinden om jezelf "authoriteit" toe te kennen om je verhaal "kracht bij te zetten" (is drogredenatie he, weet je denk ik ook wel).
Waarom die onzekerheid als je gewoon een goed verhaal hebt?
Ik vind staken in de branches als OV, infrastructuur en hulpdiensten fout en ik vind dat het recht om te staken in die branches sterk moet worden ingeperkt omdat een staking in die branches het dagelijks leven ernstig kan ontwrichten en in het laatste geval ook mensenlevens in gevaar kan brengen. Staken is echter wel degelijk een allerlaatst pressiemiddel om onze arbeidsomstandigheden weer op peil te brengen zodra dat niet zo is.
Slaafs figuur.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Ik vind dat je er als werknemer zeer terughoudend in moet zijn, maar dat dat recht bestaat is juist goed, omdat het gevallen van uitbuiting helpt voorkomen.
Leiderschap vereist meer dan alleen de functie van manager en zit in veel meer functies. Mijn ervaring is juist dat veel managers bar weinig van echt leiderschap weten.
En niet alleen mensen ontslaan die het echte werk doen, terwijl managers in een ivoren toren onaantastbaar zitten te wezen. Dat is geen verantwoordelijkheid dragen maar het risico op werkvolk afschuiven.
Gewichtig willen doen over mensen leiden en ontslaan, en daar dik voor betaald willen worden, prima, maar dan ook zelf eruit getrapt worden als het kut gaat. Daar draag je immers die duurbetaalde verantwoordelijkheid voor.
Niemand doet gewichtig over mensen ontslaan. Dat is echt het minst leuke aan het werk, maar soms moet het gewoon.
Bovendien, nogmaals: verantwoordelijkheid. De manager heeft dat, en wordt ervoor betaald, dus kan er ook op worden afgerekend. Of dat zou althans zo moeten zijn, in de praktijk gebeurt het veel te weinig.
En wanneer moet een manager dan precies ontslagen worden?
hier werkten bij een klein thuiszorgbedrijf 27 managers die de hele dag het personeel van hun werk hielden om ze verantwoordelijkheden toe te schuiven.
als er fouten gemaakt worden moet de manager iemand aanwijzen.
thuiszorgbedrijven zijn niet voor niks kapot gegaan en allemaal over de rug van het gewone personeel.
dat zijn de werkelijke verantwoordelijken en die krijgen er niet voor betaald.
managers en directeuren krijgen nog geld na.
juist als ze er een potje van hebben gemaakt en dan krijgen ze ook nog een mooie andere functie.
net zoals dat bij de politiek gaat.
Ik had het over het ontslaan van medewerkers door een manager. Leuk dat je deze draai probeert te geven, maar is toch wel matig hoor.
En bovendien negeer je voor het gemak al mijn andere punten. Jij komt over als zo'n typische manager die nul affectie met de "werkvloer" heeft, en werknemers niet ziet als gelijkwaardige collega's maar als instrumenten die je zo efficiënt mogelijk moet benutten. Zo'n manager die denkt (of in ieder geval handelt alsof) een bedrijf om de manager draait in plaats van andersom.
Ik run (en bezit) zelf een bedrijf, en dit is nou precies het soort verdorven managers wat ik er direct uit zou trappen. Om zelf mijn vraag van hierboven maar even te beantwoorden. Vroeger (heel lang geleden) heb ik zelf ook onder dit soort hautaine zelfvoldane managers gewerkt, ik zal zorgen dat mijn eigen werknemers dat nooit overkomt.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken