FOK!toen: David Bowie - Heroes
Voor de FOK!toen van vandaag gaan we terug naar vrijdag 14 oktober 1977. Het was namelijk op die dag dat Heroes, het twaalfde studio-album van David Bowie, verscheen. 1977 was een druk jaar voor de Britse muzikant. Zo produceerde Bowie de albums The Idiot en Lust For Life van Iggy Pop, speelde samen met Marlene Dietrich en Kim Novak in Just A Gigolo en sprak ook nog eens een stem in voor Eugene Ormandy's versie van Peter And The Wolf.
Na het verschijnen van het album Station to Station was David Bowie naar Berlijn verhuist. De flamboyante muzikant was van zijn cokeverslaving af, studeerde moderne kunst en ging zich steeds meer op muziek met veel synthesizers richten. Nadat eerder in 1977 al het experimentele electronische album Low was verschenen, waarop we Bowie aan het werk horen met toetsenvirtuoos Brian Eno, was het op 14 oktober tijd voor het tweede deel van Bowie's Berlijn-trilogie.
There's Old Wave. There's New Wave. And there's David Bowie...
Berlijn
Voor de opname van het album Heroes ging Bowie naar de Hansa Tonstudio in het toenmalige West-Berlijn. De beroemde Duitse studio lag maar zo'n 500 meter van de beruchte muur die door Berlijn liep en zo konden de muzikanten elke dag de Russische wachtposten op de uitkijk zien staan. Er was een torentje boven op de muur waar de bewakers zaten en het was Bowie opgevallen dat er elke dag rond lunchtijd een jong stelletje bij elkaar was. Het was duidelijk dat de twee een relatie hadden, maar Bowie begreep niet waarom de jongen en het meisje ervoor kozen om elkaar op het bankje onder de wachttoren te ontmoeten. De heldhaftige houding van de jonge mensen wist de Britse zanger echter ook te inspireren voor een titelnummer voor zijn nieuwe album. Heroes was duidelijk een album dat was geinspireerd door de Koude Oorlog, opgenomen in een stad wiens hart was verscheurd door de verstoorde relatie tussen twee wereldmachten.
Sinds het verschijnen van het album Station To Station had Bowie een vaste begeleidingsband, bestaande uit gitarist Carlos Alomar, bassist George Murray en drummer Dennis Davis. Op Heroes werd die band uitgebreid met Brian Eno op synthesisers en keyboards. Eno belde op zijn beurt met King Crimson-gitarist Robert Fripp en vroeg of deze interesse had om aan het nieuwe album van Bowie mee te werken. Fripp, die eigenlijk al met pensioen was gegaan, gaf aan dat hij al drie jaar geen gitaar meer had gespeeld, maar dat hij wel mee wou doen, als men bereid was om het risico te nemen dat het nergens op uit zou draaien. Fripp vloog over uit Amerika en kwam met jetlag en al de studio in om zijn partij in te spelen voor het nummer 'Beauty and the Beast'. Het nummer zou in één keer perfect op de gevoelige band vastgelegd worden.
Heroes is een album waarvan de meeste tracks ter plaatse in de studio ontstonden. Zo duurde de eerste uitvoering van het titelnummer meer dan acht minuten. Wat meteen opvalt bij het beluisteren van dit album is het positieve karakter van de aanwezige tracks. Na het behoorlijk deprimerende Low horen we op Heroes weer een wat vrolijkere kant van de muzikale Britse kameleon met liedjes zoals 'Beauty and the Beast', 'Joe the Lion' en 'The Secret Life of Arabia'. Volgens producer Visconti schreef Bowie de complete tekst voor 'Joe the Lion' zelfs in minder dan een uur.
De Japanse persing van Heroes
Vanaf 14 oktober was Heroes in de bakken bij de betere platenboeren te vinden. In de diverse media kreeg Bowie louter positieve reacties en de plaat zou tot 'Album van het Jaar' worden uitgeroepen door zowel de New Musical Express als de Melody Maker, twee vooraanstaande Britse muziekbladen. Van het album verschenen ook twee afwijkende versies. Zo verscheen in Frankrijk een versie waarop we een Frans-Engelse versie van 'Heroes' horen. De Franse elpee heet, zoals we ook op het label hieronder kunnen zien, Takeoff - Heroes. Op de originele West-Duitse persing van de lp is het titelnummer vervangen door het liedje 'Helden'.
Toen John Lennon in 1980 aan de slag ging met zijn comeback-album Double Fantasy gaf de ex-Beatle aan dat het zijn ambitie was om een album te maken dat minstens even goed zou zijn als Bowie's Heroes. Veel van de instrumentale tracks op dit album zouden later ook terug te horen zijn in de cultfilm Christiane F - Wir Kinder Vom Bahnhof Zoo.
Kant A:
1 Beauty And The Beast3:35
2 Joe The Lion3:07
3 "Heroes" 6:05
4 Sons Of The Silent Age 3:18
5 Blackout 3:46
Kant B:
1 V-2 Schneider 3:10
2 Sense Of Doubt 3:56
3 Moss Garden 5:05
4 Neuköln 4:33
5 The Secret Life Of Arabia 3:45
Voor de hoes van Heroes liet David Bowie zich inspireren door de schilderijen van de Duitse schilder Erich Heckel. Op de hoes van de elpee zien we een foto van de Japanse fotograaf Masayoshi Sukita, geinspireerd door het schilderij Roquairol van Heckel uit 1917. Ook Iggy Pop zou zich voor de hoes van zijn album The Idiot door ditzelfde kunstwerk laten inspireren. Erich Heckel was de oprichter van de Die Brücke-groep, een groep kunstenaars die actief waren van 1905 tot 1913. Voor zijn laatste album The Next Day maakte Bowie in 2013 opnieuw gebruik van de beroemde hoes van Heroes.
