WK Kroniek (1): Vlaggetjes op de wangen
Zoals wellicht bekend heeft Super de Boer rond dit WK een actie waarin je poppetjes kunt sparen. Deze poppetjes lijken meestal niet en heel soms wel op de internationals van Nederland. Helaas zijn er ook poppetjes gemaakt van spelers die in Duitsland ontbreken, maar goed, ook het Panini-album bevat dit soort fouten. Daar ontkom je niet aan, als je vooraf de productie begint. Deze poppetjes kunnen weliswaar op ingenieuze wijze een bal wegschieten, maar zijn verder compleet statisch. Kijkend naar Duitsland - Costa Rica kreeg ik steeds meer het idee dat de Duitse centrumverdedigers op imponerende wijze aan Super de Boer duidelijk wilden maken dat er van hen ook een poppetje moet komen. Per Mertesacker en Christoph Metzelder oogden net zo statisch als de rij poppetjes op mijn televisiekast. Dat gaat de Duitsers nog lelijk opbreken tijdens dit toernooi.
De enige Duitse verdediger die wel indruk maakte was Philipp Lahm. De linksback schakelde zich steeds aanvallend in, opende de score op dit WK en had nog een fijne assist op Klose. Miroslav Klose, de spits van Poolse origine die inmiddels al zeven doelpunten tegen vooral matige landen heeft gescoord op wereldkampioenschappen. Toch een prestatie van formaat, maar de echte uitblinkers bij de Duitsers waren de soepel voetballende Bastian Schweinsteiger, alleskunner Torsten Frings en zoals gezegd Lahm. Extra punten krijgt Lahm vanwege het feit dat hij speelde met een blessure aan de elleboog. Geloof me, Jan Wouters had met een dergelijke blessure nooit kunnen voetballen.
De Duitse defensie werd overigens nog gespaard door Costa Rica. Paulo César Wanchope haalde wel een hoog rendement, door eigenlijk elke fatsoenlijke bal die hij kreeg tot doelpunt te promoveren, maar hij had nog veel gevaarlijker kunnen zijn. Helaas voor hem ontbrak het aan spelers die hem in stelling konden brengen. Achterin is Costa Rica echter nog zwakker. De spelers oogden bloednerveus, de doelman ontpopte zich als grabbelaar en zo droeg dit deel van de ploeg flink bij aan de nederlaag.
Om overigens over de Poolse centrumverdediger Mariusz Jop maar te zwijgen. Jop oogt met zijn kale hoofd als stoere stopper, maar deed vrijwel alles fout. Zijn hoogtepunt had hij na rust. Een diepe bal kwam in zijn richting en ondanks het feit dat hij tijd te over had, besloot Jop om de bal maar direct weg te koppen. Uiteraard belandde het speeltuig in de voeten van een tegenstander. Nee, die Jop is wat mij betreft tot nu toe veruit de minste speler die we gezien hebben. Die zou bij mijn favoriete club ASWH gewoon op de bank zitten. Zoals heel Polen tegenviel, op de hard werkende Ebi Smolarek na. Spits Maciej Zurawski, in Schotland niet voor niets liefkozend Magic genoemd, was volledig onzichtbaar tegen Ecuador.
Zo werd Ecuador dus de verrassing van de openingsdag. Daar stond wel een duo achterin dat indrukwekkend verdedigde. De beresterke Geovanny Espinoza en diens ervaren maatje Iván Jacinto Hurtado maakten indruk voor het elftal dat buiten de eigen landsgrenzen eigenlijk nooit iets presteert. Met dat feit rekende Ecuador gisteren dus al knap af. Daarbij viel keeper Cristián Mora nog het meest op.
Mora, jonge knul die toch vrij verrassend de vaste keeper Edwin Villafuerte uit de ploeg heeft gespeeld. Hij toonde precies die beleving die nodig is om succesvol te zijn op een WK. Het had wel iets, die vlaggetjes die hij op zijn wangen had geschminkt. Het straalde iets uit. Passie, vaderlandsliefde. Voor Ecuador! Dat is precies wat je in je hoofd moet hebben als je voor je land mag uitkomen. Mora werd één met de supporters, die zich vaak van dezelfde versieringen laten voorzien. Als supporter stond hij ook in het doel, vast overtuigd dat hij niet zou falen. En zie, hij pakte ballen en keek er een paar op het aluminium van de Arena auf Schalke.
Ik hoop dat Edwin van der Sar heeft gekeken en weet wat hem nu te doen staat. Morgen tegen die sluipmoordenaars uit Servië & Montenegro keepen met twee vlaggetjes op de wangen. Misschien nog een oranje streep op het voorhoofd om het af te maken. Lijkt me een mooi klusje voor Harry Vermeegen. Want het kan geen toeval zijn dat juist Ecuador als enige land de nul heeft weten te houden.
