Lekker Kijken niet Feesten

De helft van de Nederlanders kijkt met kerst TV, aldus het nieuwsbericht van gisteren. Natuurlijk krijg je dan vrede op aarde; als iedereen binnen zit, is het niet moeilijk om een gevoel van rust te krijgen. We zien dan ook liever geen geweld op TV zegt hetzelfde nieuwsbericht. Vrede op aarde betekent in Nederland kennelijk je kop in het zand steken.

Elk jaar weer komt dat feest van licht en vrede. Elk jaar weer worden er meer lichtjes verkocht, elk jaar meer prullaria. Alles om het gezellig te maken, een plaats waar de kerstman met liefde komt. Waar Jezus zich welkom voelt en boze geesten met de staart tussen de benen worden verdreven. Zoveel gezelligheid en vrede zou ik ook bang van worden. Bovendien, wat valt er nou boos te zijn als de mensheid zichzelf al ten gronde richt? Er is geen bozere geest dan de geestdodende geest. En laat die nu al bij vijftig procent van de mensen een warm plekje in de huiskamer hebben gevonden.

De TV, dat is dat kastje waarvan bewezen is dat er zelfs in je slaap nog meer activiteit in je hersens plaatsvindt. Geen familiespel om weer eens te lachen met elkaar. Geen wandeling om eens iets in het echt te zien. Hooguit een snelle tred naar de bank om die acceptgiro op de post te doen, die je de rest van het jaar ontslaat van dat knagende gevoel dat er miljarden mensen op aarde rondlopen die met kerst niet eens TV kunnen kijken.

Feestdagen noemen we het, die dagen dat we met zijn allen voor de TV zitten. Het is dat de kerstman rood is, anders was het verschil met het WK voetbal schrijnend klein. Maar dat komt nog wel, over een paar jaar begrijpen de commerciële bonzen dat een grootse kerstshow op de buis, de andere vijftig procent ook wel over de streep heen trekt. Dan zullen wij met zijn allen reikhalzend uitkijken naar de 25ste december, waarin wij kunnen zien hoe andere mensen het gezellig hebben. Dan heb je voor miljarden die lichttroep gekocht en ga je voor de TV hangen om iemand anders zijn veel mooiere huiskamer te bekijken.

Ik begrijp ons niet meer zo. Ook ik word verplicht familiebezoek af en toe moe, maar is dat omdat het alternatief TV zo makkelijk is? Dat simpele vermaak, waarbij je niet hoeft te praten, niet hoeft te denken, maar waar alles zich letterlijk als een film aan je voorbijtrekt. Is dit hoe wij ons gezelligheid, en vrede op aarde voorstellen? Vanuit een kastje aan de muur? Het kan toch gewoon niet zo zijn, dat van al die tradities er niet één bestand is tegen het fenomeen TV. Waar is de tijd van doe-het-zelven? Kom eens van je reet, doe eens iets aan vrede op aarde in plaats van te rusten in vrede. De aloude kerstgedachte heeft niets met TV van doen. Daar kijken we de 363 andere dagen al naar, moet dat nu ook perse met kerst? Sterker nog, is dat juist wat we willen van kerst, als we nu al aangeven dat dat is wat we het liefste doen? Is er echt helemaal niets te beleven, niets te geven, niets te delen, niets te ontwikkelen?

De helft van Nederland gaat TV kijken met kerst. Ik hoop dat ik de andere helft tegenkom in het bos, waar we met gluhwijn en puntmuts om de grote eik heen dansen. Misschien kunnen we dan in de geest van het heidens Kerstfeest voor twee dagen de geestdodende geest verjagen.