Plein vernoemd naar Jules Deelder
De gemeente Rotterdam vernoemt een plein naar Jules Deelder. De Rotterdamse dichter en ‘aucteur’ (acteur én auteur) overleed op 19 december 2019. Het J.A. Deelderplein zal naar verwachting in 2024 worden onthuld aan de Nieuwe Binnenweg, op een steenworp afstand van het voormalige woonhuis van Deelder.
Plein
Het plein bevindt zich ter hoogte van de Nieuwe Binnenweg 125, op de hoek van de Josephstraat en Van Speykstraat. “Het plein past bij Jules Deelder,” aldus Jantje Steenhuis, stadsarchivaris en voorzitter van de Commissie van advies inzake straatnamen en gedenktekens. “Het plein ligt midden in de stad, waar dag en nacht iets is te beleven. Bovendien kwam Deelder zelf ook regelmatig op deze plek.” Zo ook in 2011, toen Jules Deelder een in neonverlichting gegoten dichtregel van hemzelf onthulde op de gevel van een belendend pand: ‘De omgeving van de mens is de medemens’.
Herinrichting
Voordat het plein officieel de naam J.A. Deelderplein krijgt wordt het plein nieuw ingericht. Deze herinrichting maakt onderdeel uit van de pleinenaanpak in het Oude Westen. Stadsontwikkeling begint in oktober 2022 met het opstellen van een nieuw inrichtingsplan. Omliggende bedrijven, omwonenden en de nabestaanden van Jules Deelder zullen worden betrokken bij het opstellen van een programma van eisen.
Motie
De gemeenteraad riep in januari 2020 het college middels de motie ‘Wat zwart is moet zwart blijven’ op om Jules Deelder te eren met de vernoeming in een straatnaam. De Commissie van advies inzake straatnamen en gedenktekens zocht op verzoek van het college naar een passende locatie. De commissie heeft tijdens de zoektocht overleg gevoerd met de weduwe en dochter van Jules Deelder. Ook heeft de commissie de vele suggesties die door de inwoners van Rotterdam zijn opgestuurd meegenomen in haar advies aan het college.
Naam
De naam J.A. Deelderplein is een suggestie van de weduwe van Jules Deelder. Onder die naam publiceerde hij vrijwel al zijn boeken. De naam grijpt tevens terug op een artikel dat in de jaren 1980 is gepubliceerd in de Haagse Post. Daarin zegt Deelder, in een gesprek met Hans Sleutelaar, “Ik zal wel eerder dood gaan dan jij. Laten we afspreken dat jij er dan voor zorgt dat ze een plein naar me vernoemen. Het J.A. Deelderplein.”
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
- Marcus Aurelius
[ Bericht gewijzigd door foton op dinsdag 19 juli 2022 @ 23:27 ]
Maar natuurlijk hoort Deelder ook een plaatsje te krijgen in het Canon van Nederland!
Ik stel voor om Deelder als een spoken word artiest. Ja dat zit ergens tussen rap, hiphop en poëzie in.
Maar om hem als dichter te onthouden? Nee. Misschien zag hij zichzelf wel zo... maar vraag het aan de echte dichters/ poëten? Dan zou het gordijn nu dichtgaan ... ware het niet dat Jules Deelder nu overleden is.
Ja alle glorie naar dode dichters! Want die herinneren de meeste mensen zich nog wel... zeker als ze rijmden!
Feit is wel dat spoken word veel toegankelijker is dan poëzie op papier. Het is qua taal vaak minder complex. Daardoor kan het een laagdrempelig genre zijn om vervolgens wellicht ook eens poëzie te gaan lezen.
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Inderdaad, wat jij zegt (niet meer, niet minder, maar anders).... ja woorden had ik achteraf ook willen gebruiken. Want dat is ook hoe ik het bedoel.
Overigens zijn er ook genoeg festivals waar de meer complexe poëzie ook gewoon voorgedragen wordt. Meestal iets trager om de zinnen nog te laten doordringen in het hoofd van de luisteraar.
Zelf heb ik ook op meerdere poëzie festivals opgetreden, in allerlei uithoeken van Nederland.
Rap en spoken word vloeien soms in elkaar over. Ook helemaal niets mis mee. Altijd mooi als men daarna ook een stapje extra neemt, zodat ze ook eens met een dichtbundel thuiskomen.
Alleen vind ik persoonlijk wel dat de mensen wel moeten weten waar ze terechtkomen op een poëzie festival, of spoken word of Poetry Slams... of desnoods bij Candle light.
Ik heb het altijd jammer gevonden dat poëzie een dusdanige niche-interesse is, dat er op festivals geen genre-onderscheid gemaakt wordt. Alles wordt vaak op één hoop gegooid. Het is alsof je naar een muziekfestival gaat waarop klassieke nummers afgewisseld worden door metal. Geen fusie, maar een soort Frankenstein-achtig aaneen naaien van genres.
tong80
Ik herken dat, dat je veel gedichten niet voorleest. Ik had ook een soort van bloemlezing gemaakt van mijn eigen poëzie die door op enkele poëzie fora goed beoordeeld werden. Dat waren vaak de fora waar de poëzie belangrijker was dan de rijmelarij om het maar netjes te zeggen...
En tot mijn verbazing maakte men zich niet druk om mijn voorleesstem. Nee het waren vaker "vakgenoten" die mij goed vonden (of tenminste heel aardig)... tot ze zagen dat ik ook met sommige van hun " ongevallige personen" bevriend (of goede kennissen) was! Ja ik heb wel enige gedichten gepubliceerd gekregen bij literaire tijdschriften.
Maar ik uiteindelijk in een bak vol ellende, gekrenkte ego's, kinderen van voormalig NSB' ers die nog met hun problemen rondliepen. Nou ja dat ging bij mij aanvankelijk het ene oor in, en het andere oor weer uit.
Maar uiteindelijk bleek ik de enige te zijn bij wie dat het ene oor inging en het andere oor weer uit... om dat ik bevried was met een andere dichteres, die dit koppel als vijand had benoemd... en dus dacht dat ik dit dan ook maar moest zijn.
Nee... dan houdt het op. Poëzie moet iets moois zijn, iets versterkend, iets beeldend.
Niet alleen visualiserend, maar de juiste snaar raken, iets organisch... soms zelfs magisch zonder de vinger op te kunnen leggen hoe dit gevoel tot stand komt.... omdat je alle cliches wilt ontwijken.
Maar goed, ik ben kort daarna gestopt. Teveel negativiteit.
Als je dat echt zo vindt... waarom post jij dan hier nog steeds rijmsels?
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken