Ruinerwoldse vader is te ziek voor strafzaak en komt weer vrij
De vader die met zes van zijn kinderen jarenlang afgezonderd leefde op een boerderij in Ruinerwold, wordt definitief niet vervolgd. Volgens de rechtbank is hij te ziek om zijn strafproces te kunnen volgen. Meer hierover in de Stentor.
De vier oudste kinderen hebben twee weken geleden aan de rechters laten weten dat ze zich grote zorgen maken over hun jongste broer en vier zusjes. Volgens hen is vader Gerrit Jan voor hen nog steeds een gevaar en oefent hij - ondanks al zijn beperkingen - nog altijd macht op hen uit. De jongste kinderen hebben aangegeven bij hun vader verder te willen leven als hij weer vrij komt. "Het laatste wat wij willen is dat de jongste vijf wordt ontnomen om een individu te worden. Ze moeten de kans krijgen Gerrit Jan te zien met de ogen die wij nu hebben. Met de ogen die iedereen heeft. Doordat wij zo lang zijn geïndoctrineerd, kunnen ze geen nee zeggen tegen hun vader. Ze zien hem als de prime father" schreven ze in een gezamelijke verklaring aan de rechtbank.
De jongste vijf kinderen van Ruinerwold-vader Gerrit Jan van D. hebben donderdagochtend een verklaring naar buiten gebracht. Ze noemen het jaar na de inval in de boerderij in Ruinerwold traumatisch, niet hun leven ervoor. De kinderen zijn naar eigen zeggen zo’n 15 keer verhuisd. Zij staan nog steeds achter hun vader en gaan hem donderdagmiddag ophalen uit de gevangenis. Lees de hele verklaring hier bij Dagblad van het Noorden.
De afgelopen maanden concludeerden gedragswetenschappers dat Van D. na zijn hersenbloeding uit 2016 niet meer in staat is zijn eigen strafproces te volgen.
Het OM heeft het volgende verklaard in een Standpunt OM Ruinerwold:
De officieren van justitie in de zaak-Ruinerwold hebben de rechtbank Noord-Nederland gevraagd het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk te verklaren in de vervolging van de 68-jarige verdachte die momenteel nog vast zit. Voortzetting van de vervolging zou een schending betekenen van artikel 6 EVRM, van het recht op een eerlijk proces.
Beroerte
De verdachte heeft in 2016 een beroerte gekregen, als gevolg waarvan hij halfzijdig verlamd is geraakt, zijn gezichtsvermogen is aangetast en hij nu lijdt aan globale afasie waarbij zowel het taalbegrip als de taalproductie erg slecht is, aldus deskundigen. Verdachte is niet in staat te spreken. Ook het begrip van zowel geschreven als gesproken taal blijkt ernstig verstoord. Verdachte kan enkele letters of woorden natypen, maar komt niet tot het zelf schrijven of typen van woorden.
Tijdens onderzoek zijn verschillende hulpmiddelen ingezet om tot een verbetering van communicatie te komen, zoals een spraakcomputer, verschillende apps voor afasiepatienten, pictogrammen, aanwijskaarten. Deze hulpmiddelen bleken weinig bruikbaar, andere middelen brachten verdachte in de war en afbeeldingen werden niet herkend. Uitzicht op herstel of verbetering van de cognitieve vermogens is er niet, aldus de rapporten die zijn uitgebracht door medisch deskundigen.
Fair trial
Op grond van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens heeft iedere verdachte recht op een eerlijk proces; een fair trial. “Kijkend naar de conclusies van de deskundigen en de daarop ter zitting gegeven aanvullingen en kijkend naar hetgeen wij zelf tijdens de descente hebben waargenomen, is het uitgesloten dat verdachte het strafproces inhoudelijk zal kunnen volgen en daaraan zal kunnen deelnemen. Dit raakt de kern, de basis van een eerlijk proces; het recht om jezelf, al dan niet bijgestaan door een raadsman, tegen beschuldigingen te verdedigen. Dat is wat Van D. niet kan”, aldus de officieren.
Niet ontvankelijkheid
“En dat maakt dat wij als officieren van justitie, als vertegenwoordigers van het Openbaar Ministerie, de rechtbank niets anders kunnen vragen dan het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk te verklaren in de vervolging.” Daarmee is er volgens de officieren ook geen grond meer voor de voorlopige hechtenis.
Verantwoorde wijze
“Wij hebben zowel van uw rechtbank, als vanuit de verdediging van de medeverdachte, maar ook vanuit de pers meermalen de vraag gekregen of de verdachte al door de politie gehoord was. Steeds hebben wij aangegeven dat wij eerst meer inzicht in de medische toestand en de mogelijkheden en onmogelijkheden om met van D. te communiceren moesten hebben, voordat we konden beslissen of en op welke manier een verhoor op verantwoorde wijze plaats zou kunnen vinden. Zorgvuldigheid stond en staat voor ons voorop.”
“Dat inzicht hebben wij uiteindelijk gekregen uit het op 21 oktober 2020 door het Pieter Baan Centrum opgeleverde rapport, uit de descente die op 13 en 14 Januari 2021 heeft plaats gevonden en uit de zitting van vorige week waar de deskundigen zijn gehoord. En hieruit blijkt wel dat onze vraagtekens bij de mogelijkheden tot communicatie met van D., bij de mogelijkheden om met hem in verhoor te gaan, terecht zijn geweest.”
Kwetsbaarheid
De officieren begrijpen dat de conclusie voor met name de oudste vier kinderen – die zich hadden ontworsteld aan de leefgemeenschap – hard aankomt. “Daarvan zijn wij ons terdege bewust. Zij hebben in al hun kwetsbaarheid uitgebreid verklaard over vreselijke dingen die zij in hun jeugd en jongvolwassenheid hebben moeten doorstaan. Over de wijze waarop zij zijn opgegroeid, de vreselijke geheimen die zij met zich mee droegen en de gevolgen die dat tot op de dag van vandaag voor hun heeft.”
"Niets doen was geen optie"
Ondanks het verloop van de zaak, was ingrijpen door politie en Openbaar Ministerie noodzakelijk: “Op 14 oktober 2019 moesten we ingrijpen; er had zich een jongeman bij de politie gemeld die vertelde in slechte omstandigheden, tegen zijn wil in een boerderij te verblijven; hij wekte de indruk aan iets ergs ontsnapt te zijn. Ter plaatse blijkt hoe goed het gezin inderdaad verborgen is; aanvankelijk kan de politie hen niet eens vinden. Pas als de jongeman vertelt dat er een verborgen deur is, wordt het gezin aangetroffen.”
“We konden niet de deur achter ons dicht trekken, de kinderen aan hun lot overlaten en er maar het beste van hopen. Vanuit het oogpunt van waarheidsvinding moest er onderzoek gedaan worden naar de aangetroffen situatie. Maar ook vanuit de zorgen over het welzijn van het gezin, moest er gehandeld worden. En dat hebben we dus ook gedaan”, aldus de officieren.
Keuzevrijheid
“Door te handelen hebben we er voor gezorgd dat de oudste kinderen eindelijk konden en durfden te spreken over het bestaan van hun jongere broertjes en zusjes. Het geheim en de zorgen waarmee zij al die jaren rondgelopen hebben is doorbroken en zij hebben inmiddels weer regelmatig contact met de jongeren.
We hebben de jongere kinderen uit een op dat moment onveilige, bizarre situatie gehaald. En in de loop van het onderzoek hebben we ze iets gegeven wat ze voorheen niet hadden. Een daadwerkelijk bestaan in onze samenleving door hun inschrijving in het persoonsregister, maar veel belangrijker nog: keuzevrijheid.”
“In de afgelopen anderhalf jaar hebben de kinderen onze samenleving leren kennen, daaraan deel kunnen nemen en hebben ze geestelijke en medische verzorging gehad. Mochten zij, nu ze hebben kunnen proeven aan het alternatief, er toch voor kiezen om weer met vader in afzondering te willen leven, hun geloof uit te willen oefenen – dat is een recht dat zij als inmiddels meerderjarigen gewoon hebben. Dat is hun keuze.”
De rechtbank heeft hierop vandaag het openbaar ministerie niet ontvankelijk verklaard in de vervolging van de hoofdverdachte in de Ruinerwold-zaak:
In 2016 heeft verdachte een Cerebro Vasculair Accident (CVA) doorgemaakt. Als gevolg hiervan functioneren zijn hersenen niet meer goed, is hij halfzijdig verlamd en zijn gezichts- en spraakvermogen zijn aangetast. Bij verdachte is sprake van globale afasie. Het CVA heeft het taalbegrip en de taalproductie van verdachte aangetast. Hij is, afgezien van het maken van enkele klanken, niet in staat te spreken. Zijn begrip van zowel geschreven als gesproken taal is ernstig verstoord. Ook de mogelijkheid tot schrijven is door het CVA aangetast. Verdachte kan woorden niet zelf schrijven of typen.
Niet in staat zich te verweren tegen vervolging
Door de deskundigen is geconcludeerd dat niet valt te controleren wat verdachte precies begrijpt en of de antwoorden die hij geeft, betrekking hebben op de vragen die hem worden gesteld. Verdachte is mogelijk wel in staat te begrijpen dat hij wordt berecht, maar de complexiteit van begrip die nodig is om de rechtsgang procesmatig en inhoudelijk te doorzien, kan hij niet opbrengen. De deskundigen schatten in dat verdachte met name niet in staat zal zijn zich tegen de vervolging te verweren.
Ernstige belemmering
Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat bij verdachte sprake is van zodanige fysieke en cognitieve beperkingen, dat hij niet in staat is om het strafproces te volgen dan wel in voldoende mate de eventuele gevolgen van dit proces te doorzien. Door zijn beperkingen is verdachte ook niet in staat de zaak met zijn raadsman te bespreken en de verdedigingsstrategie te bepalen. Bovendien kan hij tijdens de terechtzitting niet naar voren (laten) brengen wat zijn lezing van de feiten is en wat hij van belang acht voor zijn verdediging. Mede gelet op de aard, omvang en complexiteit van deze zaak, is dat een ernstige belemmering voor het voeren van de verdediging.
Schending van het recht op een eerlijk proces
Voortzetting van de vervolging onder deze omstandigheden zal blijkens de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, een schending van het recht op een eerlijk proces in de zin van artikel 6 EVRM opleveren.
Alles afwegende is de rechtbank tot het oordeel gekomen dat de officier van justitie niet-ontvankelijk is in de vervolging van verdachte.
Zijn kinderen zijn verkloot voor het leven, maar laten we eerst vooral medelijden hebben met dit stuk afval.
Zum kotsen
MCB radio 747KHz Middengolf
MCB radio 747KHz Middengolf
MCB radio 747KHz Middengolf
En dat is geen straf voor de dader (want hij maakt het toch niet bewust mee), maar alleen nog maar een voorbeeld voor "het volk". Om "het volk" tevreden te houden. Zoals dat in China, Noord-Korea, en andere socialistische en communistische staten gedaan wordt.
Ik weet niet exact wat Recht_voor_zijn_raap's politieke overtuiging is, maar zijn mening klinkt erg communistisch.
Ik ben van mening dat daders als daders gezien en behandeld moeten worden NIET als slachtoffers.
Maar dankzij halfbakken softies als jij komt tuig met hun daden weg als ze een keertje janken in de rechtzaal of zelfs daarbuiten.
Ben benieuwd hoe jij had gereageerd als JIJ een van die kinderen was.
Ik heb zo'n vermoeden dat je dan HEEL anders gepiept had
T'is dan weer wel zo dat was hij een 'beestje' geweest als zijnde kat, hond o.i.d. er was besloten om te laten inslapen wegens 'onnodig' lijden.
Verder vind ik dat de kern (taak) van een straf ook vaak een signaal naar de rest van de kudde is om je te 'gedragen' en dat als je te ver over grenzen gaat een onaangenaam lot je deel zal zijn. Doet er voor de kudde verder weinig toe of of een erkend rechter of eigengerechtigheid tot die 'corrigerende' maatregelen/daden komt.
MCB radio 747KHz Middengolf
1) om de maatschappij tegen gevaarlijke idioten te beschermen.
2) om de slachtoffers enige gerechtigheid te geven.
Hou die andere kul lekker voor je. Boeit dat of de dader het zelf bewust ervaart of niet...
MCB radio 747KHz Middengolf
(mocht de gezondheid van de vader ooit nog in de media komen hierna)
Dat was vóór napoleon, toen we daders in een spijkerton van een heuvel af rolde of in kokend lood gooide, her opvoeding(de dader tot inzicht brengen) is nu grotendeels de gedachtengang samen met de maatschappij beschermen, vergelding is al heel lang niet meer het uitgangspunt, we doen niet meer aan een oog om oog en dat is maar goed ook want anders eindig je als Saudiarabië waar op maandag ochtend op het marktplein de terechtstellingen zijn.
Het boeit weldegelijk of de dader zich bewust is ja of nee en zo zit ook de wet in elkaar, de kul komt van jou.
Ik weet niet wat ik er van moet denken, het botte facebook geschreeuw van hierboven is iig niet echt bevoordelijk.
Verklaring van Gerrit Jans jongste vijf kinderen
Jump to:navigation, search
Deze verklaring dient om ons standpunt te verduidelijken in de zaak bekend onder de naam "Ruinerwold".
Twee jaar geleden had ik nooit kunnen vermoeden dat ons rustig en bevredigend leven zou uiteenspatten op de wijze dat dit geschiedde. Mijn oudere broer liet niets merken van hetgeen er in zijn hoofd speelde. Jammer vind ik, omdat de beste manier om problemen op te lossen is naar mijn mening door erover te praten. Weglopen kan altijd nog. Ik dacht dat mijn broer net zoals mij begrip had voor de nogal lastige situatie waarin onze vader zich bevond.
Waar begon het allemaal?
In een audio opname uit 1995 is te horen hoe mijn vader besloot om ons jongere kinderen niet naar school te laten gaan. In deze opname legt hij uit aan mijn oudste broers en zus dat als ze op school kwamen dat ze niet moesten laten weten dat ze nog jongere broertjes en zusjes hadden, want, zo zei mijn vader, jullie jongere broertjes en zusjes ga ik zelf opvoeden. Zij gaan niet naar school.
Vanwaar deze vergaande beslissing?
Onze vader beoogde voor ons een allround opvoeding. Een opvoeding in alle aspecten van het leven: wetenschappelijk, praktisch, creatief, en ja ook religieus. Naar mijn vaders mening was het educatieve stelsel in Nederland te eenzijdig. In te grote mate bedoeld om een kind klaar te stomen voor een carrière in de Nederlandse maatschappij en te weinig vrijheid latend voor een kind om op zijn eigen tempo te leren. Elk kind is toch uniek? En wie kan een kind beter begrijpen dan zijn ouders die het kind al van dag een kennen? Ja vertel me wat. Het is een grote klus om 6 kinderen thuis te onderwijzen -- en niemand is verplicht om dat te doen -- maar mijn vader ging ervoor.
Onze opvoeding
Wij hebben geleerd te leren. Onze ouders vonden dit belangrijk. Het stelt ons namelijk in staat om te leren wat wij zelf willen. Niet wat onze ouders willen, maar wat we zelf willen. Daarbij probeerde mijn vader zelf een voorbeeld te zijn voor ons. Ik ben me bewust dat dit gedeelte van onze opvoeding bij veel mensen argwaan zal opwekken. "Een uiterst slimme methode van indoctrinatie. Leer je kinderen eerst hoe te leren en geef ze vervolgens alleen jezelf als voorbeeld. Vervolgens kun je met aanmaningen en een methode van straf en beloning ze precies laten doen wat je wil, terwijl je ze voorhoudt dat ze zelf hun pad kiezen. En bij de oudere die meer zagen dan alleen de vader kwam er vanzelfsprekend meer straf aan te pas." Zo zullen veel denken. Ik kan niet voor anderen spreken, maar wel voor mezelf, en ik zeg dat als dit mijn vaders intentie was, dat hij het niet goed aangepakt heeft. Hij heeft me dan veel te veel van de wereld laten zien en te weinig "in de gaten gehouden".
Het resultaat van onze opvoeding
Ik heb wel eens een grap horen maken dat je uit "Ruinerwold moet komen" als je onwetend bent van een algemeen bekend feit. Helaas is deze grap niet gegrond in de werkelijkheid, want met een bovengemiddeld IQ (officieel getest) en een rijkdom aan intellectuele, praktische en actuele kennis vallen wij niet onder de categorie onnozel. Wat betreft onze uiterlijk opvoeding zit het dus wel goed, maar hoe dan met onze psychische gesteldheid? Het is misschien wat raar om daar zelf een mening over te geven, maar dat we vol levenslust en optimisme naar het leven kijken, dat is zeker. Ook aan humor ontbreekt het niet. Wat moesten we lachen toen Arjen Lubach het had over dat hij de situatie in Ruinerwold niet zo erg vond omdat hij zeven nieuwe kijkertjes had. Hij zat dichter bij de waarheid dan de meesten. Ook hebben we een morele opvoeding gehad, de wetten van de Nederlandse staat zijn ons bekend en we houden ons aan de tien geboden. Dat we in God geloven en dat we geloven dat elk mens een ziel heeft die uniek is en voor altijd blijft voortbestaan, dat lijkt mij geen probleem in de Nederlands samenleving waarin we vrijheid van religie en levensovertuiging hebben.
Ons geloof
Voor de meeste mensen is ons geloof een van de onbekende factoren in de zaak. Laten we beginnen met een misverstand uit de wereld te helpen. Wij zien onze vader niet als "oervader" of "Messias". Voor ons was en is hij altijd papa. Niet meer en niet minder. Zoals sommige mensen misschien weten was onze vader vroeger lid van de Verenigingskerk. In deze kerk stond Moon bekend als de "ware vader". Nadat onze vader weggegaan is bij de moonsekte wilde hij de idealen welke Moon had doorzetten. Moon hield zich niet meer aan zijn eigen idealen, zo schreef mijn vader. Onze vader heeft destijds de term "ware vader" overgenomen. Maar de term begon steeds meer te storen. Iedereen is toch een echte vader. Toch niet maar één persoon. De term "ware vader" veranderde naar "eerste vader" of "oervader" met het idee dat hij de eerste vader ging worden die zijn kinderen op Gods manier zou opvoeden. In een gesprek die ik met mijn vader had een aantal jaren terug zei hij tegen me dat hij zichzelf ook begon te storen aan de naam oervader omdat het naar zijn mening nog steeds te veel had van een "Messias". "Ik ben geen Messias. Ik ben een tuinman en jullie vader" zei hij tegen me. Misschien ga ik hier wat uitgebreid op in, maar dit omdat het een beeld geeft hoe ik mijn vader ken als altijd zoekende naar punten die niet fijn voelde en die verbetering nodig hadden.
Terug naar ons geloof. Deze valt niet te definiëren omdat ons geloof altijd groeiende is. Net zoals wij als mensheid altijd groeiende zijn, altijd evoluerend. Deze groei maakt mij gelukkig. Ik ben ervan overtuigd dat elk mens uniek is en door God geschapen als zijn kind. Ik ga niemand proberen te overtuigen van ons geloof en dieper op ons geloof ingaan is ook niet nodig om een beeld van ons te krijgen. We zijn niet moeilijk te begrijpen aangezien we gewoon mensen zijn.
Een lastige situatie
Mijn vader kwam geleidelijk aan in een lastige situatie. Wat doe je met 6 kinderen die legaal niet bestaan en die steeds groter worden? De tragedie was compleet toen onze moeder overleed. Ik denk dat we dit allemaal als de moeilijkste tijd in ons leven beschouwen. Mijn jongste zus was nog maar drie jaar oud. Mijn vader wilde de harmonie in de familie bewaren. Hij vroeg mijn oudere broer en zus om "medium" te zijn voor de ziel van onze moeder. Hier is waar de aanklachten van seksueel misbruik hun oorsprong vinden. Ik ga me niet mengen in de twist over wat er precies gebeurd is. Als jongere kinderen zagen wij niks wat verkeerd was. Wel weet ik dat mijn vader nooit de intentie had om zijn kinderen te benadelen. Ik herinner dat mijn vader toen ik jong was wel eens zei dat als de jongste van ons 18 was dat hij zichzelf zou aangeven bij de gemeente waarna hij waarschijnlijk zelf de bak in zou gaan "maar dan hebben jullie een mooi leven". Toen kwam de boerderij in 2010. In de periode 1998 tot 2000 had mijn vader al het plan om volledig zelfvoorzienend te gaan leven op een stuk land. Dit plan kwam stil te liggen omdat er geen bouwvergunning te krijgen was. Nu kon dit plan dan toch gerealiseerd worden in Ruinerwold. Tegelijkertijd was onze vader ook bezig met een plan om ons te legaliseren. Al meer dan 10 mensen wisten van ons bestaan af. Het plan was dat deze mensen bij ons op de boerderij zouden komen en dat we gesteund door deze mensen naar buiten zouden treden met ons verhaal. We waren dus druk bezig om de boerderij te verbouwen tot een "trainingscentrum" toen op 14 oktober 2019 alles veranderde omdat mijn oudere broer besloten had zonder met een van ons te overleggen dat het anders moest.
Slachtoffers of niet?
Nee. Ik ben geen slachtoffer. We zijn al bijna anderhalf jaar in de Nederlandse samenleving en ik heb geen moment spijt gehad van mijn opvoeding. We kunnen het goed vinden met de mensen van deze maatschappij en daar waar we bij te leren hebben, gebeurt dat voorspoedig. Wel willen wij zeggen dat het ons tegenvalt hoe onze situatie onder handen is genomen. Stel je eens voor: Je huis wordt zomaar op een ochtend binnengevallen door een tiental politiemannen. Als je vraagt of je mag blijven wordt je een ja beloofd maar nog geen paar uur later moet je uit huis. Je vader wordt gearresteerd en daar waar je je hele leven contact had, is er ineens maanden niks. Alle dieren waar je jaren voor gezorgd hebt verlies je zonder vergoeding. Al je honderden planten waar je dagelijks voor zorgde ben je kwijt. De fruitbomen die eindelijk lekker fruit beginnen te geven zijn ineens je bomen niet meer. 10 jaar winst naar de knoppen. Al je spullen moet je een jaar missen en als ze dan terugkomen mist er van alles en niemand weet waar het is. In een jaar tijd moet je 15 keer verhuizen.
Ik begrijp volkomen dat het een lastige situatie was voor het Nederlands bureaucratisch systeem. Zoiets maak je toch nooit mee. Wie kon het weten of we niet drugs verbouwden, of we niet crimineel bezig waren, of we misschien niet psychisch instabiel waren... dan moet je de nodige voorzorgsmaatregelen treffen. Dat begrijp ik. Maar ik kan toch niet anders concluderen dan dat het jaar na 14 oktober, 2019 traumatiserend was en niet mijn leven ervoor. Ik hou niemand verantwoordelijk, want dat gaat niet in een bureaucratisch systeem. Iedereen deed naar zijn weten het beste. Maar iets meer naar de mening van de "slachtoffers" luisteren lijkt me wel verstandig als er ooit nog weer zoiets gebeurt.
Terug of vooruit?
Wij willen graag dat onze vader weer bij ons in mag wonen. Mijn vader heeft ons een gelukkig eerste deel van ons leven gegeven en nu geven wij hem graag een gelukkig laatste deel hier op aarde.
Gaan we dan weer terug naar hoe het vroeger was? Nee. Want voor wie het nog niet duidelijk was: het was nooit ons ideaal om afgezonderd te leven. Maar je kinderen op een eigen manier opvoeden en legaal leven, gingen blijkbaar niet samen hier in Nederland. Ons hele leven heeft onze vader ons het belang duidelijk gemaakt van relaties met mensen opbouwen. De manier om jezelf te ontwikkelen, om gelukkig te worden. Ironisch genoeg hebben we deze mogelijkheid tot nu toe niet gehad. Vanaf de eerste dag dat de politie bij ons binnenviel heeft onze vader ons aangemoedigd om vooral contact op te zoeken met mensen. Doen wij dit dan enkel omdat onze vader het vraagt? Nee. Elke ouder-kind relatie wordt op een gegeven moment een relatie tussen twee gelijkwaardige personen. Adviezen zijn welkom, maar forceren gaat niet. Terug of vooruit? Teruggaan is helemaal niet mogelijk. We gaan altijd vooruit. En hoe mooi is dat!
Reünie
Toen ik op 19 maart aan mijn vader vertelde dat mijn oudere broers en zus liever niet hadden dat hij bij ons in huis kwam wonen, keek hij nogal verrast op. Ik moest mijn opmerking twee keer herhalen voordat ik zag dat hij me begreep. "Maar waarom dan niet? Ik dacht dat jullie goed met ze konden opschieten?" liet hij me weten met gebaren en uitdrukkingen. "Ik weet het ook niet," zei ik "ze denken dat jij ons te veel manipuleert." Mijn vader haalde zijn schouders op. "Ze zullen wel bijtrekken als je eenmaal bij ons inwoont," zei ik.
Tot slot
Ik begrijp dat onze situatie uniek is en veel aandacht trekt. Maar besef dat we normale mensen zijn. Wij willen ons leven kunnen voorzetten. Hierbij vraag ik de media om ons fysiek met rust te laten als onze vader bij ons in komt wonen. We kennen inmiddels genoeg mensen die op een verantwoorde en fatsoenlijke manier zich om ons bekommeren. Deze mensen zijn voor ons genoeg.
Geschreven door de jongste zoon van Gerrit Jan in overeenstemming met de jongste vier dochters (3 maart 2021)
De man kan niet eens zelfstandig naar het toilet en je kan van kinderen ook niet verwachten dat die de verzorging op zich nemen.
Daar is de man trouwens ook op getest las ik eerder in een bericht, hij heeft volgens de experts écht problemen met communiceren.
The person most likely stopping you, is you.
Aka "fuck the victims, heb medelijden met de daders". Je standpunt is duidelijk.
De denkwijze van een nogal beperkte geest, extremistisch.
Lees de verklaring van die kinderen.
En wat criminaliteit betreft is het gewoon een kwestie van prioriteiten. Maatschappij beschermen #1, compensatie #2, straffen #3, rehabiliteren #4.
Indoctrinatie. Zinloze verklaringen. Precies dezelfde reden waarom de mening van een geloofswaanzinnige me niks waard is.
En als hij strafbaar is, wat voor straf moet je zo iemand opleggen? En wat betekent dat voor het gevangenispersoneel?
Die zouden 'm dan ook 24/7 moeten verzorgen en daar is een gevangenis niet voor.
Ik denk dat die hersenbloeding 'm al genoeg heeft gestrafd wat dat betreft.
Echt een motivatie om goed te scoren tijdens de tests is er natuurlijk niet als een slechte score je vrijheid geeft en een goede vervolging.
Verzin eens wat nieuws want dat standaard riedeltje van jullie begint saai te worden
Dus ga hier niet ineens de vermoorde onschuld uithangen.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken