FOK!toen: George Harrison - All Things Must Pass (1970)
Nadat in 1970 The Beatles hadden besloten om er mee op te houden, gingen alle vier de bandleden in hun eentje verder. In het voorgaande jaar hadden de vier mannen uit Liverpool veel tijd in de studio doorgebracht waarbij diverse composities van Lennon, McCartney, Harrison en Starr waren uitgeprobeerd. Veel van deze nummers zouden op de eerste solo-albums van de ex-Beatles verschijnen. Na het uiteengaan van The Beatles was er in de media uiteraard vooral veel belangstelling voor de openlijke ruzie tussen Lennon en McCartney. Ringo Starr bracht ondertussen zijn album Sentimental Journey uit waarop de zanger samen de George Martin Orchestra een aantal klassiekers onder handen nam en ook George Harrison ging verder met wat hij het beste kon; prachtige liedjes maken. In FOK!toen gaan we vandaag 43 jaar terug in de tijd. Terug naar de dag dat All Things Must Pass van George Harrison voor het eerst in de Britse platenwinkels te vinden was.
George Harrison - All Things Must Pass
De jaren na The Beatles
George Harrison zag dit als het geschikte moment om de wereld te laten horen wat hij zonder de aanwezigheid van John Lennon en Paul McCartney kon presteren. In feite was Harrison al in 1968 begonnen met de totstandkoming van de epische drievoudige album All Things Must Pass. Harrison had al eerder lopen experimenteren op de albums Wonderwall Music (1968) en Electronic Sound (1969) maar de muzikant zag All Things Must Pass als zijn eerste echte solo-album. Tijdens de Get Back-sessions in 1969 liet Harrison wederom weten graag een solo-album te willen maken. Harrison was een zeer goede muzikant wiens rol in The Beatles erg ondergewaardeerd werd. Hierdoor kregen we per Beatles-album maar twee Harrison-composities te horen terwijl de man toch echt wel veel meer in zijn mars had.
Een cassettebandje van All Things Must Pass
All Things Must Pass
Nadat Harrison begin 1970 zijn nieuwe landgoed bij Friar Park had gekocht nodigde hij de wereldberoemde producer Phil Spector uit. Spector had net de single 'Instant Karma' van John Lennon onder handen genomen en Harrison was zeer te spreken over het bombastische geluid van de productie. Harrison liet Spector een aantal opnames horen die hij vanaf 1966 in zijn eentje had opgenomen. Zo stamden zowel 'Isn't It a Pity' als 'Art of Dying' uit dat jaar. Twee jaar later had hij samen met vakbroeder Bob Dylan opnames gemaakt in Woodstock, waarvan alleen 'I'd Have You Anytime' op het album All Things Must Pass terug te horen zou zijn. Ook 'Let It Down' werd in 1968 geschreven. Het moge duidelijk zijn dat Phil Spector zwaar onder de indruk was van de solo-uitstapjes van de voormalige Beatle.
Nadat 'All Things Must Pass', 'Hear Me Lord' en 'Let It Down' door Lennon en McCartney afgewezen waren voor het Get Back-album werd de sfeer er niet beter op. Tijdens de opname van het liedje Two Of Us kregen Harrison en McCartney ruzie met elkaar. Harrison sprak hierbij de historische woorden: 'I'll play whatever you want me to play, or I won't play at all if you don't want me to play. Whatever it is that'll please you, I'll do it.' Op 10 december 1969 liet Harrison weten dat hij geen zin meer had in alle ellende rondom The Beatles. Uiteraard kroop het muzikantenbloed waar het niet gaan kan en vijf dagen later besloot Harrison terug te keren, op voorwaarde dat men van het idee van een optreden af zou zien. Tijdens zijn afscheid van The Beatles had Harrison zijn frustraties van zich afgespeeld en gezongen met de compositie 'Wah-Wah'.
In het liedje 'Run Of The Mill' zou Harrison het volgende over de spanningen binnen The Beatles zingen:
No one around you.
Will carry the blame for you.
No one around you.
Will love you today and throw it all away.
Tomorrow when you rise.
Another day for you to realize me.
Or send me down again.
As the days stand up on end.
Youve got me wondering how I lost your friendship.
But I see it in your eyes.
De gastmuzikanten
Dat George Harrison een vriendelijke en innemende persoonlijkheid was bleek wel uit de uitgebreide groep gastmuzikanten die meehielpen aan de totstandkoming van All Things Must Pass. Zo horen we naast Harrison, Eric Clapton, Dave Mason (Traffic), Pete Drake (bekend van onder meer Dylan's Nashville Skyline), Pete Ham, Tom Evans en Joey Molland (Badfinger) op gitaar. Billy Preston, Gary Wright (Spooky Tooth), Gary Brooker en Tony Ashton (Procol Harum) en Bobby Whitlock (Derek & the Dominoes) op toetsen, Klaus Voormann (de ontwerper van de hoes van The Beatles-elpee Revolver) en Carl Radle (Delaney and Bonnie and Friends) op basgitaar, Jim Price (onder meer The Rolling Stones) op trompet, Bobby Keys (onder meer Plastic Ono Band) op saxofoon, Ringo Starr, Alan White (Yes), Jim Gordon (Delaney and Bonnie and Friends) en Ginger Baker op drums (Cream), Phil Collins (Genesis) op percussie, Mike Gibbins op tambourijn en Mal Evans en Eddie Klein op achtergrondzang.
Het album
Drie dagen nadat All Things Must Pass al in de Amerikaanse platenwinkels te vinden was, werd de 3lp-box op 30 november 1970 ook in Groot-Brittannië uitgebracht. Naast de Indiase invloeden horen we op dit indrukwekkende solo-album ook de nodige elementen uit onder meer gospelmuziek, hardrock, country en zelfs Motown terug. All Things Must Pass zou in meerdere landen op de hoogste positie in de albumcharts terechtkomen en wordt door velen als het beste solowerk van Harrison gezien. Het album wordt door velen, net zoals Simon & Garfunkel's Bridge Over Troubled Water, Neil Young's After the Gold Rush, Van Morrison's Moondance en Joni Mitchell's Ladies of the Canyon, tot de betere popalbums van de vroege zeventiger jaren gerekend.
Kant A:
'I'd Have You Anytime' (Harrison, Bob Dylan) – 2:56
'My Sweet Lord' – 4:38
'Wah-Wah' – 5:35
'Isn't It a Pity (Version One)' – 7:10
Kant B:
'What Is Life' – 4:22
'If Not for You' (Dylan) – 3:29
'Behind That Locked Door' – 3:05
'Let It Down' – 4:57
'Run of the Mill' – 2:49
Kant C:
'Beware of Darkness' – 3:48
'Apple Scruffs' – 3:04
'Ballad of Sir Frankie Crisp (Let It Roll)' – 3:48
'Awaiting on You All' – 2:45
'All Things Must Pass' – 3:44
Kant D:
'I Dig Love' – 4:55
'Art of Dying' – 3:37
'Isn't it a Pity (Version Two)' – 4:45
'Hear Me Lord' – 5:46
Kant E:
'Out of the Blue' – 11:14
'It's Johnny's Birthday' (Bill Martin, Phil Coulter, Harrison) – 0:49
'Plug Me In' – 3:18
Kant F:
'I Remember Jeep' – 8:07
'Thanks for the Pepperoni' – 5:31
Onuitgebrachte opnames
Naast de 18 liedjes en de elpee gevuld met jam-sessies nam Harrison nog een stuk of 20 liedjes op die All Things Must Pass niet zouden halen. Zo bleven liedjes als 'Window, window' (een liedje dat was afgekeurd voor The Beatles in 1969), 'Everybody, Nobody', 'Nowhere to Go' (in 1968 samen met Dylan geschreven onder de titel 'When Everybody Comes to Town'), 'Cosmic Empire', 'Mother Divine', 'Dehradun', 'Gopala Krishna', 'Going Down to Golders Green' en 'Tell Me What Has Happened to You' ongebruikt op de plank liggen. Harrison zou trouwens de melodielijn uit 'Everybody, Nobody' wel gebruiken voor het nummer 'Ballad of Sir Frankie Crisp'. In 1994 verscheen de bootleg Beware of ABCKO waarop we een aantal vroege versies en ook een aantal van de hierboven genoemde opnames tegenkomen.
George Harrison - Beware of ABKCO
Een aantal van de ongebruikte opnames van de All Things Must Pass-sessies zouden wel op latere albums verschijnen. Zo komen we 'Beautiful Girl' tegen op het album Thirty Three and a Third uit 1976 en vinden we het met Bob Dylan gecomponeerde 'I Don't Want to Do It' terug op de soundtrack van de film Porky's Revenge uit 1985. Vroege versies van 'You', 'Try Some, Buy Some' en 'When Every Song Is Sung' werden wel door Harrison opgenomen, maar zouden uiteindelijk eerst op het eerste album van Ronnie Spector belanden. 'When Every Song Is Sung' zou worden bewerkt tot 'I'll Still Love You', dat op het album Rotogravure van Ringo Starr terug te vinden is. 'Down to the River' zou uiteindelijk worden uitgebracht op het album Brainwashed onder de titel 'Rocking Chair in Hawaii'.
George Harrison - All Things Must Pass (de heruitgave)
Een nieuwe start
Als er één ding was dat All Things Must Pass aantoonde dan was het wel dat George Harrison zich ook prima zonder zijn voormalige band The Beatles kon redden. Naast de soundtrack van de immens populaire film Woodstock was er namelijk nog geen enkele popartiest geweest die zich aan een box met drie elpee's had durven wagen. All Things Must Pass vormde het begin van een succesvolle solocarrière, waarbij nog vele mooie albums zouden volgen. Al zou geen van deze albums het uitmuntende niveau van All Things Must Pass weten te evenaren.
