Voorbeschouwing Grand Prix van Canada

Komend weekend staat in Montreal weer de Grand Prix van Canada op het programma. Na een jaar afwezigheid keren de coureurs terug op het circuit Gilles-Villeneuve. Robert Kubica won de laatste race op dit circuit, maar wat kan de Pool nu en zijn de McLarens in staat om deze race de Red Bulls wederom te verslaan? We weten het zondagavond.

Het circuit ligt op een kunstmatig eiland in de Saint-Lawrence Seeway in de stad Montreal en werd in 1978 geopend onder de naam Île Notre-Dame. Na de dood van Gilles Villeneuve in 1982 werd zijn naam aan de baan verbonden. Het semipermanente circuit kenmerkt zich door chicanes in het eerste gedeelte, uitmondend in een snel stuk voor de hairpin. Daarna volgt een lang recht stuk waar inhalen mogelijk is. Via een korte chicane komen de rijders bij het start/finishgedeelte. Hier moeten ze oppassen dat ze niet van de lijn raken, want dan wacht onherroepelijk de muur.

Bron: FIA.com

Lengte: 4,361 km
Aantal ronden: 70
Totale lengte: 305,270 km
Baanrecord: Rubens Barrichello 1:13.622 (2004)

Coureurs

Constructeurs

De Grand Prix van Canada staat sinds 1961 op het programma. Destijds werd er gereden op Mosport Park in Ontario, een baan die enkele malen afgewisseld werd door Mont Tremblant dat in Quebec ligt. Sinds 1978 rijden de coureurs op Île Notre-Dame in Montreal. De race is niet meer van de kalender verdwenen, hoewel 1975, 1987 en 2009 overgeslagen werden.

Het circuit ligt Michael Schumacher zeer goed, want de Duitser wist in Canada liefst zeven maal als eerste over de streep te komen, de laatste keer in 2004. Op gepaste afstand staat Nelson Piquet sr. tweede met drie zeges. Bij de teams is Ferrari dertien maal de sterkste geweest.

Het jaar 1982 was een tragisch jaar voor de Formule 1. Gilles Villeneuve was niet lang daarvoor om het leven gekomen in België en ook ditmaal zou er een dodelijk slachtoffer te betreuren zijn. Didier Pironi kwam niet weg bij de start, waarna Raul Boesel de Ferrari raakte. Riccardo Paletti reed in op de brokstukken. Die werd pas na een half uur uit de bolide bevrijd en daarna naar het ziekenhuis gevlogen. Daar bezweek hij uiteindelijk aan zijn verwondingen.

1995 was een jaar met veel vreugde, want de Fransman Jean Alesi behaalde de enige overwinning uit zijn carrière. De Ferrari-coureur had zijn winst te danken aan hydraulische problemen bij Damon Hill en versnellingsbakproblemen bij Michael Schumacher die pas na een lange pitstop verder kon rijden. Nadat de jarige Alesi over de streep gekomen was stormden de fans de baan op terwijl de andere coureurs nog moesten finishen. Hierdoor werd de laatste ronde uiteindelijk uit de uitslag geschrapt. De Fransman kwam in de uitloopronde zonder benzine te staan, waarna hij door Schumacher terug naar de pits werd vervoerd.

Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar, want twee jaar na de winst voor Alesi ging het mis voor de Fransman Olivier Panis. Hij crashte zwaar en brak zijn been hierbij. Hij kon de zeven races die volgden niet racen en haalde daarna nimmer het niveau meer dat hij eerst had. Dat geldt niet voor Robert Kubica. De Pool crashte in 2007 zwaar nabij de hairpin waarbij hij zijn BMW Sauber volledig afschreef. Hij kwam vrijwel ongeschonden uit zijn bolide na een klap van 75G gekregen te hebben. Wel moest hij een week later de Grand Prix van de Verenigde Staten laten schieten. Kubica werd hierbij vervangen door Sebastian Vettel die in zijn debuutrace gelijk een punt behaalde.

De race in 2007 betekende voor rookie Lewis Hamilton zijn eerste overwinning in de Formule 1 en Takuma Sato behaalde met plaats zes het beste resultaat voor Super Aguri ooit. De Japanner stal de show door onder meer de Ferrari van Kimi Räikkönen en de McLaren van Fernando Alonso in te halen.

In 2001 schreven de gebroeders Ralf en Michael Schumacher geschiedenis door eerste en tweede te eindigen. Niet eerder waren twee broers op de bovenste plaatsen in een Formule 1-race geëindigd. In 2003 zouden de Duitsers deze prestatie herhalen, waarbij nu Michael als eerste werd afgevlagd.

In 2009 is de race niet verreden, maar het jaar er voor wel. Sebastian Vettel kon met de Toro Rosso niet deelnemen aan de kwalificatie na zijn crash in de derde vrije training. Vooraan pakte Lewis Hamilton wederom een poleposition, voor Robert Kubica en Kimi Räikkönen.

De start was voor Hamilton die al snel een gat van vijf seconden op Kubica bij elkaar reed. De race werd na zestien ronden onderbroken middels een safety car nadat Adrian Sutil zijn Force India met versnellingbakproblemen nabij bocht drie parkeerde en de auto vlam vatte. De toppers kwamen binnen voor hun pitstop, maar moesten wachten omdat het pitlicht op rood stond. De naast elkaar rijdende Räikkönen en Kubica hadden dit tijdig door, maar Hamilton daarachter niet, waarna een botsing tussen de Brit en de Ferrari van Räikkönen volgde. Beide rijders moesten daarna opgeven, waarna de Fin de McLaren-coureur woedend uitlegde dat hij het rode licht over het hoofd had gezien. Nico Rosberg reed nog in op Hamilton, maar die kon wel verder rijden.

Door alle leiderswisselingen lagen plotseling Kubica en teamgenoot Nick Heidfeld op de eerste twee plaatsen. De BMW-coureurs kenden geen problemen, terwijl daarachter de rijders die wel hadden. Zo viel de als derde rijdende Nelson Piquet jr. uit met remproblemen en moest Felipe Massa zich na zijn problemen bij de pitstops terugvechten door het veld. De Braziliaan liet een fraai kunstje zien door bij de hairpin de met grip worstelende Heikki Kovalainen en Rubens Barrichello tegelijk in te halen. Hij wist uiteindelijk als vijfde te finishen achter Kubica, Heidfeld, David Coulthard en Timo Glock.

Vrijdag 11 juni 2010

16:00 - 17:30 vrije training 1
20:00 - 21:30 vrije training 2

Zaterdag 12 juni 2010

16:00 - 17:00 vrije training 3
19:00 - 20:00 kwalificatie

Zondag 13 juni  2010
18:00 Formula 1 Grand Prix du Canada 2010

Nederlandse tijden