Jaaroverzicht 2008: Tennis

Het sportjaar 2008 loopt weer ten einde. Daarom geeft FOK!sport een terugblik op de gebeurtenissen van dit jaar. Wie presteerden er goed en wie vielen er tegen. Iedere dag zullen er tot het einde van het jaar een of meerdere overzichten verschijnen. Vandaag is het de beurt aan het Tennis.

Terugblik Tennisjaar 2008

Het jaar 2008 was een spectaculair jaar voor de tennissport. Zo was er de doorbraak van diverse jonge talenten en waren er veel verrassende winnaars op de grote toernooien. Het meest in het oog springend was echter de wisseling van de wacht die bij zowel de mannen als bij de vrouwen plaatsvond. Justine Henin besloot al vroeg in het jaar om haar racket aan de wilgen te hangen en na een lang gevecht om haar troon was het uiteindelijk de Servische Jelena Jankovic die haar positie over kon nemen en dit tot het eind van het jaar vol wist te houden. Bij de mannen verloor Roger Federer zijn status van ongenaakbare nummer één. Zijn nederlaag in de Wimbledon finale zal door velen worden gezien als het moment waarop Rafael Nadal het stokje overnam van de Zwitser.

De Grand Slams
Het tennisjaar begon pas echt tijdens de Australian Open. De toppers leken gretiger dan ooit, maar het waren vooral de jonge talenten die de beste prestaties leverden. De grootste verrassing in het mannentoernooi was dan ook de opkomst van Jo-Wilfried Tsonga. De Fransman, lange tijd door blessures geteisterd, veroverde al snel de harten van het publiek met zijn aanvallende en emotionele spel. Na een lange zegereeks met Andy Murray en Rafael Nadal als belangrijkste scalps moest hij in de finale zijn meerdere erkennen in een ander jong talent: Novak Djokovic. De prestaties van de Serviër waren minder verrassend maar zijn overwinning op Roger Federer in de halve finale was dat wel. Met fantastisch spel versloeg Nole de Zwitser om vervolgens door te stoten naar zijn eerste Grand Slam titel. Zijn finale tegen Tsonga was pas de eerste Grand Slam-finale in drie jaar tijd zonder Nadal en Federer. Ook in het vrouwentoernooi waren de youngsters het meest overtuigend. Maria Sharapova versloeg in de finale Ana Ivanovic, die werd gecoached door de Nederlander Sven Groeneveld. Sharapova was eerder dat toernooi al verantwoordelijk geweest voor de uitschakeling van zowel Henin als Jankovic.

De tweede Grand Slam van het jaar vond traditiegetrouw plaats in mei. Op het gravel van Roland Garros was echter wederom niemand in staat om Nadal af te stoppen. Ditmaal lukte het Federer wel om de finale te bereiken, maar tot de teleurstelling van velen bleek het gat tussen de twee op deze ondergrond groter dan ooit. In een razendsnelle finale won de lijstaanvoerder van dat moment slechts vier games. Bij de vrouwen had de grote favoriete Justine Henin inmiddels al af moeten haken. De Belgische nummer één besloot om haar carrière te beëindigen na een nederlaag tegen Dinara Safina in Berlijn. Diezelfde Safina was de grote verrassing in Parijs. Na een teleurstellende start van het jaar bleek de overwinning op Henin een ommekeer te zijn voor de jongere zus van Marat Safin. Na de titel in Berlijn vlak voor het toernooi strandde ze pas in de halve finale op Roland Garros. Ana Ivanovic was de gelukkige winnares. Na haar verloren finale in Australië en het verliezen van de finale in Parijs in 2007 nam zij zo haar sportieve revanche.

Enkele weken later stond Wimbledon alweer op het programma en dit werd gezien als de grote kans voor Roger Federer om zijn revanche te halen op Nadal. Het mocht echter niet zo zijn voor de Zwitser. Zijn Spaanse concurrent leek beter om te kunnen gaan met het gras dan in voorgaande jaren en bereikte met een zegereeks van 23 wedstrijden de finale, nadat hij na zijn titel in Parijs ook het grastoernooi van Queens op zijn naam had geschreven. In de memorabele finale lukte het Federer weliswaar om terug te komen vanuit een 2-0 achterstand in sets, maar na maarliefst zes uur en een laatste set met zestien games moest hij zijn meerdere erkennen in Nadal, wiens zegereeks uiteindelijk op 32 wedstrijden zou blijven steken. In het vrouwentoernooi waren het de Williams-zusjes die indruk maakten. De finale werd een Sister Act, waarin Venus aan het langste eind trok en hiermee haar vijfde Wimbledon-titel won.

Hoewel Federer op Flushing Meadows dan eindelijk zijn eerste Grand Slam-titel greep zal dat toernooi vooral worden gezien als de definitieve doorbaak van Andy Murray. De jonge Brit versloeg Nadal in de halve finale, maar in de eindstrijd leken zijn zenuwen teveel van invloed te zijn, waarna Federer opvallend makkelijk de titel greep. Naast Murray brak ook Juan Martin Del Potro definitief door. De jonge Argentijn won maarliefst vier toernooien op rij tot aan de US Open en bereikte hierin de kwartfinale. Zijn zegereeks bleef na het verlies tegen Murray steken op 23 partijen. Ook bij de vrouwen ging de titel naar de verliezende Wimbledonfinalist. Serena Williams versloeg Jelena Jankovic, maar kon hiermee niet voorkomen dat de Servische de nummer één positie op de wereldranglijst vast kon houden. Een positie die zij niet meer weg zou geven. Een overwinning op Dementieva in de halve finale, die in Beijing de olympische titel twee weken eerder had gewonnen, bleek hiervoor voldoende.

ATP Masters Cup en WTA Championships
Na een lang jaar en een fel gevecht om de beste acht plaatsen van 2008 te bereiken warden de officieuze wereldkampioenschappen gespeeld voor de ATP en WTA in respectievelijk Shanghai en Doha. Beide toernooien werden echter gekenmerkt door veel blessures en met name de afwezigheid van Rafael Nadal zorgde voor een domper. Djokovic profiteerde optimaal door in de finale een opgeleefde Nikolaj Davydenko te verslaan; Federer bleef steken in de groepsfase. Bij de dames trok Venus Williams aan het langste eind. Zij versloeg in de finale Jelena Jankovic, die na de US Open haar nummer één positie meer glans had gegeven met maar liefst drie toernooizeges.

De Nederlanders

Ondanks enkele jonge talenten die klaar leken om zich te presenteren aan de buitenwereld werd 2008 een teleurstellend jaar voor de Nederlandse spelers en speelsters. Bij de mannen waren de ogen vooral gericht op Robin Haase. De jongeling begon goed en bereikte in de eerste seizoenshelft dan ook vier kwartfinales, waaronder die van Rotterdam, en won een goed bezet Challenger-toernooi in de Verenigde Staten. Nadat Haase zich in de kijker had gespeeld met overwiningen op Baghdatis in Chennai , Ljubicic in Melbourne, Murray in Rotterdam en Safin in Valencia, gooide een knieblessure echter roet in het eten. Na Wimbledon speelde hij nog slechts twee Challenger-toernooien met een terugval naar plaats 116 tot gevolg. Verder kende Thiemo de Bakker een jaar met relatief weinig progressie, hoewel ook zijn doorbraak dichter bij leek te komen.

Jesse Huta Galung kende wel een goed jaar. Hij won het Challenger-toernooi van Scheveningen en eindigde het jaar voor het eerst in de top 200. De uiteindelijke bekroning tot tennisser van het jaar was dan ook geen verrassing. Deze eer was niet besteed aan Raemon Sluiter en Martin Verkerk. Waar Sluiter eerder dit jaar besloot om na Rotterdam te stoppen, maakte Verkerk juist zijn rentree. De voormalig French Open-finalist kwam echter niet verder dan twee Futures en één Challenger-overwinning en in December besloot hij zijn carrière te beëindigen. In diezelfde maand besloot Sluiter echter juist weer te beginnen in 2009. Ook bij de vrouwen was het een tegenvallend jaar. Met enkel Michaëlla Krajicek als top 100-exponent werd vooraf gehoopt op enkele goede prestaties maar juist Krajicek kende een pijnlijk 2008 met als dieptepunt een reeks van meer dan tien verloren wedstrijden op rij en een ranking buiten de top-200 als uiteindelijke gevolg. Arantxa Rus zorgde echter wel voor een positieve verrassing. Rus, die pas in december haar achttiende verjaardag vierde, won de Australian Open voor junioren en greep twee ITF-titels, meer dan genoeg om te worden bekroond tot tennisster van het jaar.

Rafael Nadal
De grote winnaar van het jaar 2008 was echter Rafael Nadal. De Spanjaard won acht titels, waaronder de olympische, en nam de nummer één positie over van Roger Federer, nadat de Zwitser deze 235 weken lang had ingenomen. Hiermee was Nadal slechts een van de vele Spanjaarden die het prachtige sportjaar 2008 kleurden. Met in totaal zestien titels, tegenover slechts acht van nummer twee Frankrijk, waren de Spanjaarden ook als land duidelijk het best vertegenwoordigd in het mannentennis. Dat het jaar eindigde met een Davis Cup-overwinning voor datzelfde land leek dan ook geen verrassing, ware het niet dat Nadal vanwege een blessure niet kon spelen. In een zinderende finale in het Argentijnse Mar de Plata bleken de Spanjaarden, waar vooral Feliciano Lopez indruk maakte, echter toch over de langste adem te beschikken en lukte het hen zo om het tennisjaar 2008 een extra rood-geel randje te geven.