Muziekcolumn / Bon Jovi - Bed Of Roses
Ik in een disco, dat is een mal gezicht. Gelukkig was het geen échte disco, maar een geïmproviseerd dansavondje op een camping in Odoorn, een klein plaatsje gelegen in Drenthe. We kampeerden er met vijftig kinderen, die zelf niet op vakantie gingen. Ik kookte voor de hele groep. Bij de leiding zaten wat essentiële mensen uit mijn leven. Miet, Mona, Zwager, Bril en Elvje, bijvoorbeeld. Het jaar was 1993 en nu was daar dan ineens ook Marianne.
Marianne ging deze keer voor het eerst mee. Met haar zachte stem en soms wat chaotische zinnen probeerde ze de kinderen van haar groepje te begeleiden. Ze was een jaar of éénentwintig, had prachtig lang blond haar en droeg alleen maar zwarte kleren. Verder had ze ogen waarin ik mijzelf zou willen verzuipen en een lach die me deed verlangen naar dingen waar een getrouwde man van mijn leeftijd niet naar hoorde te verlangen. Ahum.
De cola vloeide rijkelijk en de kinderdiscostampers schalden door de kantine. De jongens van de camping, die de platen uitzochten, hadden wel tien verzamelcd’s met hits van de afgelopen jaren.
Iedereen had zich op zijn of haar mooist uitgedost. De jochies hadden gel in hun haren en de meisjes felle lippenstift en oogschaduw op hun gezicht gesmeerd.
Ik had nog een schoon spierwit T-shirt gevonden en droeg dat onder mijn singlet met Zuid-Amerikaanse motiefjes erin geborduurd.
Één van de kindertjes had een lied van Mannenkoor Karrenspoor aangevraagd. Allerlei ukkies kwamen op mij af en sleepten me de dansvloer op. Ik deed maar een beetje debiel en de kinderen lachten. De muziek knalde keihard uit de kleine geluidsboxen.
Toen ik om me heen keek, zag ik dat Marianne ook op de dansvloer getrokken was. Ik zorgde ervoor dat ik dicht bij haar in de buurt kwam te dansen. Marianne merkte me op en zwaaide naar me.
"Wat is dit erg, zeg!" riep ik naar haar. "Dat we hieraan mee moeten doen!"
"Wat zeg je?" schreeuwde ze terug.
"Je lach is zo mooi, man!"
Ze lachte.
"Hij is helemaal paars door de black lights!"
Ze pakte mijn singlet met twee handen beet en hield het open. Zo kon mijn spierwitte shirt mooi paars oplichten. Ik keek haar aan. Het wit van haar ogen was niet wit meer.
Ik zocht in haar kleren naar iets dat óók wit was. Overdreven acteerde ik dat ik op zoek was. Ik vond niets. Marianne droeg immers alleen zwarte kleren. Ik trok een triest gezicht, om duidelijk te maken dat ik verdrietig was, omdat ik bij haar het mooie paarse effect niet teweeg kon brengen.
Marianne keek naar beneden en zocht haar kleren af. Toen keek ze mij aan. Ze stak haar wijsvinger op en sperde haar ogen blij en wijd open, een gebaar dat zei: "Idee! Ik weet het!" Ze pakte de band van haar broek beet en trok die ineens naar beneden. Het wit van haar slip lichtte prachtig paars op.
Ik kreeg pijn in mijn buik van het lachen. Marianne keek me trots aan. En toen klonk 'Bed of Roses' van Bon Jovi.
Ze kwam op me af en pakte me bij mijn middel. Zelf lag ze ook helemaal dubbel. Ik moest ook nog steeds heel erg lachen en sloeg mijn armen om haar heen. Ze voelde warm aan en rook een beetje naar zweet. Ik deed mijn ogen dicht en genoot van haar aanwezigheid zo dicht op mijn lijf. Aan de kleine schokjes van haar lichaam voelde ik dat Marianne ook nog steeds moest grinniken.
Jon Bon Jovi zong zijn couplet en wij wiegden zachtjes met de muziek mee.
Ik voelde hoe ze klaar was voor het refrein. We lieten elkaar los, gingen naast elkaar staan en hielden een arm om elkaar heen geslagen. "I wanna lay you down on a bed of roses", brulden we samen al headbangend.
Tijdens het tweede couplet vielen we weer in elkaars armen.
"Wat een draak van een nummer, eigenlijk!" riep ik in haar oor.
"Wat zeg je?" vroeg ze.
"Dat het een fantastische week is," schreeuwde ik. "Ik ben blij dat jij erbij bent!"
Marianne glimlachte breeduit. Alsof ze me uitlachte. Toen drukte ze zich weer tegen me aan. Haar haren kriebelden in mijn gezicht.
En opnieuw dat refrein. Tekeer gingen we. Zij sloeg haar haardos wild op en neer. Ik beukte maar wat met mijn kortgeknipte kop en kneep mijn ogen stijf dicht. "For tonight I sleep on a bed of nails".
Het lied was afgelopen. Ik deed mijn ogen open en keek in het lachende gezicht van Marianne. Ik lachte terug en keek eens rond. Alle kinderen, leiding en bezoekers van de disco stonden langs de kant naar ons te kijken.
Ik geloof dat ik een rood hoofd kreeg. Maar daar zag je gelukkig met al die black lights niets van.
Over Marianne kan ik heel veel brieven, verhalen en boeken schrijven. Dat heb ik dan ook al ruimschoots gedaan.
De laatste jaren is het rustiger. De heftige verliefdheid is een beetje verdwenen.
Laatst stuurde ze me een lief mailtje. Ze was blij voor me dat ik momenteel zoveel schrijf en zoveel columns publiceer. Ze vroeg of ik nu ook een column aan háár ging wijden.
Nou, vooruit dan maar, Marianne. Bij deze.
Apeldoorn, april 2004
================================================
Bon Jovi – 'Bed of Roses' (1993)
Sitting here wasted and wounded
At this old piano
Trying hard to capture
The moment this morning I don't know
'Cause a bottle of vodka
Is still lodged in my head
And some blond gave me nightmares
I think that she's still in my bed
As I dream about movies
They won't make of me when I'm dead
With an ironclad fist I wake up and
French kiss the morning
While some marching band keeps
Its own beat in my head
While we're talking
About all of the things that I long to believe
About love and the truth and
What you mean to me
And the truth is baby you're all that I need
I want to lay you on a bed of roses
For tonite I sleep on a bed on nails
I want to be just as close as the Holy Ghost is
And lay you down on bed of roses
Well I'm so far away
That each step that I take is on my way home
A king's ransom in dimes I'd given each night
Just to see through this payphone
Still I run out of time
Or it's hard to get through
Till the bird on the wire flies me back to you
I'll just close my eyes and whisper,
Baby blind love is true
I want to lay you down on a bed of roses
For tonite I sleep on a bed on nails
I want to be just as close as the Holy Ghost is
And lay you down on bed of roses
The hotel bar hangover whiskey's gone dry
The barkeeper's wig's crooked
And she's giving me the eye
I might have said yeah
But I laughed so hard I think I died
When you close your eyes
Know I'll be thinking about you
While my mistress she calls me
To stand in her spotlight again
Tonite I won't be alone
But you know that don't
Mean I'm not lonely I've got nothing to prove
For it's you that I'd die to defend
I want to lay you down on a bed of roses
For tonite I sleep on a bed on nails
I want to be just as close as the Holy Ghost is
And lay you down on bed of roses
