column

 Backstabbers...

Danny
Achterbakse mensen, die je zonder enige aanleiding een mes in de rug steken. Mensen waarvan je het idee had dat ze je vrienden waren, die zich publiekelijk voordoen als zijnde de redders van elk verloren zieltje. De mensen die zich naar buiten toe inzetten in een eeuwigdurende strijd tegen het onrecht, zich naar eigen zeggen ontzettend bekommeren om het wel en wee van anderen en zich uitermate begripvol opstellen.
Een luisterend oor, vriendelijke woorden en behulpzame en goedbedoelde raad gevend.
Mensen waar je zelf veel tijd in steekt door te luisteren naar hun problemen, advies te geven waar nodig en waarvan je denkt 'dat is een vriend van me'.

Mensen die je dan achteraf eerst achter je rug om schofferen, om het vervolgens - vol lef - onder een andere naam publiekelijk te doen. Mensen dus die niet te vertrouwen blijken en waarin je je enorm teleurgesteld voelt.
Soms gebeurt zoiets een paar keer achter elkaar, en wat dan overblijft is een leeg gevoel. Je krijgt steeds minder vertrouwen in je medemens, je wordt bang om mensen in vertrouwen te nemen en je zondert je dientengevolge steeds meer af van de buitenwereld, al dan niet virtueel.
Uiteindelijk raak je min of meer in een sociaal isolement waaruit het moeilijk terugkrabbelen is, zeker als maanden na dato je weer met een of andere kutuitspraak over jouw persoontje wordt geconfronteerd, nietsvermoedend op de maandagmorgen.
NET als je weer een beetje durft plaatst iemand waarvan je dacht dat het een vriend was, iemand waarvan je dacht dat hij integer was en iemand waarvan je dacht dat hij nou eindelijk eens iemand was die WEL te vertrouwen was een enorme kutopmerking.

Dat gebeurde vanmorgen bij met name Knorretje. Iemand die zij heel hoog had zitten had haar met onze bruiloft al eens laten vallen. Later bleek dat de reden die hij opgaf, problemen met zijn vader, volslagen onzin was. Hij had gewoonweg geen zin om te doen alsof hij ons aardig vond. Voor mij persoonlijk geen ramp, maar voor Knor was het de zoveelste 'vriend' die haar in de kou liet staan.
De zoveelste persoon waarmee zij, in haar ogen, een goede band had opgebouwd die haar vervolgens een mes in de rug stak en deze nog eens zes keer ronddraaide, gaf haar vanmorgen nog even een flinke trap na. Uiterst discreet onder de nickname 'roodbolleke', echter vergeten dat hij simpelweg te traceren was.

Als dan blijkt dat het gaat om een ex-crewlid die je maandenlang in vertrouwen hebt genomen dan baal je goed van zoiets. Al helemaal als je dan ook nog eens weet dat hij totaal anders is als hij zich voordoet en mensen er nog steeds massaal in trappen, niet wetende dat bij de minste of geringste weerstand hij je meteen zal vertellen dood neer te vallen, danwel achter je rug om roddels te gaan verkopen als zijnde de waarheid.
Compulsief leugenachtig karakter en bepaald niet iemand waar ik, achteraf gezien, ook nog maar IETS mee te maken wil hebben, behalve dan misschien het rearrangeren van zijn gezicht.
De persoon in kwestie kondigde onlangs aan nooit meer op FOK! te zullen posten omdat zijn vriendin, God hebbe medelijden met haar, onheus behandeld zou worden vanwege zijn aanwezigheid, maar heeft kennelijk zo weinig zelfbeheersing dat hij alsnog terug is gekomen. Uiteraard onder een andere naam, daar hij zichzelf het posten onmogelijk heeft gemaakt middels zijn profiel.

Now he's creating havoc under a different name, welke inmiddels uiteraard verwijderd is. 'roodbolleke' is gebanned en daarmee is een zoveelste hoofdstuk modderslingeren for no apparent reason wederom afgesloten. Althans voor mijzelf.
Knor zit met de gebakken peren, maar dat lijkt onze 'mensenvriend' niets uit te maken.
Mocht ik hem binnen de komende 20 jaar tegenkomen kun je hem in ieder geval bezoeken op kamers 5, 6 én 7 van het Dijkzigt ziekenhuis te Rotterdam...