Vrouwenopvang geschokt door eerwraak
De moeder van drie kinderen verbleef nog geen week in het Zaanse Blijf-van-mijn-Lijfhuis. Daarvoor had ze met haar kroost een tocht langs diverse opvanghuizen achter de rug. Steeds werd ze achtervolgd door haar 37-jarige ex-man.
In het Noordhollands Dagblad zegt een gescheiden Turkse vrouw die zelf in Zaanstad in de opvang zat, dat voor Turkse mannen met een traditionele opvoeding een echtscheiding niet te verkroppen is. Ze doet dat anoniem want ze is bang dat haar ex-man haar vindt als hij leest dat ze in Noord-Holland woont. ''Traditionele Turkse mannen zien een scheiding als een aantasting van hun eer. Voor hun is een scheiding een schande voor de familie. Als je eenmaal getrouwd bent, blijf je tot de dood bij elkaar, zegt de traditie. Vertrekt de vrouw, kan alleen de dood dat rechtvaardigen. Pas dan is de eer gered. En pas dan mag de man opnieuw trouwen. Een man van de oude cultuur ziet het ombrengen van een ex-vrouw daarom als een erezaak. Het is een daad om van binnen schoon te worden. Iets om te zuiveren wat vuil was.''
De vrouw vervolgt: ''Een Turkse man die door zijn vrouw is afgewezen, loopt met zijn hoofd omlaag. Hij moet leven met de afkeuring van de familie. En dat kan hij niet. Door zijn vrouw om te brengen redt hij zijn eer. Dus al duurt het honderd jaar, hij zal altijd zijn ex-vrouw blijven zoeken. Die eer is belangrijker dan zijn kinderen. Dat hij in de gevangenis komt, maakt hem niet uit. Het nieuwe leven dat hij na zijn celstraf krijgt, is schoon en zuiver. En daar gaat het om.''
De Turk die afgelopen vrijdag zijn ex doodschoot meldde zich kort na het gebeuren op een politiebureau, en legde daar een volledige bekentenis af.