Foto's: Into The Great Wide Open 2012

7, 8 en 9 September was het tijd voor Into The Great Wide Open te Vlieland. 

Into The Great Wide Open is een samenzijn op Vlieland. Muziek staat centraal, maar het is vooral de context die het tot een festival maakt. Middenin de natuur op misschien wel het mooiste Waddeneiland van Nederland. Verrassende randprogrammering, beeldende kunst, film, uitdagende kinderactiviteiten en voldoende rust en ruimte om er optimaal van te kunnen genieten.

Zowel publiek als artiest is bezoeker van het eiland waar de zee de grens aangeeft en niet de dranghekken. Into The Great Wide Open is voor alle liefhebbers van goede alternatieve popmuziek die behoefte hebben aan een sfeerrijk festival, maar ook graag zelf het tempo willen bepalen en net iets meer keuzemogelijkheden willen. Oesters van het wad, vers gevangen zeebaars, met zorg bereid. Uit je dak gaan op een festivalveld én kampvuurliedjes op het strand. Intiem festivalgevoel én de ‘great wide open’.

FOK!Fotograaf Laurent van der Spek was aanwezig, en schreef het volgende verslag:

Vrijdagochtend vroeg opgestaan, vandaag de laatste dingen in orde maken voordat ik naar Vlieland zou vertrekken. Nog even mijn tas checken, heb ik tandpasta en opladers bij mij, zijn mijn geheugenkaarten leeg en heb ik extra batterijen? Check, check en nog eens check. Mooi, op naar het station dan maar. Met een koffer beladen met tent, slaapzak, matje, extra kleding en wat proviand en voorzien van rugtas vol met fotoapparatuur begon mijn avontuur dan.

De trein naar Alkmaar kwam op tijd aan, wat alvast een goed punt is, dan komt de eerste overstap niet in gevaar. Stipt op tijd vertrok de trein, jeej, mijn weekend Into The Great Wide Open was begonnen, en een half uur later kwamen we dan ook aan in Alkmaar. Daar naar het busstation gegaan. Lijn 350 naar Leeuwarden zou mij tot Zurich brengen, alwaar ik zou overstappen op de 132 naar Harlingen Haven. De 350, een lijnbus met verbouwde touringcars, is voorzien van bagagevakken onder de bus, welke duidelijk in geen tijden gebruikt waren, het kostte de chauffeur enig zoekwerk naar de sleutel. Afijn, onderweg naar Harlingen in een flink volle bus. Te Zurich werd het nog leuker, overstap op een kleiner busje, maar het paste allemaal. In Harlingen aan gekomen was ik veel te vroeg, namelijk 5 kwartier van te voren. Dit gaf mij de tijd nog even rond te kijken waar ik precies moest zijn. Afijn, eenmaal op het wad komt het eerste fotomoment al in zicht, enkele zeilscheepjes die zich een weg door het wad banen.

(Klik op de foto's voor een grotere weergave.) 

Zeilschepen kiezen het ruime sop

Into The Tiny Wide Open & Great Wide Bezopen

Aangekomen bij Vlieland moesten we even wachten op een ander veer dat nog moest vertrekken. Geen nood, we werden alvast opgewarmd door het welkomscomité, op de kop van de terminal was een heus Into The Tiny Wide Open podiumpje gebouwd, compleet met Great Wide Bezopen bar. Fijn, we zijn alvast in de stemming.

Afijn, koffer halen en naar de camping, maar eerst eens een fiets regelen. Bij de verhuurder in de rij gaan staan en uiteindelijk een fiets gescoord, yes! Vanaf Terschelling waren namelijk al 1500 fietsen ingevaren naar Vlieland en nog was er op heel het eiland geen fiets meer te krijgen. Daarom was ik ook erg blij met mijn oude damesfiets zonder handremmen en versnellingen en met een voorwiel dat constant rechtsaf wou. Dat gaf allemaal niet, ik had een fiets en kon mijzelf vrij snel over het eiland verplaatsen. Erg handig, daar ik op camping De Lange Paal zat, best een eind van het hele festivalterrein af.

Na het opzetten van de tent eerst maar eens naar de andere camping gefietst, daar moesten immers de polsbandjes opgehaald worden. Natuurlijk, heb ik weer, hele systeem in storing, dus het duurde nog eens even ook voordat ik mijn polsbandje had, maar het maakt niet uit, we zijn er en de sfeer daar was al geweldig! Na een kort rondje over het sportveld eerst maar eens wat gaan eten om vervolgens in het bos, bij Naar Buiten, te gaan kijken bij het kampvuur. Erg leuk, verhaaltjes vertellen... Totdat de stroomvoorziening er geheel uit klapte. Maar geen nood, er zijn altijd mensen met een zaklamp, incluis de vertellers, dus we gaan gewoon door. Iedereen stil en de vertellers praten iets harder. Gaf toch wat effect van een kampvuur aan het geheel, gaaf!

Verhalen vertellen zonder microfoon of extra belichting, maar met een zaklamp en een stilte van de luisteraars.

Franz Ferdinand

Spinvis

Nadat het verhaal afgerond was, maar weer richting het Sportveld gegaan om nog wat mee te pakken van Franz Ferdinand en Spinvis. Spinvis wist te vertellen dat we woensdag mogen stemmen en dit was heel goed nieuws ;-) Op het Sportveld was ook voedsel te krijgen, je kon bijvoorbeeld pannenkoeken eten in een reuzenrad of zelf poffertjes bakken.

Pannenkoeken eten in een reuzenrad

Zelf poffertjes bakken op een grote bakplaat

Lees snel verder op Pagina 2.