Rotterdamse Marokkanen tevreden

BinnenlandsRotterdamse Marokkanen zijn behoorlijk tevreden en geven zichzelf een 7,4 voor hun levensgeluk. Dat blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen. Ook Antwerpse Marokkanen geven zichzelf een 7,4 voor levensgeluk. Marokkanen uit de Franstalige Belgische steden Luik en Brussel zijn minder tevreden met een 6,3.

Hoogleraar cross-culturele psychologie prof. Jan Pieter van Oudenhoven, verklaart het verschil in geluk door het 'Franse model' dat in Luik en Brussel wordt toegepast. ''Marokkanen worden daar geacht te assimileren. Dat houdt in dat ze echte Belgen moeten worden.'' Omdat assimileren vaak niet lukt, hebben ze het idee dat ze er maar wat bij hangen. Ze zonderen zich vaker af. ''In Nederland en Vlaanderen worden migranten geacht mee te doen, maar mogen ze zichzelf blijven. Rotterdamse Marokkanen hoeven geen spruitjes te eten of te vlaggen voor de koningin. Ze mogen het vervelend vinden als hun vrouw in bikini in de tuin ligt.''

Het verraste de professor wel dat Marokkanen in Rotterdam en Antwerpen gelukkiger zijn. ''In Antwerpen had het Vlaams Blok een grote aanhang, in Rotterdam kwamen Pim Fortuyn en Leefbaar Rotterdam opzetten.'' In Rotterdam werden de integratiedebatten pittig bevonden, maar wel duidelijk. Marokkanen hebben dat gewaardeerd.