Wij vernietigen de feestmaand
December moet toch wel de allervreselijkste maand van het jaar zijn en daarom zitten er maar liefst en niet minder dan drie feesten ingepropt. Tussen Sinterklaas, kerst en oudejaarsdag merken we amper wat een continu kloteweer het eigenlijk is, want we hebben het veel te druk met slechte gedichten, vergeten kerstkaarten en gevaarlijk vuurwerk. Vanaf januari gaat het wel weer, immers nog maar twee maanden tot de eerste hittegolf. Goed, ook ik maak me schuldig aan de festiviteiten. Sterker nog, ik geniet ervan, drink met volle teugen van veel te zoete glühwein. Ik dompel mij onder in de feestmaand, opdat december maar vlug voorbij mag zijn.
Dat gaat nog het allerbeste wanneer al je zintuigen worden verwend door alles wat deze maand te bieden heeft. Peper- en/of kruidnoten, Jinglebells en Heilige nacht, eindejaarslijstjes op web, radio en tv, het stiekem afsteken van vuurwerk, het gourmetten dat toch wel gezellig is en natuurlijk de kerstboom. Dit zijn traditionele kenmerken van een goede laatste maand en mogen dus nooit of te nimmer in gevaar komen. Daar komen problemen van.
Vroeger, toen de naar mijn mening veel te vrolijke kerstman nog niet in de schaduw van de staf van Sinterklaas mocht staan, was het altijd een feest wanneer mijn vader de kerstboom ophaalde en mijn moeder chocolademelk maakte. Let wel, we hebben het hier over een tijd waarin het normaal was dat deze twee personen in je leven gewoon bij elkaar bleven. Hoe dan ook, mijn vader kwam binnen, de bak met potgrond stond al klaar (zo niet kregen we met de riem, die tijd was het ook), we versierden de boom met ballen in alle vormen en maten en die boom was een echte Denneboom. Van hout. een levende. Een echte. Adem maar eens diep in, door uw neus, met uw ogen dicht en vertel mij eens dat u 'm nu niet ruikt. Ah, die geur, is dat niet kerst?
In het dorp waarin ik opgroeide woonde ook een gezin met een plastic boom. Daar kon ik me geen voorstelling van maken. Het klonk mij in de oren als Lego van bloemkool en ik lachte van ongeloof. Toeval of niet, het moet rond de tijd zijn geweest dat SBS6 ook begon met uitzenden. Mijn ouders lieten me daar liever niet spelen en dat gaf niet. Het jongetje, dat ook van mijn leeftijd was, vond ik maar raar. Niet veel later scheidden zijn ouders ook. Logisch, zo oordeelde het dorp, want wie neemt er dan ook een plastic kerstboom? Metalen haken en groen sprieten, dat lijkt niet eens op een boom. Esthetisch gezien is het zó lelijk, dat ik doodleuk geen grappige vergelijking kan bedenken. (Leeft u uit in de comments!)
Nu, vele jaren later, is de echte boom zo goed als verdwenen. Dit keer niet omdat een Marianne Thieme het organisch misbruik vindt, maar vanwege het gemak. 6 December? Kast open en *floep!* er staat een boom, met de ballen er al aan. Laten we er vooral geen moeite voor doen om deze maand mooier te maken dan dat 'ie is. Handig toch? En net zo gezellig. Ja, en masturberen is leuker dan seks. Dames en heren, over twee weken vergaat de wereld en we hebben het verdiend. Vanwege de kerstboom. Vanwege 'al die rotzooi wanneer de boom weg is', vanwege spuitbussen met-de-geur-van-echte-bomen en vanwege het nooit meer 50 bomen op een hoop en de fik erin.
Hoe Henk zelf zijn kerst beleefd, volg je via zijn Twitter...
