Target: USA
Ten tijde van al die bloedige jaren, op een moment dat in mijn eigen België gemiddeld om de twee weken ergens in een winkelstraat een bomaanslag van de CCC volgde of de Bende van Nijvel een halve supermarkt uitmoordde bleef mij altijd één iets bij. Een toespraak van de Belgische Minister-president Wilfried Martens aan de bevolking gericht: "Nooit zal ik toestaan dat onze samenleving toegeeft aan de schrik die deze terroristen willen veroorzaken. Nooit wil ik dat onze samenleving lam wordt gelegd. Landgenoten, als u straks in uw supermarkt uw boodschappen doet, doe dat met opgeheven hoofd, wandel met trots door onze straten en toon hen dat je hun aanslagen niet vreest. Maar blijf niet thuis. Enkel onze trots kan hen bedwingen, niet onze schrik". Rond dezelfde tijd gaf: 'Iron Lady' Thatcher over de kleine plas een vrijwel identieke toespraak.
Hoe anders is de reactie heden ten dage op de terreur. Waar twintig jaar terug - met succes - onze leiders opriepen niet te plooien voor de terreur reageert men nu met de staart tussen de benen. Het is voor mij onvoorstelbaar welke schrik men de bevolking tegenwoordig wil injagen. Een mooi voorbeeldje was vandaag nog in het nieuws te zien: twee Arabisch sprekende passagiers worden door hun medepassagiers uit het vliegtuig gedwongen. Want 'je weet maar nooit'. Onvoorstelbaar.
Niet dat ik er nog van schrik, want nauwelijks enkele dagen na de "verijdelde" terreuraanslagen de vorige weken passeerde ik al zappend op mijn kijkbuis toevallig bij het Amerikaanse CNN. Waar men het blijkbaar een goed idee had gevonden om een volledige daguitzending te besteden onder de noemer "Target: USA". Doelwit Amerika dus. Mijn eerste instinctieve reactie was nog volkomen naïef: "He, interessant, een nieuwszender in de VS die eens gaat bekijken waarom de US of A een terroristendoelwit is."
Niks was minder waar, "Target: USA" was een handleiding voor canapéterroristen. Het doel van de uitzending werd mij met de minuut duidelijker, men toonde aan bange Bill uit "The Land of hope and glory" waar de terroristen allemaal kunnen toeslaan. Wist u dat de wat bruingebrande man met lichte baardgroei (maar pas op, ze kunnen ook hun baard afscheren ter misleiding, weet het nieuwsanker ons te waarschuwen!) op het vliegtuig met zijn flesje cola niet iemand is die dorst heeft, of niet het zesvoudige voor een miniblikje op de vlucht zelf wil betalen, maar een potentieel Al Qaida lid? CNN weet het in elk geval wel.
De uitzending gaat verder, "Target USA: Get the facts, not fear" zegt de zware CNN jinglestem met een onheilspellend muziekje op de achtergrond. Goed, over vliegtuigen weten we al genoeg volgens het nieuwsanker van dienst, laten we eens de doelen in de VS zelf bekijken. Wist u al dat de VS meer dan zesduizend weinig beveiligde elektriciteitscentrales heeft, en waar ze liggen? Dat de méér dan vierduizend kilometer lange grens met Canada nauwelijks beveiligd is, en wat met de metro's, bussen, de spoorwegen, cruise schepen, ferry's, de meer dan vijfduizend vliegvelden, en als dat nog niet genoeg is: "kijk naar de winkelcentra, misschien wel het ideale doelwit" besluit de specialist ter zake. Om nog maar te zwijgen van de wansmakelijke demonstratie die we te zien kregen. De journalist in kwestie toont aan dat je "werkelijk alles" aan boord van een containerschip kunt brengen. In zijn geval een zakje met allerhande - zelfs voor de meest ingenieuze terrorist - onbruikbare prullaria.
Was dat alles, dat dacht u. Na de zoveelste 'commerciële break' kregen we nog een demonstratie hoe een vloeistoffenbom te maken, en vooral hoe die voorbij de scanners van de 'security' te brengen is.
Als deze norm wordt verder gezet, dan krijgt volkszanger Willem Vermandere alsnog gelijk met zijn hitje van lang terug: "bange blanke man".
Trouwens, terwijl in de VS de schrikrillingen na "Target: USA" nog over Bill met de pet zijn rug lopen, en Israël de aandacht naar zich toe trok in Libanon stierven er in "Free Iraq" elke dag honderden mensen als gevolg van terreurdaden. Hoezo, Target: USA?
