Witheet

Woedend, boos en diep teleurgesteld, zo voel ik me op dit moment.
De reden voor dit alles is: ik heb verloren. En ik vind het niet erg om te verliezen, als het maar op een eerlijke manier gebeurt.

Wat heb ik verloren? Een rechtszaak die de ex-school van mijn zoon had aangespannen.
Ik heb geweigerd het schoolgeld te betalen, en ja hoor ik je al zeggen, eigen schuld dikke bult, er zijn nu eenmaal regels waar je je aan houden moet.

Mijn zoon die jaren speciaal onderwijs heeft gevolgd, maar geen eindonderwijs kon volgen, werd aangemeld bij het reguliere onderwijs. Die school werd mij aanbevolen, het was een wat kleine, rustige school met ervaring in autistische stoornissen. Dit werd mij nog duidelijk gezegd in het intake gesprek. Maar niets van dit alles was waar, de school was groot, het grootste deel van de kinderen was losgeslagen en de school bleek geen enkele ervaring te hebben met autisme, enkel met leerstoornissen, en dat heeft mijn zoon nu net niet.
Vanaf dag een is hij geterroriseerd, zijn fiets kapot gemaakt, kleren werden gescheurd, armen verbrand met peuken enz enz.

Als ik de school daarop aansprak, werd er mij gezegd dat er niet altijd toezicht kon zijn, en jongens waren nou eenmaal jongens. De extra begeleiding die toegezegd was, heb ik nooit gezien. Mijn zoon werd een hoopje ellende, alle stapjes die in de goede richting waren gezet, werden met een grote klap ongedaan gemaakt. Het werd een gebed zonder einde en in maart werd er uit school gezegd, dat hij niet in het schoolsysteem paste, de schoolinspectie werd ingeschakeld en ik mocht hem meenemen.

En daar zit je dan, met je handen in het haar. Als een vorm van schuldbelijdenis heeft de school voor speciaal onderwijs hem in september terug genomen als boventallige leerling en weer een jaar verprutst. Uiteindelijk werd hij na een jaar geplaatst op een school voor speciaal onderwijs, waar hij echt zijn plekje heeft gevonden.

Ik vond en vind dat de school die pestgedrag toelaat en er op geen enkele manier moeite voor doet om het pesten te stoppen of het zelfs maar bespreekbaar te maken, niet beloond mag worden en er dus er ook niet voor betaald mag worden.

En ondanks dat de rechter de school "bestraffend" toesprak, vond de Hoogedelachtbare Mevrouw dit geen reden om niet aan mijn verplichtingen te voldoen.

Dus ik ben woedend, boos en diep teleurgesteld.