Simons wwkw: Roken

Elk shaggie dat ik opsteek is even lekker, het wordt geen gewoonte, ik ben me er bij elke trek van bewust. Van elke trek geniet ik evenveel.

Roken zit contant in mijn hoofd, roken is niet zomaar verliefd zijn, roken is verliefd zijn voor het leven. Als er een man met een kastje kwam, met een grote rode knop, en die man vertelde mij dat als ik op die knop zou drukken ik compleet van het roken af zou zijn, doordat het mij liet vergeten dat ik ooit gerookt heb dan weet ik niet wat ik zou doen. Het is een eenmalige kans, zoiets overkomt een roker nooit, zo'n wondermiddel. Toch vind ik het een heel beangstigend idee. Om na activering van die knop als niet-roker door het leven te moeten gaan, met de kennis dat ik me niet meer zou kunnen herinneren hoeveel plezier roken mij heeft gebracht en nog steeds doet.

Elk moment van de dag. In elk gezelschap. Ik zou dan niet meer weten wat voor een enorme toevoeging roken geeft aan gezelligheid, vooral tussen mederokers. Een onbesproken ritueel, het hangt in de lucht, het is fijn..men steekt vrijwel altijd tegelijkertijd een shaggie/sigaret aan en iedereen geniet stilzwijgend. Dat kennen niet-rokers niet, die band is hun onbekend.
Rokers hebben een hele sterke band met elkaar, een gevoel van saamhorigheid. Waar we ook zitten, of we elkaar niet kennen of wel kennen, het maakt niet uit. Zodra de shaggies en sigaretten tevoorschijn komen, gebeurt er iets, een bepaalde chemie, totaal onbekend voor niet-rokers.
Ik weet niet of ik die knop in zou kunnen drukken, ik denk van niet. Ik durf dat niet, voor een roker zijn niet-rokers een soort zombies. (Een roker zal het niet snel toegeven maar hij voelt zich altijd fijner onder mederokers dan in een gezelschap van niet-rokers)

Een roker grijpt elke pauzegelegenheid aan om gezamenlijk (buiten) te gaan roken. Het is ALTIJD gezellig, veel gelach en een gezamenlijk gevoel van: "zo..lekker pauzetje/sigaretje". Een niet-roker heeft dat niet. Een niet-roker geniet niet van kleine gestolen pauzes en heeft geen behoefte aan korte pauzes, niet-rokers zitten altijd binnen met elkaar aan een tafeltje en een broodtrommel, voor zich uit te staren. (Wel worden er jaloerse blikken naar buiten geworpen, waar het zo gezellig is.) Niet-rokers die ook van gezelligheid houden tref je dan ook altijd aan bij de rokers. Zij worden trouwens ook met liefde in de groep opgenomen!

Wij rokers zijn zeer sociaal, we houden vrijwel altijd rekening met de niet-roker. Maar niet-rokers zijn heel eng. Stukje bij beetje proberen ze meer terrein winnen en ze doen er van alles aan om ons rokers te misleiden en hun naar hun toe te trekken. Beetje bij beetje worden we verdreven, en bespot. Denigrerend behandeld. Ze zetten kamertjes op en stoppen daar alle rokers bij elkaar, alsof we beesten zijn. Het wordt nog brutaler..rokers moeten lekker ver achteraan de wachtlijst komen, geen prioriteit, als ik dat over Marokkanen zou zeggen dan zou het discriminatie zijn.
Met die godvergeten hoge prijzen betalen wij onderhand elke operatie die wordt uitgevoerd, zowel die van rokers als niet-rokers. Wat nou achteraan de wachtlijst!
Wij zuigen het vet weg van Dikke vette volgevreten niet-rokers, van ons geld wordt de niet-roker die zonodig door rood reed weer in elkaar gezet. Zonder rokers ging de gezondheidszorg failliet.
De verhouding rokers als patiënt t.o.v. van wat rokers allemaal afdragen aan belasting is te verwaarlozen.

Onverdraagzaam. Geniepig. Gevaarlijk.
Ja gevaarlijk, nog even en een roker wordt weggelokt van zijn groep en in elkaar gebeukt. Terwijl een roker er alles aan doet om rekening te houden met de niet-roker steekt de niet-roker je een dolk in je rug. Ze gebruiken alle middelen, misleiding, verbieding, verdrijving, propaganda.

Vroeger waren er nog niet zoveel tere zieltjes, toen kon nog gewoon roken bij een niet-roker in de buurt. Nu moet je constant om je heen kijken, en jawel..zelfs verantwoording afleggen voor het feit dat je rookt! Maar ze krijgen de rokers er niet zo gemakkelijk onder. Ik voorspel je dat als rookmiddelen verboden zouden worden er dan een burgeroorlog ontstaan.
Chaos, anarchie!
Rokers hebben met zich laten sollen, maar dat zal weldra afgelopen zijn!

Ik zei net dat elk shaggie even lekker was, dat is eigenlijk niet helemaal waar.
Ik had het over de elk-moment-van-de-dag-shaggies. Natuurlijk zijn er shaggies bij die de kroon spannen, zoals het alom bekende EERSTE ochtend sigaretje, het net-na-het-eten-shaggie en..
Er is er een die boven alles uitsteekt. Een geweldenaar, die je met zoveel emotie laat vollopen dat je huilt van geluk, een geweldenaar waar je allerlei voorbereidingen voor treft alvorens je je eraan overgeeft. Deze geweldenaar heeft helaas iets heel tegenstrijdigs met zich mee.
De ironie wil namelijk dat het het shaggie is..HET shaggie, dat ervoor zorgt dat je na langere tijd van onthouding weer opgenomen en omarmt wordt in de groep rokers. Het is onze grootste troef om onder de rokers te blijven. Want als een roker ernstig is misleid en gehersenspoeld door de niet-roker, en hem een andere weg heeft doen bewandelen, een weg die hem veel pijn kost en hem voortdurend martelt met herinneringen aan hoe het leven ooit is geweest, is die geweldenaar nog de enige die hulp kan bieden.

Hoe sterk niet-rokers ook denken een roker in hun macht te hebben...voor een ex-roker is het nooit te laat. Er blijft altijd een deur voor hem openstaan.
En die deur..voor je die opendoet heb je besloten dat je weer een roker wilt zijn. Die deur biedt zich aan in de vorm van je eerste shaggie (de geweldenaar) na een langere tijd van onthouding. Als je een week het verkeerde pad hebt bewandeld en je wilt weer terugkeren dan loopt stroomt de adrenaline je door je lijf! Je sluit je voordeur, doet alle lampen uit, de telefoon uit, NIEMAND MAG JE NU STOREN!!, je draait met trillende handen een shaggie..en nog een voor de zekerheid erbij (stel nou dat je niet genoeg hebt aan een..het is zooo lang geleden). Je pakt nog even snel een pilsje, zoekt een goed leuk programma op..pakt je aansteker..en...steekt hem aan!!! NOG NIET HET EERSTE TREKJE INHALEREN!!! Nee, eerst rustig aan laten gaan en zorgen dat ie overal goed brandt. Als dat het geval is laat je het roodgloeiende kopje eerst een beetje afkoelen en draai je (HEEL VOORZICHTIG) het kopje tot een perfect rondje in de asbak.
Dan maak je je pas op voor de eerste trek. Je sluit je ogen..brengt het shaggie aan je lippen haalt diep adem en ademt rustig uit....en dan.....NEEM JE EEN GIGIGIGIGANTISCH GROOTE TREK DIE JE DIRECT INHALEERT!!

Dat moment, dat gevoel dat dan door je heen raast, het gevoel van genieten, het gevoel van geluk, het gevoel van WROAAAAAA, dat is niet te beschrijven. Alleen rokers begrijpen dat, een oorzaak dat er een grote kloof heerst tussen de rokers en de niet-rokers.
Iemand die doof geboren is weet ook niet wat hij mist, bij een niet-roker werkt dat hetzelfde. Je kunt een dove niet duidelijk maken hoe mooi muziek kan zijn en hoe het je in vervoering kan brengen. Iemand die pas doof wordt op middelbare leeftijd daarentegen lijdt. Hij zal altijd het gevoel van het ontbreken van muziek met zich mee moeten dragen. De ex-roker doet stoer, maar lijdt. Wij rokers weten dat, niet-rokers hebben daar geen idee van.
Niet-rokers staan nergens voor open, willen er niet over horen, zijn erg egoïstisch.

Met dank aan Simon!