DVD: Surviving Evil
Op een (on)bewoond eiland...
De Filipijnen, wie wil daar niet heen? Een warm gebied, blauwe zee, palmbomen, witte stranden, vele kleine eilandjes et cetera, een klein paradijs. Zo denk de filmcrew van het televisieprogramma 'Surviving the Wilderness' er ook over, een lowbudget rip-off van de bekende 'Hoe Overleef Ik In De Jungle/Noordpool/Amazone/Bergen'-shows waar je mee wordt doodgegooid op Discovery Channel en National Geographic. Presentator Sebastian Beazly (Zane) legt aan de kijker uit wat je kan eten en wat niet en hoe je een vuurtje moet maken. Wat begint als een normale uitzending op een tropisch eiland, mondt uit in een extravagantie van vuur, ontploffingen, bloed, rondvliegende ledematen en monsters die uit zijn op het bloed van zwangere vrouwen. En laat nou nét iemand van de filmcrew zwanger zijn.
Monsterlijk
Het verhaal had inderdaad niet gaarder verzonnen kunnen worden. Maar niet alleen het verhaal schort aan alle kanten. Het beeld door de hele film heeft een vervelende witte filter, het acteerwerk van alle acteurs is om te huilen en over de montage kan ik ook weinig goeds zeggen. Na in het kort deze dingen besproken te hebben, wil ik iets breder ingaan op de monsters. Volgens een 'urban legend' uit de FIlipijnen bestaan er Aswangs. Dit zijn wezens die jagen op mensen en voornamelijk zwangere vrouwen om zich voort te kunnen planten. De vormgeving van de beesten is werkelijk waar verschrikkelijk.
Rennend door de bomen, de looks van een trol en speciale ability's maken de Aswangs een monster waar je geen respect voor kan hebben. Zie het als een absurde mix tussen een Alien, Predator, zombie, aap, Creeper en mens. Naast dat het grommen van de wezens nergens op lijkt en het geheel in de verste verte niet angstaanjagend is, kan ik met eerlijkheid zeggen dat dit 'monster' de flop van het jaar is. Wil je bewijs zien?
Acteren of creperen
Naast Billy Zane hebben Natalie Mendoza (the Descent 1 & 2, Hotel Babylon), Christina Cole (The Deaths of Ian Stone, Doghouse) en Colin Moss (presentator World Idol) een rol gekregen. Toch knap; geen van allen zet een waardige acteerprestatie neer. Je kijkt negentig minuten lang naar slap geouwehoer, ongeloofwaardig spel en gezichtsuitdrukkingen met nul komma nul procent emotie. Het is een prestatie om zo te spelen, maar zoals de film in zijn geheel overkomt lijkt het net alsof regisseur Terence Daw met een camera en crew op vakantie op de Filipijnen is geweest en toevallig nog wat beelden tussendoor heeft opgenomen.
Muzikale zelfmoord
Kan het slechter? Ja. Een element in een film dat toch belangrijk is, is muziek. Er zijn weinig films die zonder muziek een sterk eindproduct zijn (uitzonderingen en Aziatische thrillers zoals Shutter daargelaten). Maar ook de muziek kan Surviving Evil niet redden. De goedkope, makkelijke en ook slecht in de film gemonteerde troep die de 'score' van de film heet is drie keer niks. De zogenaamde spannende momenten krijgen een muziekcompositie die qua sfeer beter bij Mr. Beans Ultimate Disaster Movie passen dan bij dit.
Conclusie
Een overbodige alinea, maar het is toch nodig. Waarom? Ik kan me voorstellen dat je alles hierboven geeneens wilt lezen als je eerst naar de sterren hebt gekeken hieronder. In het kort; slecht verhaal, idiote monsters, goedkope muziek en slecht acteerspel. Ben je nog niet overtuigd? Ik zou zeggen; kijk de film zelf. Kom alleen niet klagen dat je negentig minuten van je leven hebt weggegooid, you have been warned!
Label: RCV Releasedatum: December 2009 Kijkwijzer:
Waardering film:
- Waardering extra's: N.V.T.Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.
