'Bewust betaald baanlozen worden zeldzaam'
'Bewust betaald baanlozen' worden een uitstervend soort, zo bericht vandaag de Volkskrant. Door de toenemende druk die wordt uitgeoefend met de Wet Werk en Bijstand (WWB), moeten steeds meer bewust betaald baanlozen er aan geloven. Vorige week daalde het aantal mensen met een bijstandsuitkering tot 300.000. Het laagste niveau in ruim 25 jaar. In de Volkskrant zegt de 51-jarige Gertjan van Beijnum, die al 28 jaar een bijstandsuitkering ontvangt, daarover: ''We zijn een uitstervende soort.'' Van Beijnum stopte in 1979 met zijn studie aan de kunstacademie en is sindsdien werkloos: ''Het is niet dat ik niet kįn werken, ik wil het niet. Ik ben tegen loonarbeid.''
Ook de 48-jarige Jan Müter, sinds 1982 zonder baan, ziet het somber in voor mensen die bewust niet willen werken maar wel een uitkering willen ontvangen. Begin jaren tachtig sloot hij zich aan bij de Nederlandse Bond Tegen het Arbeidsethos (NBTA) en werd actief voor het blad 'De luie donder.' ''Recht op luiheid en zelfontplooiing, was het devies. Niemand was tégen werk als zodanig. We werkten ons het rambam voor de actiegroepen. We vonden dat je niet gedwongen kon worden om te werken. Het moest een instrument zijn om jezelf te ontplooien. Voor het eerst werd de arbeidsmoraal ter discussie gesteld in Nederland.''
Müter moest afgelopen zomer 2006 door de WWB zijn eerste sollicitatiebrief versturen. Voor het eerst in 25 jaar voelt hij een duidelijke dwang. ''In de grond van mijn hart denk ik er nog steeds zo over. Waarom zou ik werken voor de winst van anderen'', verklaart hij. Zowel Müter als van Beijnum hopen ondanks de strengere wet, toch tot hun pensioen een betaald baanloze te blijven.
Met dank aan Asmodean voor de submit.
