Lelijkstad

Ik ben deze zomer een weekje met de familie naar het altijd interessante Biddinghuizen geweest. We verbleven op een camping aan het Veluwemeer en hadden daar twee tenthuisjes gereserveerd. Een tenthuisje is een huisje met een tentdak. De bedenkers van die huisjes wilden waarschijnlijk de luxe van een huisje bieden, maar de huurders toch het idee geven dat ze in een tent slapen. Ik had inderdaad het idee dat ik in een tent sliep, maar dat kwam niet door het dak. Dat kwam omdat ik 200 meter moest lopen om te pissen, want die huisjes hebben geen eigen toilet. En op die camping kon je echt nergens stiekem in de struiken pissen, want de hele nacht zwierf er jeugd over de camping.
De locatie was uitgezocht door onze dochters. Toen ze klein waren en wij nog erg arm, hebben we eens een huisje in Roggebotsluis gehuurd en daar hadden ze goede herinneringen aan. Ik kon me alleen nog herinneren dat de ‘bossen’ daar bestonden uit bomen die allemaal netjes in het gelid stonden. Rechte rijen bomen. Geen echt natuurlijk bos dus. Inmiddels zijn die bossen wel wat natuurlijker geworden.

Ik zou echter nooit hebben toegestemd in deze vakantie als er geen fietstochtjes op het programma hadden gestaan. Ik heb geen zin om een hele vakantie op het strand aan het Veluwemeer te hangen. Voor de speeltuin ben ik echt te oud en er was een alcoholvrije disco, dus ook die activiteit viel af.
Het werd dus fietsen. OK, we hebben ook leuke, oude stadjes zoals Kampen en Lemmer met de auto bezocht, maar dat kwam omdat het slecht weer was. Het is daardoor zelfs zo, dat onze kleindochter van zes jaar laatst vroeg of we in een oud stadje waren, toen we Avifauna met haar bezochten en het ging regenen. De overige dagen was het fietsen geblazen.
De eerste dag naar Harderwijk, want iedereen wilde meteen naar de dolfijnen gaan kijken. De tweede dag een rondje Elburg en daar even blijven hangen, want Elburg is een leuk stadje.
De derde dag wilden mijn vrouw en ik wel eens een wat langere afstand fietsen en we besloten om naar Lelystad te fietsen. Onze Duitse schoonzoon wilde wel mee, omdat hij daar vroeger eens een keer was geweest en er toen een mooie driemaster had gezien.
Het was een leuke fietstocht, maar toen kwamen we in Lelystad.

Ik heb grote bewondering voor mensen die altijd positief denken en doorzettingsvermogen hebben. Ik probeer zelf ook zo te zijn. Je ziet op televisie wel eens mensen die in een troosteloze omgeving wonen. Die mensen moeten wel erg positief zijn ingesteld en ontzettend veel doorzettingsvermogen hebben, denk ik dan altijd. Maar dat is altijd ver weg van Nederland. Zo’n troosteloze omgeving heb je in Nederland nergens, dacht ik. Tot ik in Lelystad kwam.
We reden eerst door de buitenwijken. Daar zag ik huizen die ik nog kende van de nieuwbouwwijken in Den Haag in de jaren vijftig. Zelfs in Den Haag zijn die huizen echter allang vervangen door nieuwe, modernere huizen. Vrijwel alle huizen in die buitenwijken konden wel een opknapbeurtje gebruiken. En dan moet je bedenken dat de eerste huizen in Lelystad pas aan het einde van de jaren zestig zijn gebouwd, Die waren dus eigenlijk al meteen oud na de bouw, want tegenwoordig zien ze er helemaal niet meer uit.
En toen kwamen we in de binnenstad.
Op een plein in de binnenstad staat de zuil van Lely. Lely staat bovenop een hoge zuil en kan zo de hele stad overzien. De arme man. Hoe kun je iemand die direct verantwoordelijk is voor de Zuiderzeewerken en indirect voor de Deltawerken op zo’n naargeestige plek laten staan. Is dat de dank voor zijn grote verdienste? Het is ongeveer hetzelfde als, na zijn dood, een standbeeld van Geert Wilders plaatsen bij de El Ouma moskee in Amsterdam West.
En op die verschrikkelijke plek zag ik zelfs nog mensen die lachten en vrolijk waren. Bij navraag bleken de meeste ook nog in Lelystad te wonen. Hulde voor deze mensen. Als je in zo’n omgeving vrolijk kunt zijn, dan kun je het overal en altijd.
Gelukkig hadden we nog de fietstocht terug naar Biddinghuizen om de ellende die we hadden gezien te vergeten. Ik hoopte dat ik die nacht rustig zou kunnen slapen en geen nachtmerries zou krijgen. Ondertussen had ik Lelystad omgedoopt in Lelijkstad.
Onderweg terug naar Biddinghuizen zag ik zelfs reclameborden die opriepen om je in Lelystad te vestigen. Met de trefwoorden ‘ruimte’ en ‘lucht’ probeert met arme drommels over te halen om in die kutstad te gaan wonen.

Ik zou het huidige Lelystad een hele andere bestemming geven.
Biedt alle bewoners van Lelystad een woning elders aan, plaats een grote muur, voorzien van prikkeldraad, om de stad. Plaats er wachttorens met gewapende bewakers. Pak vervolgens alle vervelende Marokkaantjes op en breng ze naar Lelystad. Op die manier zijn ze niet gevangen en kunnen daar onder elkaar lekker hun gang gaan. Niemand die er last van heeft. Ze mogen er alleen niet meer uit.
Alleen voor zo’n bestemming is het huidige Lelijkstad nog geschikt, vind ik. Dan heeft het nog een nuttige functie. Als je er nooit bent geweest kun je je haast niet voorstellen hoe naargeestig die stad is.
Misschien kennen jullie het programma ‘ik vertrek’ van onze familieomroep. Je ziet er mensen die zich buiten Nederland gaan vestigen en daar allerlei problemen tegenkomen. Het is emotelevisie en je ziet heel wat ‘ellende’.
Ik zou willen voorstellen om ook een programma te maken met de titel: ik blijf. Een programma waarin je mensen ziet, die ondanks hun verschrikkelijke omgeving toch niet vertrekken. Wedden dat je dan al snel in Lelijkstad terecht komt?

Maar daar kunnen we nu iets aan gaan doen.
Onze demissionaire regering heeft aangekondigd dat de BTW voor renovatiewerken tijdelijk van 19% naar 6% gaat. Deze maatregel is bedoeld om de malaise in de bouw te bestrijden.
De regering verwacht nu dat iedereen meteen zijn badkamer en keuken gaat laten verbouwen natuurlijk. Helaas geldt deze maatregel nu nog alleen voor huizen die ouder zijn dan vijf jaar, maar jonger dan vijftien jaar. De Europese Commissie wil deze maatregel echter ook gaan toepassen op nieuwbouw.
Lelystad, pak je kans. Breek het hele zootje af en begin met nieuwbouw. Weg die oude rotzooi, maak een geheel nieuwe binnenstad. 
Ga eens kijken in Apeldoorn. Ook een moderne stad, maar mooi gelegen in het groen. Groen is er genoeg in de buurt van Lelystad.
‘Lelystad wil zich steeds meer gaan profileren als een aantrekkelijke woonstad met vele attracties, natuur en werkgelegenheid’, las ik op Wikipedia.
De wil om er nog iets van te maken is er dus wel degelijk. Je kunt natuurlijk uitbreiden en aantrekkelijke nieuwe wijken bouwen, waar het leuk wonen is, maar als je verder niets aan de stad doet, dan zou ik me daar beslist niet vestigen.
Er is maar één manier om van Lelijkstad weer Lelystad te maken. Bewoners weg, alles opblazen en opnieuw beginnen. Bovendien stimuleer je de bouw enorm met zo’n investering