Klote Michael Moore!
Die verrekte Michael Moore! Die kloothommel! Hij heeft het dus toch mooi voor elkaar gekregen. Voor het eerst sinds zéér lange tijd heb ik zitten janken voor de TV. Wat zeer gerenommeerde regisseurs met de grootste acteurs in de meest briljante scènes niet voor elkaar kregen, lukt die Moore met z'n verdomde documentaire over de ziektekostenverzekeringen in de VS. Zit ik daar gewoon te snotteren op die verdraaide DVD van hem.
Maar goed. Na het drogen van mijn traantjes ga ik dan met mijn eigenwijze kop toch meteen nadenken waarom de documentaire Sicko mij zo raakte. Ik wist namelijk allang wat voor een klotesysteem ze in de VS hebben. Dat doodzieke patiënten daar vanuit reguliere ziekenhuizen op de taxi naar een tweederangs ziekenhuis worden gestuurd omdat ze onverzekerd zijn. Dat mensen enorme schulden hebben en dakloos worden door doktersrekeningen. Dat mensen er overlijden aan een simpele ontstoken kies, omdat ze geen geld hebben voor de tandarts. Daarbij zijn er nu eenmaal andere landen en andere situaties die we dagelijks zien en nóg veel dramatischer zijn. Daarin ben ik intussen toch al behoorlijk gehard.
Wat mij werkelijk het hardste raakte was het totale gebrek aan solidariteit in een rijke en moderne samenleving en het besef hoe hard we in Nederland ook die kant op gaan. De emotie kwam op het moment dat een groep doodzieke patiënten, die in de VS niet werden behandeld, in het straatarme Cuba gratis en voor niks een eersteklas behandeling kregen. Toen bleek dat een “puffer” die in de VS 253 dollar koste, in Cuba voor 5 dollarcent kon worden gekocht bij de eerste de beste apotheek.
In het ene land worden alle problemen totaal ontkend. In het andere land stelt men als hoogste taak om vanuit het solidariteitsprincipe alle problemen aan te pakken.
Nu wil ik ons verzekeringsstelsel en ons zorgsysteem niet helemaal als verkeerd bestempelen. Wat meer bijdrage naar draagkracht zou welkom zijn, maar de extremen zoals in Amerika zijn hier veel zeldzamer. Wel zie ik in het algemeen diezelfde afbrokkeling van iedere vorm van solidariteit.
Bij steeds meer problemen lijken Nederlanders meer en meer de neiging te krijgen om alles maar onmiddellijk op te willen lossen of om het probleem maar helemaal te ontkennen. Gajes moet opflikkeren. Junks moeten afkicken. Criminelen moeten de rest van hun leven achter de tralies. Psychiatrisch patiënten in een kliniek. Daklozen moeten hun rekeningen snel betalen. Werklozen moeten gaan werken met hun luie reet. Allochtonen moeten boerenkool vreten.
Allemaal instant oplossingen voor complexe problematiek, opdat de gegoede burgerij er niet teveel last meer van heeft.
Een samenleving bestaat niet enkel uit perfecte mensen. Het concept van de übermensch is diverse malen mislukt en zal ook in Nederland niet snel een feit worden. We blijven dus mensen houden waar het, al dan niet door eigen schuld, beroerd mee gaat. Er blijven mensen waar de hulpverlening niet volledig slaagt. We blijven buren houden die niet de verstandelijke capaciteiten hebben om hun leven netjes op de rit te houden.
Instant oplossingen zijn er dan niet. Ontkennen betekent laten verrekken. Maar we wonen er wel allemaal naast.
Wat we als samenleving lijken te vergeten is hoe je met problemen om moet gaan. Problemen zijn er niet of problemen zijn opgelost. Maar simpelweg een weg zoeken om met een bestaand en onoplosbaar probleem te leren leven lijkt een verloren vaardigheid. Dan blijft er enkel nog de neiging over om mensen die de problemen hebben of veroorzaken te negeren of te verstoten.
En ja. Daar word ik dan wel eens een beetje verdrietig van.
Tot op zekere hoogte kun je dit nog opvangen met staatshulp, maar ook hier komt een einde aan, we kunnen niet onbeperkt en kostenloos alles en iedereen van de duurste medicijnen voorzien, iemand moet ervoor betalen.
Kijk deze docu eens en je zult nooit meer huilen om een MM-docu.
'Manufacturing Dissent, ook te huur in de meeste videotheken. En anders Google eens op MM
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
In het ene rijke Westerse land kunnen veel mensen amper hun ziektekosten betalen. In het andere is het voor vrijwel iedereen redelijk betaalbaar. In weer een ander land is het nog altijd gratis. En toch zijn het allemaal rijke, Westerse landen. Het zijn dus wel degelijk keuzes die al dan niet worden genomen. Of je betaald meer belasting voor algemene middelen, of je laat een deel van je bevolking verrekken.
Maar in Nederland zijn de mensen die het hardste schelden op de dure ziektekosten vaak ook degenen die het hardst kankeren op te hoge belastingen. Sterker nog: de ziektekosten moeten omlaag én de belastingen moeten drastisch omlaag.
Dáár gaan we dan dus de mist in.
Als dan ook nog eens Family Guy als kritisch fragment wordt gebruikt tégen Moore, weet ik wel welk kritisch geluid ik eerder serieus neem.
Verder een zeer goed geschreven stuk Okaht. Erg inhoudelijk ook.
Nederlanders zijn er echt een ster in; oordelen over hoe het wel en niet moet zonder ergens kaas van gegeten te hebben.
Natuurlijk, je kunt mensen voorlichten, maatschappelijk werk, AAA meetings, therapie etc. Blijft onverlet dat je soms moet betalen voor een ander. En waar leg je de grens van dat risicovol gedrag? Versta je daar onder alleen de verslaafden? Hoe ver wil je gaan?
Dat is zo schrijnend.
Cuba heeft dus zeker wel gratis zorg... en van een zeer hoog niveau (niet alle medicijnen zijn verkrijgbaar, maar dat wat er is weten ze erg goed te gebruiken). Voor iedereen.
De waarheid ligt zoals altijd in het midden.
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
Even een gesimplificeerde schatting, dat brengt jaarlijks 24.000.000.000 euro op (1.5k * 16 mln mensen - het bedrag komt verder natuurlijk niet volledig bij 1 partij terecht).
Daarmee heeft iedereen in Nederland recht op ziekenhuisbezoek en medicijnen en kan wetenschappelijk onderzoek naar nieuwe behandelmethoden gefinancierd worden. Als positief bijproduct levert dit stelsel nog een sloot aan werkgelegenheid op. Mensen die het lastig vinden 1500 euro per jaar bij elkaar te krijgen ontvangen een toeslag. Het laatste restje is voor de beruchte topbestuurders
Welke kant gaan we op? We gaan in Nederland steeds meer betalen voor onze zorgverzekering... Onder het mom van "goede zorg" wordt het geld door Dhr. Bos echter voornamelijk weggesluist naar andere kansloze linkse financiele debacles.
Verder is het natuurlijk 100% terecht dat je het debiele Amerikaanse stelsel aan de tand voelt
Maar om nu te zeggen dat zijn films compleet fictief zijn, dat is niet geheel waar.
Heb zelf een rijke oom in de VS zit. De prijst de VS de hemel in omdat alles er zo veel beter is dan in NL. Gebeurt er iets met hem, dan staat binnen een kwartier de ambulance er, die hem naar het ziekenhuis rijd. Hij wordt daar accuut geholpen. Hij heeft nog nooit in een wachtkamer ergens gezeten. En als er een MRI scan of zo gemaakt moet worden, dan kan dat ook gelijk.
Amerika is beter, Amerika is fantastisch etc etc.
Nu ken ik ook een Amerikaans meisje online. Geen serieuze opleiding gehad, doet wel haar best in de oudere zorg maar verdient ongeveer een 150 dollar in de maand. Ze kreeg 3 weken geleden een alergische reactie waardoor ze niet kon ademen. Ambulance bellen? Dat zou wel erg duur worden. Ouders brachten haar maar naar het ziekenhuis. Onderweg verslechterde haar conditie dusdanig dat ze op niets meer reageerde.
Ziekenhuis heeft haar uiteindelijk op tijd kunnen redden, en gelukkig dekt dat ziekenhuis de ziektenkosten van een laag inkomsten patient tot 500 dollar. Dus hoefde ze uiteindelijk maar een beetje te betalen.
Een verzekering heeft ze niet, en financiele speelruimte om een ziekenhuis rekening te betalen ook niet.
Twee verhalen, dus kan me bij Michael Moore wel wat voorstellen.
Het lijkt er inderdaad steeds meer op te lijken dat we die kant op gaan. Af en toe vraag ik me zelfs af, of het woord "samenleving", nog wel van toepassing is.
In Nederland betalen we allemaal bijna 1500 euro per persoon per jaar VERPLICHT voor de ziektekostenverzekering.
Dat is de top van de ijsberg; bij elke werkende Nederlander wordt ook nog eens 6.9% bruto ingehouden op het salaris als bijdrage ziektewet.
Een gemiddeld Nederlands gezin; waarvan beide ouders werken en een modaal salaris verdienen, betaald dus per jaar 8550 euro aan ZKW bijdragen en (verplichte) verzekeringbijdragen.
Nederland heeft hiermee een van de duurdere gezondsheidsstelstels in de wereld. Wat je hiervoor terug krijgt (plaats #28) qua kwaliteit-kosten verhoudingen is dus de grote vraag.
Ik betaal ongeveer $3000 per jaar aan ziektekosten verzekering voor mijn gezin, de rest betaalt mijn werkgever. En dan is het niet abnormaal dat ik jaarlijks rond de $3000 aan eigen bijdragen moet betalen en dan moet echt niet teveel medische problemen hebben. Al met al kom je dan voor een gemiddeld middleclass gezin met bijdrage van de werkgever ook uit op datzelfde bedrag als in Nederland.
Het verschil is echter dat je hier dan nog steeds enorme risico's loopt wanneer je tegen stevige medische problemen aanloopt, terwijl dat in Nederland volledig gedekt is.
Niet voor niets is het in Nederland ongehoord om failliet te gaan door medische kosten, terwijl dit hier in de VS de tweede grootste oorzaak van faillissement is.
Mij lijkt er dan ook weinig reden tot klagen over het Nederlandse systeem.
Wat Moore betreft, mijn impressie na bijna 15 jaar in de VS te hebben gewoond is dat zijn films wellicht enigszins propagandistisch zijn, maar dat hij de feiten gewoon aan zijn kant heeft, alle wanhoopspogingen om ze te ontkrachten ten spijt.
Ik vond Sicko zelfs niet zo'n boeiende film, omdat de onderliggende feiten genoegzaam bekend zijn.
dan werden wir, um so mehr, einer Einheit werden.
foto
foto
foto
foto
foto
foto
veel plezier!
Grappig om dan te zien hoe een aantal lezers zich toch concentreert op één, enkel, onoplosbaar probleem en daarmee lijkt te weigeren om naar de belangrijke zaken te kijken. Wat schieten we er in Nederland mee op, als we Michael Moore de grond instampen? Wordt het hier beter als we Cuba veroordelen? Schiet er ook maar iemand iets mee op als we opnieuw gaan klagen over die paar tientjes ziektekostenverzekering?
In één reactie werd wél keurig omschreven dat we nu eenmaal moeten accepteren dat niet iedereen even zelfredzaam is als we graag zouden zien. Als je op dat moment enkel kiest voor je eigen premie, laat je hen gewoon verrekken.
Natuurlijk moet je mensen óók wijzen op de eigen verantwoordelijkheid. Als je dit echter als enige leidraad neemt, creëer je daarmee een een maatstaf waaraan mensen al dan niet voldoen. Hebben dan alleen zwaar gehandicapten nog recht op gratis medische hulp en moet de rest maar voor zichzelf zorgen? Of accepteren we dat het leven nu eenmaal één groot risico is en willen we met z'n allen dat risico dragen voor mensen met net wat meer pech dan ons?
Maar dan nog blijven sommigen alleen maar klagen over dat beetje premie dat we hier betalen. Ik heb de gemiddelde Nederlander echt niet armer zien worden sinds de hervormingen in het Nederlandse zorgsysteem. Alleen aan de uiterste onderkant van de samenleving zijn mensen slachtoffer, maar daar willen die klagers dan weer net niet voor dokken.
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
Ik staak mijn pogingen om het samen te vatten, kan het zelf toch niet beter formuleren
Edit: hebbes
Ik zeg niet dat de gezondheidszorg in Nederland niet beter gestroomlijnd kan worden, maar het lijkt me toch buiten kijf staan dat we nooit ZO individualistisch willen worden dat de "zwakkeren" in de samenleving sterven aan pneumonia en appendicitis simpelweg omdat ze geen geld hebben voor gezondheidszorg (a la VS).
Een sociaal vangnet voor iedereen zodat ze niet in de afgrond kieperen lijkt me toch wel de taak van de overheid. En daar moet belasting voor betaald worden. Verder ben ik het met je eens dat er ruim voldoende "grootst mogelijke kolder" gefinancierd wordt en daar mag best in getrimd worden, maar net gezondheidszorg lijkt me iets dat we in stand moeten houden. Hoezeer je de ontvangers van deze zorg ook wilt minachten omdat ze hun eigen verantwoordelijkheid niet nemen.
Of dit nu werkelijk buitensporig veel meer geld moet kosten, is dan vervolgens maar de vraag.
Het felle, onoplosbare debat waar ArchEnemy het over heeft, ontstaat in mijn ogen met name als je extreem soft tegenover extreem hard zet. Beiden zijn niet helemaal realistisch en uiteindelijk dus enkel verdedigbaar met dooddoeners. Als je argumenten niet meer totaal reëel zijn, moet je er ook niet vreemd van opkijken als je gereutel terug krijgt van de ander die ook een behoorlijke dosis onzin vertegenwoordigd.
Dat is geen debat. Dat is gejank bij de kinderdagopvang.
Als in dát soort onzin-debatten over "zorg voor minder bedeelden" wordt gesproken, krijg je standaard de meest asociale klootzakken als voorbeeld van de profiteurs van het sociale vangnet. Dat wordt dan weer als argument gebruikt om de deur maar helemaal op slot te gooien. Deze klootzakken zijn echter nu net de lui die meestal wel keuzes kunnen maken, maar met deze argumentatie scheer je deze eikels wel over één kam met de mensen die het écht nodig hebben en geen enkele keuze hebben.
Wat in die discussie dan ontbreekt is meestal realiteitszin van beide kanten. Je kunt onmogelijk iedere Nederlander volledig beschermen tegen elk mogelijk risico. Je kunt ook niet van iedere Nederlander eisen in een vast omlijnt stramien te leven, om ieder risico te vermijden.
Wat we in Cuba zien is een té erge doorslag naar links. Geen criminaliteit, gratis zorg, maar ondertussen is de bevolking een straatarme, meningloze eenheidsworst. Vrijheid en democratie zijn ver te zoeken.
Wat we in de Verenigde Staten zien is een té erge doorslag naar rechts. Een succesvolle façade van vrijheid en rijkdom die echter maar moeilijk kan verbloemen dat zorg en veiligheid miserabel slecht geregeld zijn.
Beide situaties zijn het waard om een traantje over weg te pinken. Laat ons dan maar lekker lullen in de marge hier.
Zo slecht is het hier nog niet
Edit: ik zie zelfs dat ik zélf aan het polderen ben t.o.v. mijn vorige reactie
Zo slecht is het overigens zeker nog niet. Dat wordt het wel als je aan de linkse of de rechtse zijde doorslaat. En daarin zijn we het verdomme nog eens ook
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
Lulkoek ook trouwens
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
Als overtuigd liberaal-democraat zou ik zelfs eerder PvdA stemmen dan PVV. Vanuit links perspectief lijkt CDA me een beter alternatief dan SP.
De extremen mogen vrijuit schreeuwen, oplossingen aandragen en kritiek leveren, daar zijn ze goed in. Laat de gematigden vervolgens de beslissing maar nemen
VEEL beter!
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken