Goodbye my lover (deel 8)

Mam is duidelijk blij om mij te zien. Ze sluit me in haar armen en wiegt me heen en weer, alsof ik vijf jaar ben in plaats van achttien. Ik laat haar maar even begaan. Dan maak ik me los en nadat we wat te drinken hebben gepakt, gaan we de woonkamer binnen. Het ziet er blauw van de rook. Als ik mam goed bekijk moet ik constateren dat ze er slecht uitziet. Geen wonder ook. Na al dat gepieker en getob over mij. Opnieuw bekruipt me een schuldgevoel.

Mam kijkt naar me en legt een hand op mijn been. ‘Ik ben zo blij om je weer te zien. Ik heb je zo gemist,’ zegt ze glimlachend terwijl ze me liefdevol aankijkt. ‘Ik hoop dat je snel weer bij me komt wonen, lieverd. Dan is het weer net als vroeger.’ Het benauwt me dat ze dit zegt, maar ik ben me weer onmiddellijk bewust van de reden van mijn bezoek. Ik wacht nog even met mijn betoog en pak een sigaret uit het pakje dat op tafel lig. Mam geeft me vuur en ik inhaleer de nicotine diep. Mam praat wat over koetjes en kalfjes, maar we weten allebei dat het belangrijkste onderwerp wordt vermeden: Tim.

Ik laat het maar even zo. Ik moet ook moed verzamelen om er over te beginnen, helemaal, omdat het bij mijzelf ook zo gevoelig ligt. Dát weet mam dan weer niet. Onwillekeurig slaak ik een zucht. Wat een gedoe allemaal!

Tot het moment dat Tim op de stoep stond dacht ik werkelijk dat het goed zou komen. Dat ik zou kunnen accepteren dat hij bij mam hoort en niet bij mij. Vanaf het moment dat ik hem zag begon mijn hart weer sneller te kloppen en sloeg de paniek toe. Helemaal toen ik hoorde, dat mam de relatie met hem heeft beëindigd. Toch wil ik het niet op deze manier. Ik wil niet, dat mijn moeder tussen hem en mij een keuze moet maken. Dat zij zich moet opofferen voor ons.

Uiteindelijk begin ik er toch over. Ik vertel aan mam, dat Tim vanavond op de stoep stond met slecht nieuws en dat ik heb begrepen dat mam een einde aan de relatie heeft gemaakt. Ik leg haar uit, dat ik het echt wel goed wilde maken voor de bruiloft en daar misschien te lang mee had gewacht. Dat ik geen belemmering wil zijn voor hun relatie. Dat ik kinderachtig heb gehandeld en dat zij het maar snel weer goed moet maken met Tim.

Halverwege mijn verhaal onderbreekt mam mij. ‘Lieve kind, het heeft in feite niets te maken met de ruzie tussen jou en mij,’ vertelt ze terwijl ze opnieuw een sigaret opsteekt. ‘Tim en ik waren echt heel verliefd op elkaar. Hij heeft mij ten huwelijk gevraagd en pas daarna heb ik gemerkt dat zijn verliefdheid voor mij aan het afnemen was. Hij werd verliefd op iemand anders.’
Na deze woorden voel ik mijn hart in mijn keel kloppen. Verliefd op iemand anders? Op mij? Gaat mijn diepste wens nu in vervulling?

Mam vervolgt haar verhaal. ‘Eigenlijk heb ik altijd getwijfeld. Afgelopen zomer, weet je nog Lidewij? We gingen met zijn drieën naar het strand. Jij en Tim gingen samen badmintonnen. Ik zat als een soort oude vrouw aan de kant.’ Als ik wil protesteren heft mam haar hand op. ‘Nee, laat me nou even uitpraten. Tussen Tim en mij zit een groot leeftijdsverschil, maar wij hebben altijd tegen elkaar gezegd: “liefde kent geen leeftijd.” Tot op zekere hoogte is dat ook zo. Wat het voor mij heel lastig maakte, is het feit dat ik al op zeer jonge leeftijd moeder geworden ben. Jij bent achttien, ik zesendertig. Tim zit daar precies tussenin. Ik heb al heel lang het leven van een volwassene moeten leiden, met de verantwoordelijkheid van het hebben van een kind. Maar goed, Jij en ik kregen die ruzie en jij trok in bij Manon. Manon kwam regelmatig hier, om jou rust en ruimte te gunnen en om te praten over onze problemen.’

Ik hou mijn adem in. Nu komt het natuurlijk. Mam loopt naar de keuken om nog een wijntje voor ons in te schenken. Als ze terugkomt kijk ik haar verwachtingsvol aan. Mam zet de wijn neer, steekt op haar gemak een paar kaarsjes aan. Als ze gaat zitten steekt ze eerst haar zoveelste sigaret op. Dan zegt ze : ‘Ik heb gemerkt dat Tim een groot loyaliteitsgevoel heeft ten opzichte van mij. Hij wilde het huwelijk gewoon doorzetten. Ik heb het tegengehouden, want ik heb het de afgelopen weken gewoon zién gebeuren: Hoewel hij het hardnekkig ontkent: Tim is verliefd op Manon.’