'Lonsdale-jeugd vooral bang en onzeker'
De zogenaamde Lonsdale-jongeren zijn geen echte extremisten. Het zijn vooral pubertjes die bang zijn dat allochtonen hun banen, hun huizen en hun vriendinnetjes inpikken. Vooral door hun ouders, sommige politici en de aanhoudend negatieve berichtgeving over allochtonen, maar ook wel door wederzijds provocerend gedrag tegenover groepen allochtone jongeren, laten ze zich opzetten tegen allochtonen. Dat schrijft Maaike Homan in haar boek Generatie Lonsdale; Extreem-rechtse jongeren in Nederland na Fortuyn en Van Gogh, dat volgende week vrijdag uitkomt. Homan heeft maandenlang gesprekken gevoerd met Lonsdale-jongeren en met deskundigen.Volgens Homan gaat het vooral om kleine groepjes, buiten de grote steden, die elkaar opzwepen. Groepsgedrag dus, maar wel vrijblijvend en ongeorganiseerd groepsgedrag. Lidmaatschap van een politieke partij zit er bijvoorbeeld niet in, want dat schept verplichtingen en bovendien kosten en dat willen ze meestal niet.
Relativisme
Het enige echte probleem zit hem volgens Homan in het gebrek aan relativisme van de jongeren. Ze horen overal negatieve geluiden over allochtonen, namelijk van hun ouders, op internet en van veel politici. Als iemand als minister Verdonk bijvoorbeeld zegt dat alle asielzoekers, op een enkele uitzondering na, het land uitmoeten, dan klinkt dat al snel alsof alle allochtonen het land uitmoeten. Als ze alleen maar verhalen horen over criminele allochtonen, dan is het erg gemakkelijk om te denken dat alle allochtonen ook crimineel zijn. Als dat beeld dan niet gecorrigeerd wordt, maar juist versterkt binnen de groep, dan zijn de poppen al snel aan het dansen. Dat leidt tot provocerend gedrag tegenover groepen allochtonen, die zich op hun beurt ook weer gemakkelijk laten provoceren, waarna je een vechtpartij krijgt, die hun vooroordelen weer bevestigt.
Lonsdale
Zoals bekend is Lonsdale niet blij met het negatieve gebruik van hun naam. De licentiehouder voor de Benelux, Geurt Schotsman, heeft de verkoop sinds 2004 flink zien dalen, ondanks aanhoudende antiracistische reclamecampagnes en het sponsoren van antiracismemanifestaties. Maar de echte extreem rechtse groeperingen in Nederland associëren zich niet met Lonsdale, zegt Homan. Jan Teijn, van de Nationale Alliantie (NA): "Dat merk distantieert zich van rechts." De NA koopt liever kleren van bijvoorbeeld het merk NLonsDeel, dat zich wél met nationalisme associeert.
Al met lijkt het, schrijft Homan, erger dan het is. In Nederland is extreem rechts sowieso nooit echt sterk geweest. Toch is het wel enigszins zorgelijk dat rechts-extremisme blijkbaar inmiddels een dominante subcultuur is. Een subcultuur die vooral gebaseerd is op onbekendheid en gebrek aan relativisme. En op haat. Maar het blijft een subcultuur van de kleine steden en de dorpen: als je ze vraagt om midden in Den Haag in Lonsdale te lopen, dan durven ze niet meer.
Lonsdale loves all colours
