Uitslagen NFL conference championships

41 Jaar lang bleef de Super Bowl verstoken van donkere hoofdcoaches. Dat veranderde gisteren op dramatische wijze. Zowel protégé Lovie Smith van de Chicago Bears als mentor Tony Dungy van de Indianapolis Colts bereikte de finale van de grootste American Football-competitie ter wereld.

Dungy kwam al eens zeer dichtbij. In 2000 strandde hij met de Tampa Bay Buccaneers in de NFC Championship Game tegen de uiteindelijke kampioen, de St. Louis Rams. Na zijn ontslag en verhuizing naar Indianapolis in 2001 leidde zijn opvolger Jon Gruden het erfgoed van Dungy naar de eerste titel in het bestaan van de club. Het erfgoed van Dungy was ook dat van Smith, hoewel hij al in 2001 door de Rams was weggekaapt uit Florida voor de positie van verdedigingscoördinator. Met St. Louis kwam hij dat seizoen tot op drie punten van de titel in Super Bowl XXXVI. In 2004 werd hij de eerste donkere coach in de historie van de Chicago Bears.

De weg van de Championship Game naar de Super Bowl was voor Dungy het lastigst. Halverwege het eerste kwart kon een menigte Colts-verdedigers een fumble van New England Patriots-quarterback Tom Brady niet onder controle krijgen, waarna de bal de endzone in rolde. Logan Mankins dook er bovenop voor de eerste punten van de ploeg uit Boston. Voormalig Patriots-kicker Adam Vinatieri opende aan het eind van het kwart de score voor zijn nieuwe ploeg. Vijf minuten later liet het opportunisme van Patriots-coach Bill Belichick zich gelden door er bij vier en zes voor te gaan. Het resulteerde een play later in een score van Corey Dillon. Twee plays later was het cornerback Asante Samuel die het opportunisme van zijn coach overtrof, een pass van Colts-quarterback Peyton Manning onderschepte en terugliep voor een touchdown. Een gat van achttien punten gaapte voor de thuisploeg, de Colts leken uitgeschakeld en Manning leek gedoemd tot een bestaan als eeuwige net-niet quarterback. Het was echter het keerpunt van de wedstrijd. Na drie minuten en tachtig yards kon Vinatieri voor zijn tweede score aanleggen om de comeback van de Colts in te luiden.

Een lange drive die het derde kwart opende werd door Manning zelf bekroond met een touchdown. De Patriots werd vervolgens slechts acht yards gegund waarna opnieuw een lange drive afgewerkt werd met bestemming endzone. Dan Klecko, een offensive tackle die normaliter geen bal aanraakt, mocht zich de gelukkige noemen die de score op zijn naam kreeg. Een poging tot tweepuntsconversie slaagde, waarmee de stand met nog twintig minuten te gaan weer gelijk was gesteld op 21-21. Een lange en bloedstollende finale zou volgen. Nog in het derde kwart scoorden de Patriots via Jabar Gaffney. Drie minuten later, doch in het laatste kwart, wist Jeff Saturday zich op een fumble van teamgenoot Dominic Rhodes te werpen voor opnieuw een gelijkmaker. Vervolgens kwamen de kickers op het podium. Voor de Patriots spleet Stephen Gostkowski de palen tweemaal, vanaf 28 en 43 yards. Vinatieri mocht het eenmaal vanaf 36 yards doen. Met nog iets minder dan twee en een halve minuut te gaan en met een achterstand van drie punten kregen de Colts balbezit op de eigen twintig-yardlijn. Manning marcheerde zijn troepen door middel van middellange passes in rap tempo richting de endzone van de bezoekers, alwaar uiteindelijk Joseph Addai de doellijn overstak. Er stonden nog precies zestig seconden op de klok toen Vinatieri de kickoff verzorgde. De Patriots haalden nog wel de helft van de Colts, maar uiteindelijk bleek toch dat hoefijzers geluk brengen; voor de eerste keer in de wedstrijd werd een pass van Brady onderschept, en daarmee was de wedstrijd voorbij. Manning mocht het veld nog betreden, maar knielde op de enige play die nog restte voor een 34-38 eindstand. Na zeven opeenvolgende seizoenen gestrand te zijn in de playoffs bereikte hij hiermee voor het eerst in zijn carrière de Super Bowl.

Op het Soldier Field van Chicago kwamen de New Orleans Saints van Sean Payton op bezoek bij de ploeg die in 1985 veel profijt had van de aanwezigheid van running back-legende Walter 'Sweetness' Payton. In dat jaar speelden de Chicago Bears voor het eerst en laatst in de Super Bowl. Nu, na het behalen van de George Halas Memorial Trophy, vernoemd naar de man die 68 jaar lang eigenaar en daarvan 40 jaar ook coach van de Bears was, keren de mannen uit de Windy City terug op het hoogste podium in American football. De Saints hadden geen schijn van kans.

Het duurde bijna een vol kwart eer de eerste score in de vrieskou op de borden kwam. Kicker Robbie Gould, vorige week nog hoofdrolspeler in de gewonnen thuiswedstrijd tegen de Seattle Seahawks, scoorde vanaf 35 yards. Halverwege het tweede kwart zou zijn teller al op drie staan, met field goals van 43 en 24 yards erbij. Direct na de two minute warning scoorde Bear Thomas Jones de eerste touchdown, waarna de Saints tegen een 0-16 achterstand aankeken. Een lange maar snelle drive bracht Marques Colston echter in de endzone van de gastheren, waarmee de ruststand nog draaglijk werd. Een verrassingselement aan het begin van de tweede helft moest de Saints een steun in de rug geven, en een pass over 88 yards werd door rookie Reggie Bush afgerond met een touchdown voor die steun. Het effect bleef echter uit. De zuiderlingen werden keer op keer afgestopt door de dominante verdediging die de Bears het hele seizoen al gebruikten, en een penalty wegens het met opzet wegwerpen van de bal werd het keerpunt. Het geschiedde in de end zone, wat resulteerde in een safety: twee punten en balbezit voor de Bears. In het vierde kwart werden de krachtsverhoudingen echt duidelijk. Bears-quarterback Rex Grossman, tegen het eind van het reguliere seizoen nog bekritiseerd om het feit dat zijn ploeg het liet afweten, marcheerde liefst drie keer met zijn ploeg naar de endzone van New Orleans om de eindstand op een afgetekende 14-39 te bepalen.