column

 Lelijkheid

Wouter (WouterB)
Afgelopen weekend logeerde ik met vrienden in een huisje in Babberich, een dorpje tegen de Duitse grens aan. Zaterdag besloten we een bustocht te maken naar Arnhem, een ritje van ongeveer drie kwartier door de omgeving. Na een flink aantal cirkels gemaakt te hebben (hoezo, rondjes rijden is niet leuk?), belandden we als eerste in Zevenaar.

Inspiratieloze nieuwbouwwijken vormden het straatbeeld, een straatbeeld dat verder vooral gekenmerkt werd door een oneindige humane leegheid. De vele meters nieuwbouwgevel waren (ter verfraaiing?) voorzien van kleuren die Mondriaan waarschijnlijk als té extreem zou bestempelen. Een huis met fel rode kozijnen werd omgeven door zijn fel blauwe en fel gele evenbeelden. De bus reed verder en andere nieuwbouwwijken passeerden de revue. Ook de periferie van Nederland bleek in de greep van het Randstedelijke grootschaligheidsdenken.

Een scherp contrast met de inspiratieloze nieuwbouwwijken vormden de kantoorkolossen die ook hier uit de grond waren verrezen. Durf en Creativiteit alom, een muze leek neergestreken over architectenland. Geen kantoorgebouw had een evenbeeld, noch in vorm noch in materiaal.

Het is me echter een raadsel welk bedrijf voor zijn lol zo'n gebouw zou willen huren. De vormen zijn soms de meest onpraktische denkbaar, de materialen waarschijnlijk puur vanuit originaliteitsoogpunt gekozen. Elke keer als we het meest onpraktische gezien dachten te hebben, bleek een concurrerend architectenbureau weer net iets beter zijn best te hebben gedaan. De moed zonk ons in de schoenen.

Het binnenrijden van Arnhem beloofde ook niet veel goeds. Arbeiderswijken in slechte staat zijn niet bepaald de ideale rode loper voor een stad. De binnenstad zelf bood een afwisseling van traditie en vernieuwing. Helaas overstemden de schreeuwerige reclames en uithangborden de oude gebouwen. Gelukkig nog niet in de extreme mate waarop het Damrak in Amsterdam ontsierd is/was. Daar kwam het (anders vrij lakse) stadsbestuur zelfs tot de conclusie dat het allemaal te lelijk werd. Opdat andere steden dit voorbeeld mogen volgen!

Sloten wij de reis af zonder positieve ervaringen? Neen. Ergens, ik ben de exacte locatie vergeten, troffen wij de ideale mix aan. Nieuw en oud, praktisch en origineel, ze hadden elkaar gevonden. De geluidswal, in de vorm van een Middeleeuwse kasteelmuur zal me nog lang bijblijven.

Disclaimer: Babberich, Zevenaar en Arnhem zijn hier slechts voorbeelden van een door mij verfoeide trend. Het is geenszins mijn bedoeling inwoners van deze plaatsen te kwetsen, noch om het toerisme naar deze plaatsen tot stilstand te brengen.