Doofpot

Op een vergadering van de hoogste ambtenaren kwam er toen een ingenieus plan: "We moeten het geheim verstoppen", riep iemand. Iedereen begon direct te schreeuwen en te juichen. Zo'n briljant plan hadden ze nog nooit gehoord en ze wilden er meteen mee aan de slag. Maar zoals overal was ook hier een cynicus aanwezig. "Maar waar willen jullie ons geheim dan verstoppen?", zei hij. Hier hadden de ambtenaren nog niet bij stilgestaan, en dus temperde de vreugde weer.

Weer werd er lang nagedacht totdat iemand riep: "we maken een grote pot en daar gooien we ons geheim in." De jubelstemming was weer terug. Er werd direct een taakcommissie ingesteld die een plan van aanpak moest gaan schrijven. Na drie maanden van eindeloos vergaderen was het dan zover: het werk kon beginnen.

Duizenden kilo's klei werden verzameld en ook een heleboel water. Op een gigantisch draaiwiel werd er toen een enorme pot van gemaakt. Dagen, weken, werd eraan gewerkt. De eigenlijke werkzaamheden werden naar de achtergrond geschoven en iedereen, van hoog tot laag, werkte mee aan het maken van de pot. Toen de pot eindelijk klaar was ging hij in een enorme oven, waar de pot zo heet werd gemaakt dat men vreesde dat hij zou barsten. Met angst en beven wachtte iedereen het resultaat af. Toen de pot puntgaaf uit de oven kwam werd er door iedereen luid gejuicht.

Terwijl iedereen luid stond te juichen sprak de cynicus echter weer: "maar zijn jullie niet bang dat het geheim toch uit de pot zal komen?" "Maar natuurlijk niet", riepen de andere ambtenaren in koor, "deze pot is zo diep, daar kan geen geheim meer uit. Wacht maar af."

De volgende dag was het hele ministerie bij elkaar gekomen. Onder luid applaus werd door de hoogste ambtenaar, die daarvoor speciaal op een meterslange ladder was geklommen, het geheim in de pot gegooid. Nu waren ze definitief van het geheim verlost.

Groot was dan ook de verbazing toen enkele jaren later het geheim ineens bekend bleek te zijn geworden. Het stond zelfs in de krant en er werden vragen over gesteld in de Tweede Kamer. Er werd weer druk vergaderd op het ministerie. "Het komt natuurlijk omdat wij allemaal op de hoogte waren van het geheim", zo sprak de cynicus. Maar hier wilden de andere ambtenaren niets van weten. "Welnee, we moeten alleen de volgende keer de doofpot nog dieper maken!"

(gebaseerd op het sprookje 'De koekoek van Borrowdale')