"Ik zie, ik zie wat ik wíl zien..."
Jezus is een gevoelig onderwerp, geloof is een gevoelig onderwerp. Metro-columniste Ebru Umar weet daar alles van. Alsof ze een ijsklontje had gegooid, zo hard werd ze geslagen. Jezus! Geloof en humor lijken voor sommigen dus niet samen te kunnen gaan. Terwijl God toch de meeste vage grappige dingen heeft gecreëerd. Neem nou eens dat ding tussen de benen van mannen (als je wilt hoor). Afgelopen week stond de benaming daarvan ook nog op een muur in Woerden, vond de eigenaar van het huis. Volgens vele anderen stond er gewoon 'lol'. Hij wilde gewoon 'de korte achternaam van Jan' zien staan of 'voelen'. De viespeuk!
Voorgaand voorbeeld is een typisch geval van pareidolie (of projectie), dit is één van de meest voorkomende illusie. We zien graag onze eigen waarheid, ons eigen denkbeeld in onze waarnemingen. De bekendste vorm van projectie is de inktvlek test uit de psychologie van Hermann Rorschach.
Iedereen ziet dus overal maar iets in. In chocolademelk, op een muur, in een wolk. En ik zie zelfs iets in mijn vriendin! Het moet niet gekker worden. Ik vind het ook altijd vals als mensen op kraamvisite zijn en tegen de ouders van de pasgeboren baby zeggen: "het is een wolk van een baby!" immers van wolken kun je alles maken. Ze weten gewoon niet of het een jongen of een meisje is. Michael Jackson ziet in kids altijd Jezus en daarom moeten ze dus ook gekoesterd worden, volgens hem.
Zoals het in Michael zijn hoofd moet zijn, zo ziet mijn huis eruit, als een zooitje. Ik laat de vlekken in mijn overhemden zitten, kringen op mijn tafel staan en zelfs mijn truienstapel heeft zich gevormd tot een beeltenis van Jezus. Wanneer ik 's nachts in het donker naar de wc ga, zie ik Jezus op een stoel zitten. Als ik het licht aan doe, is het die berg kleren weer. Een illusie. Net als Jezus?
Iedereen ziet Jezus, maar niemand ziet de medemens nog staan. Jezus is overal! Mensen geloven in Jezus, terwijl ze hem alleen maar in vlekken zien. Nog nooit heeft iemand hem de hand geschud, tenzij je je geslachtsdeel dat koosnaampje hebt gegeven. Massa's geloven in 'iets' wat ze nooit hebben gezien, maar zodra je op een bankje schrijft dat 'ie nat is, moet iedereen er toch even aan voelen.
Ik voel even aan mezelf. Jezus wat lekker! Alles zit er nog. In de damp die wordt veroorzaakt door mijn veel te hete douche, zie ik Jezus. Na een verkwikkende douche droog ik elk lichaamsdeel af. Daar sta ik dan, helemaal schoon. Ik heb mezelf weer eens in mijn mooie kleertjes gehesen. Met gel in mijn hand kijk ik in de spiegel, daar staat 'ie weer...Jezus!
