Vrolijk K.feest

Gastcolumn van Icarus ( Guus)

Menigeen beschouwt december als een gezellige maand, lekker samen liedjes bij de open haard blèren. Voor mij hoeft dit allemaal niet, doe maar gewoon. In de categorie feesten in december, beginnend met een K, vind kerst het minst leuk. Niet dat ik andere feesten in de maand december, beginnend met een K, kan bedenken. Maar Kerstmis heb ik nooit begrepen. Niet dat ik geheel achterlijk ben, met kerst wordt de geboorte van Jezus Christus gevierd (voor diegene dit het nog niet wisten). Al die poespas rondom snap ik niet. Mijn hekel aan kerst-poespas kan ik indelen in drie divisies: ‘geloofsinterpretatie, gezellig doen en muziek’.

Geloofsinterpretatie:
Lucas 1:35: “De engel antwoordde: “De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God.” – Maria, die slimme meid, had natuurlijk al met Jozef de bedstee gedeeld vóór het huwelijk. De gehaaide tante heeft nu het perfecte excuus. Want gemeenschap voor het huwelijk dat mag niet. “Nee, ik snap er ook niets van! Er kwam ineens zo’n knul uit de lucht vallen die vertelde dat ik zwanger was. Natuurlijk niet, Jozef die timmerman, wat denk jezelf? In de naam van mijn ongeboren zoon, echt niet, geen foekie-foekie voor het huwelijk.”
Lucas 1:36-39: “Verder zei de engel tegen haar: ‘Om de geboorte van jouw zoon te vieren moet iedereen een naaldboom in zijn woonkamer plaatsen.” “Een naaldboom?” vroeg Maria. “Ja, een naaldboom, en er moeten lichtjes in! Daarnaast moet iedereen barmhartig zijn. Onder die naaldboom, die je op je mooie tapijt hebt geplaatst, moeten cadeautjes liggen. Maar je mag niet zeggen dat men ze daar zelf neer hebben gelegd. Men moet geloven dat een dikke man met een baard en rode muts ze daar neer heeft gelegd.”, sprak de engel. En zo geschiedde.

Zoals u al begrijpt ben ik niet zo gelovig. Wat heeft een versierde naaldboom met de geboorte van Jezus te maken? Na 23 jaar onderzoek ben ik er nog steeds niet achter. Omdat niemand het precies weet, denk ik dat de bovenstaande interpretatie wel ongeveer klopt. Een ander punt waar ik me aan erg is de Gelegenheids-Christen. Een Gelegheids-Christen is een christen die men normaal nooit in de kerk ziet maar met kerst actief belijdend wordt. Als je echt zo’n barmhartige man/vrouw bent ga je niet op kerstavond gezellig in een warme kerk liedjes zingen. Nee, dan ga je dekens uitdelen aan de hulpbehoevenden. Je brengt je kerstpakket naar De Voedselbank. Met kerst doe ik dus ook niks anders dan wat ik normaal altijd doe. Ik sta op, ik doe wat voor mijn werk en studie en eet ’s avonds gewoon met mijn gezinsleden aan tafel. Als mijn tijd is gekomen en ik zou op functioneringsgesprek bij Zoon Gods moeten, dan kan ik mijn acties tegenover mijzelf verantwoorden. Wat de stiefzoon van Jozef voor mij bepaald, is mij om het even.

Gezellig doen:
Gewoon aan de tafel eten is eigenlijk niet voldoende. Het dineren moet speciaal zijn én het moet en zal gezellig zijn. Eén dag na kerst is natuurlijk een ander verhaal. 27 december gaan we op oude voet verder: “Ieder voor zich en God voor ons allen”. Daarnaast wordt geacht om eerste of tweede kerstdag bij de schoonfamilie door te brengen. Hoewel dit naar mijn weten niet in de Bijbel is vastgelegd, is het min of meer verplicht, een ongeschreven regel. “Complimenten aan schoonmoeder, die naaldboom die staat, kleurt prachtig bij uw tapijt. “Goedemiddag schoonvaders, hoe is het nu? Omdat ik geslachtsgemeenschap met uw dochter heb, ben ik verplicht ook uw koelkast leeg te eten op eerste kerstdag. En onder het mom van gezelligheid ga ik na te veel punch te hebben gedronken samen met jou kerstliedjes blèren. Gezellig toch?
Ik houd niet zo van dat geforceerd gezellig doen. Na een gang of drie word ik al snel lusteloos. Als ik het voor het zeggen had was tweede kerstdag een dag die men met vrienden door moest brengen. Verplicht op de bank ouwehoeren over vrouwen en sport, natuurlijk onder het genot van een biertje.

Muziek:
Op mijn verjaardag hoor ik nog een zwakke poging van het nummer ‘Happy birthday’ maar daar blijft het dan ook bij. Ik vermoed dat mijn geboorte niet noemenswaardig genoeg was om door Mariah Carey bejubeld te worden. Op de radio is het inmiddels al zover: Wham – Last Christmas, Celine Dion – Oh Holy night en Enya – Silent Night, verkrachten mijn gehoor. Maar omdat het kerst is worden slechte nummers op de radio getolereerd. Het enige ‘kerstnummer’ dat ik meezing is het volgende:
De herdertjes lagen bij nachten.
Zij lagen bij nacht in het veld.
Daar hoorden zij d'engelen zingen
Ajax! Ajax! Ajax!

Ik lach altijd een beetje in mijzelf als ik het nummer ‘Komt allen tezamen’ hoor. A dirty mind is a joy forever.
Maar meezingen gaat mij iets te ver. Het “Komt laten wij aanbidden” stukje gaat mij net iets te ver. Dat gedachteloos op m’n knieën vallen, wat mompelen en hopen dat het uit de lucht valt gaat er bij mij niet in.

Lucas 2 17:20: En als zij Het gezien hadden, maakten zij alom bekend het woord, dat hun van dit Kindeken gezegd was. En allen, die het hoorden, verwonderden zich over hetgeen hun gezegd werd van de herders. Doch Maria bewaarde deze woorden alle tezamen, overleggende die in haar hart. En de herders keerden wederom, verheerlijkende en prijzende God over alles, wat zij gehoord en gezien hadden, gelijk tot hen gesproken was. – En zo is een leugentje om de gemoederen te bedaren volledig geëscaleerd.

Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geen hekel aan het christelijk geloof en de kerstgedachten, zorg alleen dat je ze ook de rest van het jaar uitdraagt.