Hete Nacht (III)

bazbo

'All of this in one man'
- Neil Morse (Spock's Beard)

Toen ik buiten de tonen van Captain Gumbo weer hoorde, bewoog ik mij naar het raam. Inderdaad, de band had het podium opnieuw beklommen en speelde weer een aanstekelijke deun.
Ik kreeg opeens een duw en knoeide bier. Ik vloekte en keek om. Een wat ouder echtpaar in zondagse kleren was binnengekomen en keek wat onwennig rond.
"Wat is dit voor een vreemd café?" vroeg de vrouw angstig. "Laten we hier maar gauw weggaan." De man knikte en ging haar voor naar buiten.
Ik lachte nog steeds toen Mirror Eye achter me verscheen. Ik gaf haar het halve glaasje cola en nam zelf nog een stevige slok.
"Wat sta jij nou dom te lachen?" vroeg ze. Ik vertelde haar van het voorval van het oudere echtpaar.
"Nee! Echt waar?" gierde ze. Ik knikte en liep voor haar uit naar buiten. "O?" riep ze verbaasd uit. "Zijn ze weer begonnen?"
We baanden ons een weg naar voren.
"Kijk Mirror Eye," zei ik, onze tocht onderbrekend. Ik wees in de menigte. "Die knul daar met dat zwarte haar in dat kuifje en met die scherpe bakkebaarden, dat is een van de jochies uit mijn platenwinkeltje."
"Dus van hem koop je al die ellende?" lolde ze. Ik knikte enthousiast en liep verder in de richting van het podium.
De heren van Captain Gumbo gingen verder met hun vrolijke repertoire. Opnieuw een afwisselende serie folksongs uit het zuiden van de Verenigde Staten. Er kwam steeds meer volk de Marktstraat in. De lijndansers doken weer op. Mirror Eye en ik keken elkaar aan, proestten het uit en negeerden deze huppelaars die het niveau van algehele debiliteit benaderden volkomen.
Veel te snel vloog de tijd. De accordeonist greep de microfoon.
"We mogen spelen tot half één en het is nu half twaalf. Daarom houden we nu weer even tien minuten pauze."
De heren zetten hun instrumenten weg en verlieten het podium. Onmiddellijk klonk er een heel ander soort muziek uit de boxen.
"Ha!" herkende ik. "Papa Wemba!"
"Wie?" vroeg Mirror Eye.
"Papa Wemba," doceerde ik. "Een van de grootste Senegalese zangers uit de jongere generatie."
"Wat doen we?" vroeg Mirror Eye. "Het is half twaalf. We zouden toch nog naar Gigant gaan? Daar staan die vrienden van je. En daar komen de Abba's."
"De Abba's... Maar Captain Gumbo is geweldig leuk, hè?"
"Ja, ik wil wel blijven."
"Welnu, fuck de Abba's."
Ze was het met me eens. Vanuit de menigte maakte iemand zich los en kwam op mij af.

"Ha Bas!" riep de platenjongen. Hij had een glas bier in zijn hand.
"Ha platenjongen!" riep ik terug. "Vermaak je je?"
"Zijn wel leuk, hè?" vroeg hij terug en hij wees naar het podium.
"Gaaf!" riep ik. "Maar dit wat je nu hoort is ook leuk!"
"Wat is het dan?"
"Papa Wemba."
"Ah, ja," deed de platenjongen alsof hij het herkende. "Ik ben niet zo heel erg thuis in Afrikaanse muziek. De enige goede Afrikaanse muziek die ik ken is van..." Hier zei hij iets dat ik niet kon verstaan, maar dat klonk als een gootsteenputje dat leegliep.
"Van wie?" vroeg ik.
Hij herhaalde het en het klonk nog steeds als een gootsteenputje dat leegliep.
"Ach zo," zei ik. "Maar straks krijgen we nog een derde set Captain Gumbo!"
"Ik denk niet dat ik die nog meemaak."
"Hoezo niet?"
"Ik moet morgen werken! Met een beetje mazzel houd ik me overeind." Hij knikte naar zijn bier en in zijn ogen zag ik dat hij tamelijk aangeschoten was. "Heb je je zoon niet bij je?" vroeg hij.
"Nee, natuurlijk niet."
"Hij zou hier ook alles afbreken."
"Dat doet hij bij jullie in de winkel tenslotte ook."
"Is dat zo?" mengde Mirror Eye zich er in.
"Ja joh," antwoordde de platenjongen.
"Hij sloopt altijd de houdertjes waar de koptelefoons aan hangen," legde ik uit. "Die zitten in een plank gedraaid met een schroefdraad. Binnen no time heeft hij ze los en dan verzamelt hij ze onder in de winkel, zodat alle hoofdtelefoons kris kras door elkaar slingeren. Al die draden in de knoop!"
Mirror Eye lachte.
"En dit? Is dit je vrouw?" vroeg de platenjongen.
"Nee."
"O? Is het je vriendin?"
"Ja. Mijn vrouw is thuis."
Mirror Eye zette even grote ogen op, maar moest toen lachen.
"Het is gewoon een collega," zei ik zacht.
"Ooo," zuchtte de platenjongen opgelucht.
"Godverdomme, ga ik het hier een beetje staan uitleggen!" riep ik uit. "Heb ik weer eens iemand op het verkeerde been; ga ik de waarheid nog zitten vertellen ook!"
De platenjongen stond een beetje niet-begrijpend tussen ons in.
"Nou, je ziet me morgen wel even in je winkel," kondigde ik aan. "Ik ben benieuwd wat je me nu weer opdringt."
"Ho ho," verdedigde hij zich bloedserieus, "ik ben altijd eerlijk. Ik zeg altijd dat ìk het mooi vind, maar dat een ander het niet mooi hoeft te vinden.
Deze platenjongen bleek minder te kunnen hebben dan ik had verwacht. Ik keek hem dan ook nogal verrast aan en merkte dat hij verder begon te praten. Hij had het over nieuw werk van Fripp dat er aan zat te komen. Ik luisterde hem maar half aan en keek naar Mirror Eye, die hem een beetje ongelovig stond te bestuderen.
"Maar goed," beëindigde de platenjongen zijn verhaal dat inmiddels was beland bij moderne dansmuziek uit Mongolië, "ik ga eens binnen kijken."
"Doe dat," antwoordde ik, terwijl hij vriendelijk lachend wegliep. "Dan gaan wij verder luisteren naar Captain Gumbo."

De band kwam weer tevoorschijn.
"Leuke knul, die platenjongen," zei ik. "Maar we kunnen alleen maar lullen over muziek."
"Tja, dat heb je zo met platenjongens," zei Mirror Eye droogjes en ik schoot in de lach.
De Kapiteins begonnen een zoveelste swingstuk en binnen een paar seconden stond heel Apeldoorn om ons heen. De lijndansers begonnen weer, maar werden opzij gedreven door de rest van het publiek die gewoon op de losse manier ongelofelijk uit zijn dak stond te gaan.
Slechts Mirror Eye en ik stonden temidden van het feest bijna bewegingloos naar het podium te staren. Af en toe voorzag ik haar van wat deskundig commentaar: "Dit is een traditioneel liedje, heel bekend," "Hé, een uitstapje naar de Ierse folk" of: "Dit had een Zappa-loopje kunnen zijn!"
Ondertussen stond ik me zorgen te maken. Wat moest ik doen? Mirror Eye plots bij de hand grijpen en wild shakend met haar de sterren uit de hemel dansen? Dat was ze niet van me gewend, maar eigenlijk had ik er verschrikkelijk veel zin in.
Ik keek naast me, naar de vrouw die mij iedere dag naar mijn werk rijdt en me ook weer iedere dag veilig naar huis brengt. Ik keek naar de vrouw die me in zware tijden had gesteund door me iedere avond te bellen. Ik keek naar de vrouw met wie het prettig was een goed gesprek te voeren of een onwaarschijnlijke portie onzin uit te wisselen. Ik keek naar de vrouw die ik ooit het boek gaf met de toepasselijke titel 'Kou van jou'.
Ik keek naast me en Mirror Eye keek naar het podium. Haar hoofd bewoog ze zachtjes heen en weer op de maat van de muziek. Af en toe sloot ze haar ogen. Ze had haar handen in haar zakken. Wat moest ik haar nog meer zeggen dan de titel van Brusselmans' omnibus?
En toen kwam het laatste nummer en dat was het beroemde lied 'Allons à Lafayette' en daarna volgden nog twee toegiften en toen was het stil en verliet Captain Gumbo het podium en liep de straat leeg en keken Mirror Eye en ik elkaar aan.

"Wat doen we?" vroeg ze.
"Ik stel voor dat we ergens wat gaan eten en dan met de bus weer richting huis gaan."
"Vind ik goed. Ik moet morgen eigenlijk weer vroeg op."
"Dan heb je dat slecht geregeld."
"Ja, ik moet nog iets doen voor de rommelmarkt in de buurt."
"Rommelmarkt in de buurt?" vroeg ik baldadig boos. "Sinds wanneer werk jij mee aan zoiets als een rommelmarkt in de buurt?"
"Ja. Erg, hè? Het betekent dat ik er geen al te gekke tijd van wil maken. Waar gaan we wat eten?"
"Iets uit de buurt van het centrum," leek me. "Wat dacht je van wat lamsvlees van de grill?"
"Is goed."
"Dan gaan we die kant op," en ik wees in de richting van het station.
We liepen vrolijk kletsend erheen.
"Vlakbij het station zijn twee Egyptenaren," vertelde ik. "De één is een heel nette tent waar je een behoorlijke hap kunt krijgen. De andere is een wat donkerder zaakje en ik vraag me af of het personeel en de cliëntèle er wel door de beugel kan."
"Hoe bedoel je?"
"Nou, qua criminaliteit. Handel in gestolen goederen en drugs en zo."
"O, dat."
"Vooral en zo."
"Nou, laten we dan naar dat donkere tentje gaan."
"Fijn plan."

(Wordt vervolgd.)

0 reacties