Mon carnet de Tour (7) (Tourdagboekje)

Joost (Joost-mag-het-weten)

Voor een keer kunnen we het zeggen, Parijs is niet ver meer, nog 84 kilometers welgeteld. Tenminste nog 84 kilometers feestvieren, champagnedrinken en rondtoeren op een toeristentempootje tot ze voor het eerst deze Tour de "eeuwige lichtstad" binnenrijden, want daarna volgen nog 60 kilometers van vlammen over de kleine kasseitjes van 's werelds mooiste boulevard. Je tv inschakelen midden de middag en genieten, dat is de boodschap morgen. Tenminste voor jullie, want zelf trek ik nog zelf richting de Tourkaravaan. Lance afscheid zien nemen van het wielrennen, zo'n heuglijk moment willen we niet missen, nietwaar?

Alle teerlingen zijn na vandaag geworpen in deze Tour, zoveel is duidelijk, maar daarover gaan we het vandaag nog niet te veel hebben, mijn nabeschouwing mag je in de loop van de komende week verwachten.

Na wat we vandaag te zien kregen gaan we het toch eens hebben over professionalisme. Dan hebben we het niet over Santiago Botero die als volleerde toerist-fietser recht een café binnenknalde midden de rit, maar wel over Michaël Rasmussen Hebt u gezien wat er vandaag allemaal met de derde in het klassement gebeurde? Nee, hij viel bij de eerste rotonde van de dag, reed lek, wisselde tot vier ! keer toe van fiets en reed nog eens in de gracht. Hoe is het mogelijk?

Hoe het mogelijk is, het antwoord daarop zit in de volgauto, ploegleiders met een gebrek aan professionalisme. Bekijken we even de heer "Armstrong" voor de Tour heeft de winnaar van vandaag en deze Tour deze tijdrit reeds 5 ! keer met de fiets gereden. Dat had Rasmussen niet kunnen doen, hij werd hier niet verwacht zegt u? U hebt volkomen gelijk, maar ik stel mij de vraag of ploegleider Breukink hem wel gereden heeft.

Om te beginnen zien we Rasmussen als zowat enige renner de rotonde langs de linkerkant nemen, iedereen reed er rechts voorbij, hij valt. Waarom nam hij die rotonde langs de linkerkant? Omdat hij totaal geen idee had langs welke kant hij er terug afmoest. Omdat hij geen idee had van het slechte asfalt dat daar lag. Ik stel mij de vraag hoe men dit aanpakte bij Rabobank. Bij Discovery (Armstrong) en Davitamon-Lotto (Evans) zaten de ploegleiders met een roadboek in de hand door het microfoontje te brullen: "50 meter, haakse bocht links", "100 meter, matige bocht rechts, doortrekken", ja als was het een rallywedstrijd. Volgens mij had Rasmussen vandaag niet eens een oortje.

Men is reeds sinds gisterenavond in St Etienne, zou men de tijdrit nog een keer met Rasmussen en de wagen verkent hebben? Zou men het deze morgen nog eens gedaan hebben? Zou iemand op het idee gekomen zijn om Rasmussen in de wagen mee te sturen met een van de vroeg gestarte Raborenners? Duidelijk niet. Iemand als Alexandre Vinokourov die Rasmussen vandaag voorbij ging verklaarde nog vanmorgen op het parcours te gaan trainen zijn. Daar zit een gat van verschil in aanpak tussen.

Maar het was niet de enige malaise, hoe is het in godsnaam mogelijk dat een mecanicien bij een lekke band eerst het achterwiel uit de fiets gaat zitten sukkelen om vervolgens met een volledig nieuwe fiets aan te komen draven. Eentje die dan als klapper op de vuurpijl nog niet eens juist blijkt afgesteld te staan Nog eens wisselen dan maar. Amateurisme te koop noem ik zoiets.

Het verschil tussen de perfectionistische winnaar van vandaag en Rasmussen was zeven en een halve minuut. Soms snap je waarom bij Rabobank alleen maar Rondekopmannen van de 2de garnituur willen rijden

FOK! Crew

zaterdag 23 juli 2005, 23:53 uur #1

SpuitElf

tor

Bullshit. CSC was vandaag de enige ploeg waarin een renner via z'n oortje aanhoorde wat er kwam, en dat was zelfs nog een experiment (als ik Herbert en Maarten moet geloven iig). Rasmussen kon duidelijk de druk niet aan en begon na z'n eerste val te panieken. Gezien de fetishes die die gozer er op nahoudt mbt z'n materiaal ben ik ervan overtuigd dat er hooguit één keer iets mis was aan z'n fiets en dat de rest gewoon in z'n hoofd zat. Wat moet je dan als ploegleider? Je gaat niet zitten ruziën met 'm midden op de weg, dus je geeft 'm een nieuwe fiets en een duw. Dit was naar mijn mening gewoon puur de faalangst van Rasmussen die 'm de das om deed, en het heeft zeer weinig te maken met de professionaliteit van de Raboploeg.

Hooray!

zondag 24 juli 2005, 00:04 uur #2

Joost-mag-het-weten

Voor Vorst, Vlaming & vr R

Bij CSC een experiment ? Lance doet dat volgens Bruyneel al 7 jaar en op de VRT had de ploegleider van Lotto het er deze Tour al over hoe ze dat succesvol tijdens de ploegentijdrit hadden gedaan en zeker deze tijdrit opnieuw zouden doen ...

Frank Vandenbroucke : * 06-11-74; + 12-10-09
"Mijn comeback wordt de grootste uit de wielergeschiedenis!" (14-08-07)
"Vdb is klaar om opnieuw te schitteren" (10-10-07)
"Ik rij geen koers, ik geef een voorstelling" (17-01-08)

zondag 24 juli 2005, 11:33 uur #3

i12FOK

Live Fast; FOK! the Rest!

Goeie column. Spijker op zijn kop en zo.
In deze tijdrit werd pijnlijk duidelijk hoever team Discovery qua professionaliteit voorligt op het peloton. Zij hebben er overduidelijk ALLES voor over om alle randvoorwaarden die benodigd zijn voor een etappezege / tourzege tot in de puntjes te verkennen en dus waar mogelijk naar hun hand te zetten.
Er valt dus nog een hoop te verbeteren bij de overige teams de komende jaren, en dat gaat uiteraard weer een hoop mooie wielersport opleveren waar ik weer enorm van ga zitten genieten! Met in het achterhoofd toch steeds de knagende vraag: Beter dan Lance?????

3 strikes........You're OUT!

maandag 25 juli 2005, 02:48 uur #4

Anonymouscoward

Goed, maar niet super

Van http://www.cyclingnews.co(...)2005/jul05/jul25news:

quote:
The higher you fly, the harder you fall

By Hedwig Kröner in Paris

Finally, a blond Dane stepped into Richard Virenque's footsteps: Michael Rasmussen, the former mountain bike World Champion, will take his polka-dot jersey home to the Northern European, dead flat country of Denmark on Monday. He will certainly be remembered for his great performance at this Tour de France, not only winning the mountains competition, but also taking a stage victory.

Nevertheless, his accomplishments might make him feel bittersweet in the end: His third placing on GC slipped, just as he did in the time trial, down to seventh in just 55.5 kilometres. Still, in the bid to protect his podium placing against time trial specialist 'Kaiser' Ullrich, the 31 year-old may not have been the victim of too much pressure, but more so the victim of his own perfectionism. Accustomed to taking care of his technical setup in every detail, the man who has been called a 'maniac' by some wasn't able to deal with the unexpected: a sudden rhythm break caused by a crash, and a subsequent bike change.

"I went out and did the course in the morning," the Dane said on the 'morning after', just before leaving on the traditional stage 21 parade to the French capital. "I came back and was actually very happy about a time trial - for the first time! I thought I could do the time trial of my life...I certainly did," he added on a sarcastic note, denying that the reason for his personal nightmare was a nervous one.

"Then, a lot of things went wrong. The only good thing about it was that I'm still here today, that I didn't hurt myself more. Obviously, it wasn't an ideal start to crash only after three kilometres, but it wasn't because my nerves broke down or anything like that. I wasn't concerned about Jan Ullrich - I was convinced that I could do a good time trial and I started out in that frame of mind. Then, everything turned into shit, to say the least."

Asked how he dealt with the disappointment, Rasmussen, replied, "I talked to the sports directors to see what went wrong, because I had to talk to somebody about it after the race. It was a good decision not to talk to the press at that moment - I would have said a lot of bad things about people who have been doing a good job," Rasmussen alluded to the general observation that his team mechanic took too much time to help him out when his rear wheel punctured.

Another sharp observer of the race, Laurent Jalabert, was not too convinced as to whether the Rabo rider's wheel actually had a mechanical. "Obviously, he thought that his rear wheel had a problem because of the crash, and he became obsessed with it," the Frenchman told L'Equipe. "He focused on it more and more, eventually deciding to stop. His team didn't react badly, they just didn't understand what was happening. Rasmussen stopped even though his wheel hadn't punctured; therefore his mechanic got him a brand new one from the roof."

Jalabert, himself an expert on the mountains jersey, continued by saying that Rasmussen must have forgotten about the race for all of his distractions. "We saw Rasmussen change bikes again and again. In three hundred metres, he must have lost about a minute. In this kind of situation, you have to forget about the discomfort [of a different bike] and think about the essential. For example, when you crash in the finale of a stage, you don't go to the car to treat you injuries - you take care of it after the finish. It's the same here: You get another bike that works and go flat out. Who cares if it's the wrong one."

Rabobank DS Erik Breukink also spoke to the French daily paper. "There wasn't any particular problem with the [second] bike, but he yelled that he wanted his initial one back. He was out of it after the first crash," Breukink said, at least giving one possible explanation for the first crash by adding, "In training, he took that roundabout on the right hand side; but in the race he took the line of a motorbike in front of him, which was left. He lost his points of reference. I yelled out to him to keep calm, but he was a bundle of nerves."

After that disastrous experience, Rasmussen was seen riding alone on the highway after the finish. "Yes, that's right," he confirmed. "I needed a little time to clear my mind and to think about what happened. And about what could have been done differently. In any case, there is no need to blame anybody but myself for what happened," he concluded. Unfortunately, the memory of it might continue to stain his dotted jersey for some time, be it his own or the public's.

maandag 25 juli 2005, 16:36 uur #5

Stalin-

blablabla

even een reactie:

zowel erik breukink ALS rasmussen hebben gezegd dat ze smorgens het parcours verkend hebben, dus enige parcourskennis hadden ze wel.

Daarbij komt dat rasmussen een absolute anti-tijdrijder is.

En volgens mij had rabobank nog 7 andere coureurs in koers en je gaat mij niet vertellen dat zei niet die niet even tegen ofwel de ploegleiding ofwel rasmussen zelf zeggen waar de gevaarlijke punten zijn, want er stond wel een podiumplek (dat wil zeggen veel geld) op het spel wat ook gedeeltelijk voor de ploeg is (geld komt in 1 grote pot)

Het is jammer voor rasmussen dat hij het niet haalde maar ik vind dat hij (als niet voorziene concurrent voor armstrong) toch een zeeeeer goede tour heeft gereden, en daar neem ik mijn petje wel voor af.

blablabla vla?

woensdag 27 juli 2005, 19:01 uur #6

keijz

Rasmussen werd gehinderd door een andere auto, daarom kon hij de rotonde niet rechts nemen... beetje achterhaalde column dit dus foto

Reageer zelf

Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken

6 reacties