Marco 3: Vliegtuig

deel 1
deel 2

"Het geeft niet joh, ik ben allang blij je weer te zien!" zegt de vrouw die ooit zijn tweelingbroer was. "Ik moet je een heleboel vertellen!"
Tonko springt bij Marco op schoot en kroelt tegen hem aan. Afwezig aait Marco het diertje.
"Waar zijn Tonko's dreadlocks eigenlijk, Timo? Daar hebben we vroeger zo veel lol om gehad, en het heeft een hele tijd gekost voordat ze zo mooi waren!"
"Zoals ik al zei, ik moet je een heleboel vertellen. Maar laat ik bij het begin beginnen," antwoordt Tina. Marco zakt een stukje onderuit, hij voelt zich een beetje raar.
"Om het kort te houden, is er naast de wereld waar we ons nu in bevinden, nog een andere wereld. Op aarde wordt er soms contact gelegd met onze buren, maar niet vaak. Toen ik zeventien jaar geleden uit je leven verdween ging er echter iets mis. Door de ruzie tussen ons, als ééneiige tweeling, ontstond er een bepaald soort energie. Op een avond was ik zo boos dat deze energie alleen maar groter werd. De wezens in de andere wereld pikten deze energie op, waren geïnteresseerd en zogen mij naar hun kant. Het is daar heel anders dan hier. Ze spreken een taaltje dat heel erg lijkt op het Fins, en daarom zijn ze ook af en toe in Finland te vinden, omdat ze daar niet opvallen. Ik sloot vrienden met hen, en toen we zagen dat jij gisteren nogal in de put zaten, besloten we je te helpen."
Marco heeft moeite om zijn ogen open te houden. Hij suft steeds verder weg, maar wil wel weten hoe het verder gaat.
"Had je dan niet gewoon mijn sleutels terug kunnen geven?"
"Ja, dat zou simpel geweest zijn, maar zie je niet in dat je leven een puinhoop is? Je hebt helemaal niks meer! En wij wilden je helpen opnieuw te beginnen," legt Tina uit.
"Maar, waarom zie je er zo belachelijk uit dan? Wat was er mis met Timo dat je Tina moest worden?" mompelt Marco.
"Tja, ik weet dat het er stom uitziet. Maar het was de enige manier om je baas eens flink te pesten. Hij vond het zo fijn dat hij zijn secretaresse weer voor zich alleen had, dat hij een avondje flink ging stappen. En toen opeens stond ik voor z'n neus. Je had zijn gezicht moeten zien toen hij erachter kwam dat ik toch niet helemaal vrouw ben!" Timo lacht. "Nu over Tonko. Tonko was mee naar de andere wereld, en ze waren erg van hem onder de indruk. Sterker nog, ze konden door middel van hem een nieuw medicijn ontwikkelen dat erg nodig was daar. Daarom hebben ze zijn dreads afgeknipt. In ruil daarvoor heeft hij een spuitje gekregen, zodat hij een stuk langer zal leven dan de gemiddelde aap van zijn soort.

In ieder geval, we moeten nu opschieten. Je pilletje begint te werken, dus we moeten zo snel mogelijk hier weg. Ik zal het plan even uitleggen. Ik ga terug naar de andere kant, want daar kunnen ze me gauw weer even Timo maken. Jij gaat ondertussen naar Finland samen met Tonko, want daar zit iemand waarvan ik erg graag wil dat jij haar ontmoet." Timo bloost lichtjes. "Dan kom ik ook naar Finland, over een paar uurtjes al, en zien we elkaar weer. Okay?"

Voor Marco het goed en wel beseft zit hij in het vliegtuig naar Finland. Onderweg voelt hij zich steeds beroerder worden, en kotst het ene na het andere kotszakje vol. De stewardessen rennen af en aan met koude doekjes en nieuwe zakjes. Als hij in Helsinki aankomt staat er een ambulance klaar die naar het dichtbijzijnste ziekenhuis scheurt. Daar aangekomen pompen ze Marco's maag nog leger dan die al was door het kotsen. Het blijkt dat hij een allergische reactie had op het pilletje, wat er dan ook inzat. Als Marco ligt uit te puffen van de hele operatie, komt Timo binnen.
"Zo, dat ging niet zo lekker he, broertje," zegt deze. "Dat pilletje was ook geen gewoon aspirientje. Ik was al bang dat er zoiets zou gebeuren. Het is een aspirientje uit de andere wereld, en je was nu op de grens tussen hier en daar. Omdat je geen toegang hebt tot de andere wereld kon je daar niet in en bleef je hangen op de grens. Dat is niet zo'n fijn gevoel."
"Ja, jezus, ik heb het gemerkt," kreunt Marco, "had je dat niet iets eerder kunnen zeggen?"
"Nee, dat was niet nodig. Zo, voel je je al wat beter, we moeten gaan," zegt Timo, "ze wacht op ons!"

Met dank aan f00t voor het vertrekken naar Finland, Thyrosis voor de wraakactie, Jappr voor de aliens enzo, MutZ voor de dreadlocks van Tonko, DJMO voor het ziekenhuis en Hmaster-II voor de werking van het pilletje.

Wat gebeurt er volgende week? Is die ruzie tussen Marco en Timo wel opgelost? Blijven ze in Finland? Wie is die chick van Timo? Vertelt Timo wel de waarheid? Vindt Marco dit allemaal nog wel leuk, of klimt hij toch nog de kerktoren op terwijl hij het griekse volkslied zingt? Vertel in de reacties jouw suggesties, en wie weet worden die volgende week gebruikt!