De avonturen van Freek Torso 3
Freek Torso draaide zich om in zijn bed. "Godsammeballekrake!" In de tuin klonk het lawaai van een motormaaier. "Laten ze alsjeblieft een héél klein grasveldje hebben. Dan is dit met een minuut bekeken." Hij lag inmiddels op zijn rug en legde zijn handen achter zijn hoofd. Naast hem lag zijn vrouw Trees te slapen. Ze snurkte zachtjes. "Nog meer geluid waar een man wakker van wordt. Zal ik 's kijken hoe lang het duurt voor ze stil is als ik mijn kussen hard in haar gezicht druk?"
Freek Torso knipperde even met zijn ogen. In een flits vloog de vorige nacht aan hem voorbij. Hij herinnerde zich de prachtige Natacha nog levendig. Zijn handen om haar keel voelden prettig aan. "Wurgseks is leuk, maar loopt wel eens uit de hand," fluisterde hij voor zich uit, terwijl hij nog altijd op zijn rug naar het plafond lag te kijken. Hij had de blonde Rotterdamse achtergelaten in haar kleine bovenwoning. Gelukkig waren er geen getuigen.
Even kreeg hij een erectie, maar toen drong het irritante lawaai uit de tuin beneden weer tot hem door.
"Dit gaat toch werkelijk te ver zo in het weekend," mompelde Freek Torso. "Ik zal ze eens even hun vet geven."
Hij sloeg het dekbed opzij en wilde naar beneden de tuin in lopen. "Wacht, laat ik eerst wat kleren aantrekken. Je weet nooit wie of je tegen komt."
De kat Kots wachtte hem mauwend onderaan de trap op. "Hou je bek, beest," siste Freek Torso. "Als je moet zeiken moet je niet naar binnen komen." Hij deed de keukendeur open en de kat Kots schoot als eerste naar buiten.
Freek ging ook de tuin in. Het geluid van de motormaaier kwam uit de tuin van buurvrouw Van der Staaf. Hij liep naar de heg. Die was dicht begroeid. "En dat is maar goed ook. Zo heb ik ook geen last van die losers van buurtbewoners. Dat wijf van Van der Staaf is nog wel één van de vervelendste. Met dat zoontje van d'r. Dat ze zelf niet doorheeft dat het een debiel kind is, is me een raadsel. Wie zou er ooit een kind willen? Ik zeker niet. Of het moet een meisje worden dat later uitgroeit tot een stoot van jewelste. Dan heb je er als vader wellicht nog wat aan."
"Miauw!" hoorde Freek ineens boven het geluid van de motormaaier uit. Het gemauw kwam van onderen. Hij keek naar beneden en daar stond de kat Kots. Het beest keek Freek Torso triomfantelijk aan. Op de grinttegel lag een van de Japanse koikarpers uit de vijver van buurvrouw Van der Staaf.
"Goed zo, kat Kots," fluisterde Freek en even aaide hij zijn huisdier over de kop. "Jammer dat er zo weinig vlees aan zit. Maar ga zo door." De kat Kots knorde heftig en hief zijn rug omhoog tegen Freek Torso's hand. "En nu optiefen." Hij gaf het beest een rotschop en richtte zich weer op de heg.
"Die teef van Van der Staaf, die heeft het nogal hoog in haar overgeblondeerde bejaardenkop. Nu heeft ze ineens weer een motormaaier aangeschaft. Omdat ze toevallig in de gemeenteraad zit en beslist over Ruimtelijke Ordening. Nou, dan mag ze ook meteen eens iets doen aan de isolatie van haar eigen tuin."
Freek Torso stond nu door een gat in de heg te kijken en had volop zicht op de topless zonnende buurvrouw Van der Staaf. "Ze is te oud en heeft een lelijke portie hangmemmen. Maar toch krijg ik een harde jongen." Even dacht hij terug aan de harde jongen van gisterenavond. Die Natacha bleek uiteindelijk toch zeer gewillig. "Geen wonder, eigenlijk. Want ze was al hartstikke dood toen ik haar stevig nam." Toen schoot hem iets anders te binnen. "Als zij van Van der Staaf met haar blote jetzers in de zon ligt te verkleuren, wie bedient er dan momenteel die motormaaier?"
Hij draaide zijn hoofd en even verderop zag hij buurjongen Woutertje. Die was bezig met de motormaaier. Er lag nog wat meer tuingereedschap slordig om hem heen. Een schep, een grasschaar en een hark. "Zo. Dus het gemeenteraadslid laat haar verstandelijk gehandicapte etterbak met levensgevaarlijk tuinmaterieel spelen? Daar zit een vette anonieme aanklacht aangaande kinderarbeid in."
Freek Torso opende het tuinhek van de familie Van der Staaf.
"Buurman!" gilde het wijf, terwijl ze haar gerimpelde handen over de uitgezakte floddertieten heen sloeg. Tegelijkertijd stond ze op en vluchtte naar binnen.
"Buurvrouw?" riep Freek haar na. "Ga je nu al weg? Ik kom juist eens gezellig babbelen over de opvoeding van je mismaakte kind."
"Soms worden de emoties me teveel," riep ze naar achteren. "Gisteren heb ik mijn schoothondje Frodo gevonden. Hij lag helemaal platgereden op de straat voor het huis. Maar tijd om te treuren heb ik niet. Er is spoedoverleg van de gemeenteraad over de toekomst van de vijver bij het Scheurbuikplantsoen." Ze sloeg de keukendeur van haar huis achter zich dicht.
"Zo zo," dacht Freek Torso. "Alert zijn, deze dagen. Jammer van het weekend. Maar zaken gaan nu eenmaal voor."
Woutertje kwam nu dicht bij hem in de buurt.
"Kijk je wel uit met dat pokkeding?" riep Freek Torso naar de jongen.
"Kawalle me boeknie!" sprak het kereltje.
"Ga zelf uit je gat geuren, brutale opdonder."
"Maakze van tulleknarf."
"Ik weet niet wat jij allemaal uit je nek loopt te zwetsen, maar ik weet wel dát je van alles uit je nek loopt te zwetsen."
Freek keek naar het huis. Hij zag door de doorzonkamer heen dat buurvrouw Van der Staaf zich snel had aangekleed. Ze had inmiddels de woning aan de voorkant verlaten en liep naar haar auto.
Ineens botste Woutertje met de motormaaier tegen zijn voeten. "Au, godverdomme! Kijk toch uit, mongool!" Freek gaf de jongen een fikse duw.
Het zwakbegaafde stakkerdje verloor zijn evenwicht en viel achterover. Precies met zijn rug in de tuinhark die daar op het gras lag.
"Zo," zei Freek, "dat zal je leren! Heel onverstandig om je spullen zo door de tuin te laten slingeren, ventje."
Uit het hijgerig piepende geluid dat Woutertjes mond voortbracht, maakte Freek op dat de scherpe stekels van het stuk tuingereedschap fataal voor het jochie waren.
"Voor je het leven laat," boog Freek Torso over het spastisch bewegende hoopje zwakzinnigheid heen, "vraag ik nog even je aandacht voor een wijze levensles. En dat in het weekend! Onthoud dit heel goed. Probeer nooit - tegen beter weten in - van een Torso te winnen op punten."
Apeldoorn, januari 2008
Heb jij ideeën hoe het verhaal (ook op langere termijn) verder zou kunnen gaan?
Laat het bazbo weten!
Schrijf je idee hieronder in een reactie.
