HZO - Schop ze maar verrot

Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.

Vandaag over doodstraffen en doodschoppen

Teringkinderen! – Bornfree
Columns over zwaarder straffen doen het altijd prima. Of je het nu genuanceerd, satirisch of vanuit een gegronde haat jegens de criminelen doet. De superlatieven vallen in de reacties al snel over elkaar heen en de discussies zijn betrekkelijk makkelijk op te stoken. Met één nuancering krijg je de potentiële beulen al over je heen en met één oproep voor de doodstraf ben je al een rechtse hond.

De ellende met dat soort discussies is dat uiteindelijk de cruciale vragen open blijven staan. Het is ofwel een veiling in zware straffen, of de totale ontkenning van de werking van zwaar straffen. De vraag blijft namelijk of je er wel iets mee opschiet. Bij het verzwaren van straffen, suggereer je namelijk dat de onmiddellijke doodstraf bij het minste vergrijp alle criminaliteit op zou lossen. Als je de boel dood nuanceert, gooi je feitelijk de handdoek meteen in de ring.

Laat één ding duidelijk zijn. Criminaliteit is niet uit te roeien. In de geschiedenis der mensheid is er letterlijk nog nooit een moment geweest dat er geen criminaliteit bestond. Iedere religie, ideologie en overheid heeft wetten aangenomen, die stelen, plunderen, moorden, verkrachten en andere daden die nu nog steeds als misdaden worden erkend, hebben verboden. Het is dus iets waar iedere beschaving last van heeft gehad en nog steeds heeft.

Wat verwachten we nu feitelijk van onze overheid? Dat we hier permanent een probleem op gaan lossen dat nog geen enkele overheid in de hele wereldgeschiedenis uit heeft weten te bannen?

New Kids Nitro Racer – Bakoenin
Jan geeft juist een antwoord op het probleem. Of eigenlijk stelt hij gewoon de juiste vragen. Waarom lijkt het zo vreselijk fout te gaan? Kijken we wel naar het juiste probleem? En waarom kijken we alleen maar naar het gedrag van anderen?

Want natuurlijk hebben we een groot probleem met criminele en ontspoorde jeugd. Het is even de vraag of dit nu in cijfers een groter probleem is dan vroeger, maar de ernst van jeugdcriminaliteit is absoluut verergerd. Het is echter ook een absoluut feit dat morele waarden in de volle breedte van de samenleving hard achteruit zijn gehold. Ik durf met grote zekerheid te stellen dat ook onze zogenaamde verstandige volwassenen een aardig stuk asocialer zijn geworden en natuurlijk creëren we daarmee een verschuivende moraal voor jongeren.

Praat ik daarmee het gedrag van die jeugd goed? Nee. Is laag straffen beter? Nee. Maar als we onze eigen moraal niet op orde hebben, hoeven we van geen enkele maatregel ook maar een beetje resultaat te verwachten.

Als het in een land een beetje normaal is om elkaar om het minste of geringste af te schieten, moet een jongere wel heel ver gaan om een beetje ondeugend over te komen. Als het ergens normaal is om kerken in brand te steken, moet je als jongere een christen wel heel misselijkmakend martelen, voordat de politie je een standje komt geven. Als er al geen moraal meer bestaat, moeten jongeren wel verdomde hard hun best doen om nog ergens een grens te overschrijden.

In Nederland is egoïsme een gewoonte geworden. Ik eerst. Alleen mijn mening is standaard. Ik moet lol hebben en ik moet als eerste op mijn bestemming komen. Ik bevind mij nú op dat gedeelte van de snelweg, dat speciaal voor mij is aangelegd. Ik behoor eigenlijk het grootste salaris te ontvangen.

En dan heb ik het nog enkel over onze 'volwassen' bevolking. Volwassenen die inmiddels alweer een generatie kinderen heeft opgevoed of de volgende horde kutkinderen aan het kweken zijn. En diezelfde egoïsten eisen nu van de overheid maatregelen?

De doodstraf voor kutkinderen? Het zijn en blijven wel onze kinderen. Is het niet verstandiger om eerst zelf te voorkomen dat het kutkinderen worden? Pas dan kunnen we met een gerust hart bezuinigen bij de politie.