CD: Dimaeon - Collapse of the Anthropocene
Na elf jaar is eindelijk Collapse of the Anthropocene, het debuutalbum van de Friese progressieve deathmetalband Dimæon, verschenen. Nadat we eerder al kennis hadden kunnen maken met het veelzijdige geluid van de progrockers op de verzamelaars Frisian Metal Massacre volume 1 en Frisian Hard 'n Heavy 1 en een verzamel-dvd getiteld Breaking The Layers werd het dan ook wel eens tijd voor een volledig album. Bij Dimæon komt dat neer op een album van dik 72 minuten.
Bij de openingstrack 'The Blood of Millions' is het even wennen aan de nieuwe muzikale koers die de band is gaan varen. Na een dreigend intro van een minuut barst de band los in een vertrouwd stuk geweld dat prima als muzikale begeleiding van een apocalyps kan worden gebruikt. Mede door het zwaar dominerende (kerk)orgel ademt de openingstrack ook wel wat de sfeer uit van de Scandinavische progressieve blackmetal. Afgaande op het thema van deze plaat zouden we de band ook gerust mogen omschrijven als melodische doommetal. Wat vooral opvalt bij 'The Blood of Millions' en ook het daaropvolgende 'Dark Century' is het gebruik van zowel een gruntstem als cleane zang. Ferdinand Wanders beschikt wat dat betreft over een prima strot.
Na 'Dark Century' volgt naadloos het beukende 'Subterraneous'. Dit is de Dimæon zoals we hun ook al van de voorgaande uitgaves kennen. Brute oldschool deathmetal, met wazige en onverwachte tempowisselingen. Muzikaal doet dit nummer me wel wat denken aan het oudere werk van VoïVod. Van datzelfde recept is ook het apocalyptische 'The Ruins of Mankind'. 'Cascade' doet wel wat terugdenken aan het geluid van bands zoals Cathedral, het oudere werk van Paradise Lost en My Dying Bride. Dimæon schroomt namelijk niet om te experimenteren en dat zorgt voor lange avontuurlijke tracks die zeker niet gaan vervelen.
Na 'Cascade' is het tijd voor één van mijn favoriete tracks op dit album. 'Black Dawn' is wederom zo'n ouderwets beukend stuk deathmetal, waarin we echter ook subtiele latin rock elementen terug kunnen horen. 'Glass Mountain' doet nog het meeste denken aan een combinatie van Jethro Tull en een eigenzinnig stuk folkmetal. Ook de afwisselende zangpartijen dragen zeker bij aan dit avontuurlijke 11 minuten durende stuk symfonische metal. Na het daaropvolgende 'Regolith' zijn we dan aangekomen bij het epische slotnummer van dit album. Met 15 minuten en 38 seconden is 'Collapse of the Anthropocene' de langste track op dit album. 'Collapse of the Anthropocene' is een stuk muziek die je mee terug in de tijd neemt en die zeker bij liefhebbers van bands zoals Opeth en alle eerder genoemde bands in de smaak zal vallen.
Mocht je zaterdag nog in de buurt van Leeuwarden zijn dan kun je de band zien optreden op het Progpocalypse Now festival waar de band haar nieuwe album Collapse of the Anthropocene zal presenteren. Naast Dimæon zullen ook Sense vs Sanity, Mind:Soul en ReSolve hun kunnen laten horen in het Schaaf City Theater in de Friese hoofdstad. Meer informatie over dit concert is te vinden op Facebook.