CD: DeVotchKa - A Mad & Faithful Telling

Joost Melis (Pink_Floyd)
Eén van de beste albums van vorig jaar werd het voor mij: How It Ends van de Denverse band DeVotchKa. In Nederland zag het vorig jaar pas het daglicht, in de VS was dat in 2004 al het geval. Het ensemble was hier vorig jaar nog vrij onbekend, hoewel de soundtrack van Little Miss Sunshine een flinke duit in het zakje van bekendheid deed. How It Ends deed het ook goed bij de critici, maar om nu te zeggen dat de band is doorgebroken bij een groot publiek, nee. Een nieuwe kans biedt zich aan met het uitkomen van A Mad & Faithful Telling.


Met de steeds groter wordende populariteit van balkan beats, gypsy en Slavische muziek is dit dé tijd voor DeVotchKa. Het gemêleerde kwartet gooit namelijk ingrediënten als mariachi, roots, tango, folk in een blender. Smijten er een beetje wodka, Griekse en Slavische lekkernijen bij, zetten een parapluutje erin et voilà; een kruidig, pittig en vooral heerlijk mengsel is klaar. Door de veelzijdige smaken, die gecreëerd worden door de diversiteit aan instrumentarium, zijn de variaties eindeloos. Gitaar en drums zijn eigenlijk de enige standaardinstrumenten, verder wordt er gebruik gemaakt van piano, viool, contrabas, sousafoon, theremin, trompet en bouzouki.


A Mad & Faithful Telling is wat minder uitbundig en feestelijk in vergelijking met How It Ends. Het 'punk'-gehalte ligt een stuk lager, terwijl de Slavische roots en mariachi-invloeden juist naar voren zijn geschoven. Jammer voor de ferme intensiteit, waar het vorige album veel van zijn positieve energie uit haalde, maar beter voor de subtiliteit en verborgen muzieklagen in de composities. Er is meer ruimte voor details, die dan ook prachtig door de vele instrumenten worden opgevuld. Luister maar eens naar het korte 'Comrade Z'. Tevens komt het filmische karakter, dat parallellen heeft met de soundtrack van Little Miss Sunshine, meer naar voren. De algehele tempoverlaging en rustpunten in de nummers voorzien de sfeer van beheersing, maar ontaardt enkele malen in een uitvoering die minder saai had gekund. 'Blessing In Disguise' verzandt hierdoor bijvoorbeeld in slowdance op een Roemeense bruiloft, juist terwijl het wel wat pit had kunnen gebruiken tegen het einde. Het is echter een kleine smet op het verder heldere, witte laken, want DeVotchKa levert gewoon weer een verfijnd album af, vol beroering.


Label: Epitaph Datum: Maart 2008 Waardering: