Een geile kerst (2)

Hier lees je wat er eerder gebeurde in huize Kreukel

Hier lees je Een geile kerst (1)

De anderen waren er nog niet toen Teutje en Aloysius Kreukel het restaurant binnen kwamen. Het was een erg mooi en gezellig restaurant, vonden ze. Hun tafel was in een nis gesitueerd, want ze hadden een eigen thema mogen uitkiezen en dat kon daar worden gespeeld. Zo had het restaurant meerdere nissen waar tafels gereserveerd waren. De Kreukeltjes namen plaats en de ober vroeg of ze alvast wat wilden drinken in afwachting van de rest van het gezelschap. Dat wilden ze wel. Aloysius wilde zich alvast wat moed indrinken, want hij was wel een beetje zenuwachtig. Hij herinnerde zich de woorden van Ilja toen ze hem op zijn mobieltje had gebeld. ´Je mocht zelf een thema kiezen in het restaurant en dat heb ik gedaan, Alootje. Ik heb gekozen voor het thema Irma la Douce. En dan ben ik het hoertje en jij mijn klant, schat. Dat wordt beslist een geil kerstdiner.´

Het eerste wijntje was al op toen de rest van het gezelschap het restaurant binnenkwam. Aloysius kon zijn ogen niet geloven toen hij Ilja zag. Ze droeg een groen, laag uitgesneden topje en een kort rokje met een split. Haar benen waren, net als die van Irma, gestoken in een groene panty. Heupwiegend kwam ze op hun tafel af. Teutje had haar ook meteen opgemerkt, maar had er heel andere gedachten bij dan Aloysius, want zij wist nog niet dat het bij het thema hoorde. ´Jezus, Aloysius. Zie je dat? Het is gewoon een jong hoertje.' Dat klopte dus. Aloysius zag echter nog iets en dat maakte hem minder blij. Ilja had Adolf in haar armen. 'Ik dacht dat honden verboden waren', zei hij zachtjes tegen Teutje. Dat waren ze ook, maar in dit geval was het toegestaan omdat het bij de act hoorde. Irma la Douce had ook altijd zo'n kuthondje bij zich, verklaarde Ilja even later.

Het spel zou steeds tussen de gangen worden gespeeld. Achter hun tafel tegen de muur was een decor neergezet. Er was een heus Parijs hoerensteegje met een paar barretjes op te zien. Het gezelschap kreeg eerst het voorgerecht en daarna konden ze met het spel beginnen. Natuurlijk was een passend voorgerecht gekozen: oesters en champagne. Marco had geen problemen om dat zoute snot naar binnen te slurpen. Hij was het wel gewend, maar Aloysius vond het maar niets. 'Vind je het niet lekker, Alootje?' vroeg Ilja. 'Het is lustopwekkend, hoor en komt de smaak je niet een beetje bekend voor?' Ze gaf Aloysius een knipoogje. Teutje vond het allemaal niet leuk en die oesters lustte ze ook niet. 'Bij Aloysius kun je alleen maar zijn eetlust opwekken. En de smaak zal hem zeker niet bekend voorkomen, want hij heeft wel een schip, maar hij vaart er niet meer mee op zee, Ilja.' zei ze met een sarcastisch ondertoontje in haar stem. Karin pakte maar gauw haar champagneglas en proostte op de gezellige eerste kerstdag en hun samenzijn.

Even later zat het voorgerecht erin. Marco had ook de oesters van zijn moeder en Bep gekregen en Adolf had die van Pleun opgeslurpt. `Het wordt tijd voor het eerste bedrijf van je spel, Ilja´, zei Karin tegen haar dochter. Ilja ging er even recht voor zitten. ´Het spel heet Irma la Douce. Misschien kennen jullie die wel van de film. Irma was een hoertje in Parijs en Nestor Patou, een nieuwe wijkagent wordt verliefd op haar. Ik speel nu Irma en Aloysius mag Nestor spelen. De ruimte achter onze stoelen is het steegje met de hoertjes. Bep en mijn moeder moeten daar langs de muur gaan staan. Ik ga iets verderop staan met Adolf in mijn handen. Pleun en Marco zijn mannen die op zoek zijn naar een hoertje. Nestor komt al zwaaiend met zijn gummiknuppel de straat door en omdat hij nieuw is, weet hij nog niet dat daar hoertjes staan. Als Bep en mijn moeder hem knipoogjes geven snapt hij het niet zo en komt naar mij toe om te vragen wat er aan de hand is.´ Hier onderbrak Aloysius haar. 'Maar ik heb geen gummiknuppel, Ilja', zei Aloysius verontschuldigend. 'Hij heeft er wel een, maar die bungelt er maar een beetje bij´, lachte Teutje. Ze lachte echter niet meer toen het spel aan de gang was en ´Irma´ tijdens het praatje met Nestor een beetje tegen hem aan begon te rijden. Adolf keek ook al jaloers. Hij rukte zich los en hing even later aan het rechterbeen van Aloysius. Gelukkig kwam het hoofdgerecht eraan.

Het hoofdgerecht bestond uit gevulde kalkoen, spruitjes met hazelnoten en tamme kastanjes, gewokte bloemkoolroosjes, groene asperges in een roomsausje, artisjokharten met pancetta en aardappelkroketten. Gelukkig lustten ze dat allemaal en dus zat even later het hele gezelschap te smullen.

Teutje stootte haar man aan en wees op de kalkoen. ´Kijk, Aloysius. Een gat dat gevuld is met lekkers. Dat is bij ons al lang geleden´, giechelde ze. Na de champagne was er wijn geschonken en Teutje was nu eenmaal snel een beetje teut. Bep en Pleun hadden bij het kiezen van haar naam zeker een vooruitziende blik gehad. Aloysius kon er niet echt om lachen. Hij kreeg echter nog meer te verduren van het vrouwvolk, want Ilja zei met een geil stemmetje: 'Heerlijk, zoals jij je vork diep in dat malse vlees prikt, Alootje. Als je nog wat dieper prikt dan spuit het sap er uit.' Bep vond het nu tijd om in te grijpen. 'Hou je een beetje in, Ilja. Er is een kind bij.' Maar Ilja liet zich niet uit het veld slaan. 'Marco bedoel je? Die is veertien en bovendien alleen maar geïnteresseerd in zijn eigen glijmiddel uit zijn neus.'

Het werd tijd voor het tweede bedrijf. De kalkoen was goed bevallen en van de manier waarop Ilja de groene asperges in haar mond had bevredigd en het roomsausje er af had gelikt, had Aloysius ook een harde asperge gekregen. Ilja had de dansscene in het café genomen om na te spelen. ´Maar we gaan niet die rare ouderwetse dansen als in de film doen, hoor´, zei ze. ´We kunnen gewoon slow dansen op de achtergrondmuziek van het restaurant.´ Natuurlijk koos ze zelf Aloysius uit voor de slow dans en die werd heel slow en heel close. Het was maar goed dat Teutje al de nodige wijntjes op had. Zij zat vast aan Karin, want Pleun en Bep dansten met elkaar en Marco had nog niet voldoende gegeten blijkbaar. Hij smeerde zijn mobieltje vol pulken tijdens een spelletje. Aloysius voelde ondertussen dat Ilja best een behoorlijk heuvellandschap bezat. En ineens had Irma ook de knuppel van Nestor gevonden onder het dansen. De dans had niet veel langer moeten duren of Aloysius had al de slagroom voor de koffie kunnen leveren. Maar eerst mochten ze ijs bestellen.

´Jij wilt zeker wel lekker aan een dame blanche likken, hè Aloysius? Ik ga voor een boerenjongens ijsje. Daar zit iets meer ijs aan', zei Ilja lachend. Aloysius gaf geen antwoord. Ilja had tijdens de dans te veel indruk gemaakt. Met name met haar borsten. Daar moest hij nog een beetje van bijkomen. Teutje zat trouwens ook met rode wangetjes en dat was niet alleen van de wijn en de hoge bloeddruk. Karin had tijdens het slow dansen de billen van Teutje nogal stevig beetgepakt en er af en toe zachtjes in geknepen. En het probleem was dat ze het eigenlijk wel lekker had gevonden.

Het diner liep ten einde. Na het ijs hadden ze nog koffie met Grand Marnier gedronken. 'Komt er nog een laatste scene uit Irma la Douce?', vroeg Bep. 'Natuurlijk', antwoordde Ilja. 'Nu moeten Irma en Nestor nog een slaapkamerscene spelen. Dat moeten we met z'n tweetjes doen.' Ineens was Teutje weer een beetje bij de les. 'Als je maar weet dat Irma en Nestor in de slaapkamer alleen maar hebben zitten kaarten', zei ze een beetje pinnig. Ilja zat meteen met een pruilend mondje. 'Ja', zei ze, 'wat dat betreft had ik beter voor de film Josefine Mutzenbacher kunnen kiezen.'

Wordt vervolgd