Overlast van minderheden (5): Italianen
Zonnetje40 is een maandje met verlof. Luc van Lier valt voor haar in. Met een serie over overlastgevende minderheden. Want die Marokkaantjes, die Molukse motorcriminelen, Japanners , bejaarden , pontschippers en volkszangers zijn heus niet de enigen die onze samenleving hinderen. Vandaag aandacht voor een groep overlastgevers van nogal losbandige signatuur: de Italianen.
De Italiaan staat met zijn zeer zorgeloze levensstijl met de rug naar de Nederlandse samenleving toe. Afspraken worden niet nagekomen en klokkijken is aan hem niet besteed. Maar ze fluiten wel naar iedere voorbijlopende vrouw, die argeloos verstrikt raakt in de goedkope charme van de mediterrane Zuid-Europeaan. Daarmee pikken ze dus wel onze potentiele echtgenotes in.
De Italiaan drukt als industrieel stevig zijn stempel op ons land. Telkens als wij iets door Italianen laten fabriceren, worden wij geconfronteerd met een enorm financieel verlies en een product dat van geen kanten deugt, hetgeen overigens wordt bestreden door vlotgebekte Italiaanse woordkunstenaars, die bijvoorbeeld het onder hogesnelheidstreinen vandaan vallen van complete bodemplaten wijten aan het feit dat er met de treinen hard wordt gereden. Toch een beetje het verhaal van een Zanussi-wasmachine die niet schoon wast omdat je er smerige kleren in hebt gedaan. Klinkt aardig, maar we weten allemaal dat de argumentatie niet deugt.
De Italiaan kiest ook buitengewoon flamboyante regeringsleiders, met als gevolg dat onze premiers het qua imago vergelijkenderwijs niet verder schoppen dan een soort calvinistische braafheid. We werden geschoffeerd met uitspraken over Harry Potter. Maar het was wel ónze Harry Potter! Vergeleken met de heer Berlusconi, die zich schuldig maakte aan machtsmisbruik, omkoping en allerlei bunga-bungafeestjes met minderjarige prostituees, is onze minister-president toch een wat sneu ventje, dat braaf bij mama eet en qua spannende uitspattingen niet verder komt dan nog even flink doorfietsen terwijl het stoplicht al op oranje staat.
De Italiaan heeft weinig op met “Brussel”. Daar zitten de bemoeiallen die hun neus steken in zaken die niemand wat aangaan. De Italiaanse arm reikt ver. Het is die pastavreters gelukt om de treindienst tussen onze hoofdstad Amsterdam en Brussel vakkundig om zeep te helpen. Voorwaar een prestatie van formaat.
De Italiaan zet ons kleine kikkerlandje ook lelijk te kakken op sportgebied. Kijk nou naar Milaan. Twee voetbalclubs waar voor miljoenen, miljoenen en nog eens miljoenen aan geld circuleert. Inter Milaan en A.C. Milaan. Daarmee wordt zo’n vissersdorp als Spakenburg toch wel wat overklast. Daar spreekt men al vol trots van een Derby als het gaat om de wedstrijd S.C. Spakenburg - IJsselmeervogels. Lullig. En waar de Italiaanse maffia op grote schaal aan omkoping doet, komt men in Volendam niet verder dan voor de scheids een pondje gerookte paling op de Dijk. We staan als land op sportief gebied dus gewoon voor schut, met uw welnemen.
De Italiaan is jaarlijks verantwoordelijk voor vele honderden gewonden in het Nederlandse wegverkeer. Daartoe is een levensgevaarlijk apparaat bedacht, dat als doel heeft, onschuldige medeweggebruikers te scheppen door middel van het uitvoeren van ondoordachte verkeersmanoeuvres, waarbij trouwens ook de bestuurder van het voertuig een flinke kans op ernstig letsel loopt. Juist, de Vespa.
De Italiaan houdt van culinaire verwennerij, ondanks zijn hardnekkige gewoonte om overal tomaten door te roeren. Of basilicum. Toch raar, dat eten dat enigszins naar zeep smaakt. Maar iets ergens doorheen doen, dat zit de Italianen in het bloed. Hun wijn wordt dan ook regelmatig ontsierd door koolzuurbelletjes. Zonde. En ook in de Nederlandse horeca, waar de Italiaan zich met ijssalons en pizzatenten een stevige positie heeft verworven, doet de Italiaan zijn verderfelijke culinaire invloed gelden. Hun beroemde roomijs bestaat voor bijna 100 procent uit room van het vetste soort en die platte deegschijven van ze worden in pizzeria’s doorgaand belegd met verlopen champignonsnippers, bedorven paprikareepjes en van die kleine zoute visjes waarvan de houdbaarheid eveneens allang is verstreken. De door consumenten hierdoor opgelopen klachten wegens overgewicht en voedselvergiftiging leiden tot een hoger ziekteverzuim in bedrijven, dat door de overheid weer moet worden opgelost. Van uw en mijn belastingcenten.
Nee, die Marokkaantjes, die Molukse motorcriminelen, die Japanners, die bejaarden, die pontschippers en die volkszangers zijn heus niet de enigen aan wier gedrag een ferm halt dient te worden toegeroepen!