De dorpsgek van GroenLinks

Driek (DriekOplopers)

GroenLinks als zelfbenoemd voorvechter van het vrije woord. Ik verslikte mij in mijn koffie, toen ik het las. Tofik Dibi, excuusallochtoon der Tweede-Kamerfractie twittert dat hij graag zou zien dat René Danen de partij verlaat. Want Danen tast de vrijheid van meningsuiting aan met zijn rechtszaak tegen Geert Wilders, en dat is verkeerd, vindt Dibi. Je moet met je opponent juist in debat, vindt Dibi. Het gesprek aangaan, vindt Dibi. Echt, ik vond het een zeer bijzondere belevenis om zo’n warm pleidooi voor de vrijheid van meningsuiting te mogen optekenen uit de mond van een GroenLinkser. “Je kunt niet iedereen met wie je het oneens bent de mond snoeren.” Heerlijk!

Natuurlijk, René Danen is een totaal geschifte idioot. Met zijn Nederland Bekent Kleur naar de rechtbank hollen om Wilders de mond te snoeren. Schei toch uit! Als René Danen je in een meubelzaak hoort zeggen dat je niet van Perzische tapijtjes houdt, dan heb je al een aanklacht aan je broek. Dus ja, die Danen is knetter. Maar dat maakt hem toch niet ongeschikt voor het lidmaatschap van GroenLinks? 98,7 procent van de leden van die partij is geschift. En die Tofik Dibi hinkt trouwens wel op twee gedachten. Als hij vindt dat mensen niet de mond mag worden gesnoerd, dan moet hij dat recht ook niet aantasten als het om René Danen gaat. Ook Danen heeft het volste recht op het uitventen van zijn bespottelijke standpunten. In en buiten de rechtszaal.

Tofik Dibi zei het echt: “Vrijheid van meningsuiting is één van de kernwaarden van GroenLinks.” De schat. "Door mensen via de rechter het zwijgen op te leggen gaan gevoelens in de samenleving niet weg. Ze worden alleen minder zichtbaar." Een waarheid als een koe. Alleen is de afzender van die tekst natuurlijk uiterst dubieus. Tofik Dibi als dorpsgek. Want dat GroenLinks van hem is niets meer dan een politiek samenraapsel van allerlei splinterpartijtjes die tijdens de koude oorlog groot fan waren van de Sovjet-Unie en de DDR. Waar mensen die ook hechtten aan die vrijheid van meningsuiting in het gunstigste geval werden verbannen, maar even zo vaak gewoon werden doodgemarteld. In de Volks Eigene Vernichtungsstelle, op een plaats die op de plattegrond van Oost-Berlijn een witte vlek was. Misschien moet het voltallige partijkader van GroenLinks eens een weekje in een verlaten gevangeniscomplex in absolute eenzaamheid op een stoel worden vastgespijkerd om 20 keer naar de film “Das Leben Der Anderen” te kijken. Lang leve de vrijheid van meningsuiting.

En ook Femke Halsema zit met haar partijgenoten in haar maag. Ze Twitterde dat ze moeite heeft met Mohammed Rabbae, die zichzelf tot vervelens toe afficheert als “voormalig GroenLinks-kamerlid”. Ook Rabbae is een van de aanklagers in het proces-Wilders. Maar Halsema kan op haar kop gaan staan, Rabbae ís voormalig kamerlid voor haar partij, en dat mag ‘ie dus zeggen ook. Zo vaak als hij maar wil. Lastige persoonlijkheidsstoornis voor een fractieleider, die hartgrondige afkeer van wat nu eenmaal de waarheid is.

Mijn geliefde echtgenote zegt met zekere regelmaat, dat ik die zaak moet laten rusten. Maar dat kan ik niet. Twee jaar geleden deed mevrouw Halsema in het kader van die door GroenLinks gepropageerde vrijheid van meningsuiting een valse aangifte tegen mij. Een aangifte die door Justitie naar de prullenmand werd verwezen, maar die mij nog steeds achtervolgt. Dit weekend nog, toen collega-stukjesschrijver Bert Brussen en ik wat stekeligheden uitwisselden. Ik zou mensen hebben opgeruid tegen het huis en dus het gezin van Halsema. Riep Halsema. De Hoofdofficier van Justitie vond van niet. Daar ging Femke’s showproces... Maar zolang anderen die zaak nog steeds oprakelen, kan ik het er moeilijk bij laten zitten. Een ding is sindsdien wél duidelijk: hoe je het ook wendt of keert, die affaire legt genadeloos bloot, hoe GroenLinks écht tegenover de vrijheid van meningsuiting staat. Als partij enerzijds roepen dat je vindt dat iedereen alles mag zeggen en dat je altijd het debat moet aangaan, en anderzijds je opponent trachten de mond te snoeren, dat is zo’n  schijnheiligheid… Ik zou me er dood voor schamen. En dan heb ik het nog niet eens over die onterechte liefde voor allerlei krakerstuig.

En kan GroenLinks trouwens even uitleggen, waarom ze nu opeens met die kletsverhalen over vrijheid van meningsuiting komen aanzetten? Dat hadden ze een poos geleden moeten doen, toen de vervolging van Wilders nog in de startblokken stond. Nu die zaak op een levensgroot fiasco is uitgelopen opeens afstand nemen van de aanklagers heeft niets met steun voor de vrijheid van meningsuiting te maken, maar alles met je afkeren van mislukkingen. Een verwerpelijk soort schone-handenpolitiek.

Ja. Alles mag gezegd. Mits min of meer waarheidsgetrouw. Dat geldt ook voor het partijblad van de SGP, het Reformatorisch Dagblad. Zélfs voor het Reformatorisch Dagblad. Nu leest 99,3 % van de achterban van de SGP weliswaar uitsluitend boeken die per decreet van de kansel zijn afgeroepen als zijnde goedgekeurd door de Kerkenraad, maar toch vond de hoofdredactie het nodig, om nog even wat te zeggen over meesterschrijver Harry Mulisch: De vaardigheid waarmee Mulisch zijn gedachtegoed wist te verpakken maakt hem gevaarlijker dan collega’s als Maarten ’t Hart, Jan Wolkers of Jan Cremer. Niet gehinderd door de ‘ballast’ van een gereformeerde opvoeding, schotelde hij de lezer een wereld voor waarin God op een subtiele, listige manier uit het zicht verdwijnt. Mulisch zette zich niet af, hij schiep op een zelfverzekerde, overtuigende manier een eigen werkelijkheid, waarin de lezer wordt meegezogen. (…) De man die zei Hitler te hebben begrepen, legde ook op hoge leeftijd nog maar bitter weinig zelfkennis aan de dag. Hij mocht dan –naar eigen zeggen– de hemel hebben ontdekt, hij ontnam zichzelf en anderen het zicht op God. Wijze lessen uit de door hem bewonderde Bijbel legde hij naast zich neer. De Prediker had immers een dringende waarschuwing voor de veelschrijver: „Wees niet te snel met uw mond, en uw hart haaste niet een woord voort te brengen voor Gods aangezicht; want God is in de hemel, en gij zijt op de aarde.” Is het nou werkelijk nodig, om terwijl het lijk nog zowat warm is, zo tekeer te gaan? Het is naar mijn mening sowieso bespottelijk om iemand die zo wars is van Godsdienst, langs een Godsdienstige meetlat te leggen. Een van de grootste schrijvers van ons land in een hoek gezet door een stel Godsdienstfanatici. Maar grutjes, wat is de SGP beledigd wanneer wij hen langs ónze meetlat leggen. Een meetlat die wars is van de achterstelling van vrouwen, die een broertje dood heeft aan het aan anderen je wil opleggen, die de pest heeft aan allerlei dwingelandij. Dan moet je ze horen, over de vrijheid van Godsdienst. Allemaal leuk en aardig, maar blijf dan ook met je precieze vingers van de vrijheid van ongodsdienst van Mulisch af!

Nee. Sommige partijen horen eigenlijk niet thuis in een democratisch gekozen volksvertegenwoordiging. GroenLinks niet, want dat zijn huichelaars van het zuiverste water, en de SGP niet, want die zijn gek. Nee, dan duizendmaal  liever de PVV van Geert Wilders. Hoe oneens ik het op veel punten ook met ze ben…