Obesitas en de zakelijke hebzucht van de voedselindustrie

Artsen voorspellen dat in 2030 de helft van de wereldbevolking overgewicht of obesitas zal hebben. Een epidemie van obesitas veroorzaakt een snelle toename van diabetes, hart- en vaatziekten en kanker. Het wordt wereldwijd het grootste gezondheidsprobleem.

Waarom is geen enkel land erin geslaagd deze epidemie te stoppen? De voedingsindustrie en de overheid zeggen dat het te wijten is aan een gebrek aan individuele zelfdiscipline. Is dit waar? Of is het het resultaat van collectief falen - een symptoom van een liberale samenleving die zwaarlijvigheid verafschuwt, maar toch mensen met overgewicht voortbrengt. Zijn we als samenleving zelf schuldig aan deze situatie?

Over de hele wereld komen politici, priesters, artsen en gewone mensen in opstand tegen  de multinationale voedingsindustrie. Ze willen de controle over hun voeding en hun lichaam terugkrijgen en gebruiken hierbij wetgeving, wetenschappelijk bewijs en politiek activisme om de stelling onderuit te halen dat obese mensen alleen zichzelf de schuld kunnen geven van hun overgewicht. De critici richten zich op suikerhoudende dranken die net zo verslavend kunnen zijn als sommige harddrugs; misleidende reclame gericht op kinderen en mensen met een laag inkomen; overheden die een oogje dichtknijpen voor junkfoodbedrijven en de voedingsindustrie.

Deze mensen zeggen dat er al zo'n 40 jaar een "vijandige overname" van ons voedsel aan de gang is, en ze eisen nieuwe wetgeving om daar een einde aan te maken. In deze documentaire wordt onderzocht hoe Chili het voortouw neemt in deze strijd. Welk land zal het volgende zijn dat de confrontatie aangaat met de grote voedselconcerns in naam van de volksgezondheid?