Het nutteloze feitje van de dag: Groot deel van Duitsland annexeren

Nutteloze feitjes, ze zullen je leven niet drastisch veranderen maar ze zijn wel altijd leuk om te weten. Dus voortaan voor jullie, elke dag een nutteloos feitje om de dag mee door te komen.

Na de Tweede Wereldoorlog eiste Nederland en schadevergoeding van 25 miljard gulden van Duitsland, maar wist je dat toen geldelijke herstelbetalingen niet mogelijk waren er een beweging op gang kwam die grote delen van Duitsland wilde annexeren? Bij de conferentie van Jalta werd bepaald dat herstelbetalingen uitsluitend in natura plaats konden vinden dus bedacht een diverse groep landgenoten talloze annexatieplannen die uiteenliepen van enkele grenscorrecties tot de wildste, inlijving van een gebied dat zich uitstrekte tot en met Hamburg, Dortmund, Duisburg en Keulen.

Een dergelijke grote annexatie zou een aantal grote voordelen hebben zo betoogden de voorstanders. Na het verlies van een substantieel deel van het Ruhrgebied zouden de Duitsers nooit meer een grote industriële en economische macht kunnen worden. Daarnaast zou de uitbreiding van Nederlands grondgebied veel extra landbouwgrond opleveren, zeker na de hongerwinter was de angst voor voedseltekorten groot.

Bij dit plan, net als bij de plannen voor de annexatie van een kleiner gebied, was nog te bezien of dat met of zonder lokale bevolking zou moeten. Een gedwongen verhuizing voor de Duitsers in het te annexeren gebied was een reële optie voor de voorstanders. Als ze zouden blijven en inwoners van Nederland zouden worden dan zouden ze op zijn minst 'ingeburgerd' moeten worden en gezuiverd van resterende Nazi-sympathieën.

De voorstanders voor grootscheepse annexatieplannen bevonden zich in alle lagen van de bevolking, tot een met ministers en koningin Wilhelmina aan toe. Toch kreeg de beweging voor een enorme annexatie nooit een hele grote aanhang. Daarnaast kreeg de Nederlandse wens voor gebiedsuitbreiding internationaal nauwelijks steun.

Uiteindelijk diende Nederland en plan in voor een gebied van 4980 km² maar kreeg slechts een gebied ter grootte van 69 km² toegewezen. De grootste gebieden die bij Nederland werden gevoegd waren de gemeente Selfkant, met de hoofdplaats Tüddern, en Elten. Verder werden er een aantal kleine grenscorrecties doorgevoerd, vooral rond Nijmegen en Dinxperlo. Begin jaren '60 werden, na betaling van 280 miljoen Duits mark de plaatsjes Elten en Tudderen en de Duitse bebouwing aangrenzend aan Dinxperlo (Suderwick) weer teruggegeven aan de Duitsers.

Een affiche van de aanhangers van de annexatie van grote delen van Duitsland (WikiCommons/Stadsarchief Deventer)