Lokale interruptie: Drank, supermarkten en een vreemd bondgenootschap

Vorig jaar is in Den Haag een nieuwe drank- en horecawet aangenomen. Deze wet is er om enerzijds de regels voor horecaondernemers eenvoudiger te maken, anderzijds om drankmisbruik onder jongeren aan te pakken. Dat laatste is op zich prima, overmatig drankgebruik is immers om meerdere redenen ongezond voor jongeren. Maar het doel wil nog wel eens misbruikt worden om symbolische maatregelen te nemen die vooral veel geld kosten.

Zo was er in het oorspronkelijke voorstel een plan opgenomen om supermarkten te verbieden om prijsacties te organiseren. Dit om indrinken onder jongeren tegen te gaan. Dat klinkt sympathiek , maar het haalt weinig uit om aanbiedingen, die met dure A merken worden gedaan, te gaan beperken, terwijl je gewoon voor 35 cent per halfliterblik B merk bier kan kopen. Bovendien is indrinken iets waar je ouders op mag wijzen het gebeurt in hun huiskamers. Ook kun je je sterk afvragen of iemand meer gaat drinken doordat hij bij aanbiedingen een grotere voorraad aanlegt. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit gestopt ben omdat het bier op was. Hoewel wethouder Depla zich er tot twee keer toe hard voor maakte, kreeg hij van geen enkele fractie steun. Zelfs niet van zijn eigen PvdA.

Hetzelfde gold voor een ander idee in het plan. Men wilde supermarkten, die zich netjes aan de regeltjes houden rondom verkoop onder de zestien jaar, belonen met extra koopzondagen. Het belonen van goed gedrag is prima, maar het gaat mij te ver om de openingstijden van winkels te gaan laten afhangen van of hun personeel goed functioneert. Het komt bijzonder vreemd over naar buurtbewoners wanneer hun supermarkt minder open is omwille van dit soort redenen. Bovendien is het minder vrijheid geven om open te zijn natuurlijk net zo goed een straf._.Daarnaast, hoe ga je dit nu weer controleren en handhaven? Een dure grap.

Om het laatste plan te tackelen moest er dus een motie worden ingediend. Die heb ik de avond voor de cruciale vergadering bekend gemaakt. Ik had eigenlijk niet verwacht een meerderheid te behalen. Dat veranderde toen in de loop van de dag ineens steun uit onverwachte hoek kwam. Het CDA tekende de motie. De partij die fervent tegenstander is van koopzondagen. Het unieke deed zich voor dat het CDA en D66 nu gezamenlijk een motie indienden om precies het tegenovergestelde te bereiken. D66 wil een maximaal aantal koopzondagen en CDA nul. Zodoende is het plan van wethouder Depla voor beide onwenselijk. In het debat dat volgde kozen woordvoerders Frank Depla (PvdA) en Bianca van Kaathoven (SP) nog even de aanval. Maar dat bracht mijn betoog niet aan het wankelen. Uiteindelijk haalde de motie het met de steun van de VVD en enkele lokale fracties. Altijd een mooi gevoel om iets te bereiken.

Nu de vraag nog een keer op FOK!: Moeten gemeenten het aantal koopzondagen voor supermarkten laten afhangen van het gedrag van hun caissières?

Rogier Verkroost (29) is gemeenteraadslid namens D66 in Eindhoven. In de weblogserie 'Lokale interruptie' beschrijft hij het reilen en zeilen van een lokale politicus.