Jan Mulder is niet lief

In de submit vonden wij deze bijdrage. Blijkbaar heeft Jan Mulder in ieder geval één fan minder:

Ik heb mijn sympathie voor Jan Mulder verloren. Sterker nog, gevoelens van teleurstelling en afkeer maken zich van mij meester als hij weer eens als tafelheer bij DWDD verschijnt, wat –nu ik er bij stil sta, steeds vaker lijkt te gebeuren. Het lijkt soms zomaar te kunnen gebeuren, dat een persoon waar een jaar geleden nog met plezier –of althans zonder afkeer, naar gekeken is, plotseling in staat blijkt een diepe verachting bij de toeschouwer op te wekken.  

 Het is niet dat ik niet geprobeerd heb me ertegen te verzetten, ik wílde Jan Mulder leuk blijven vinden. Tevergeefs. Het keerpunt vond plaats toen Chantal Janzen laatst te gast was om te komen vertellen over de nieuwe musical Petticoat. De hele uitzending lang had Jan –zoals gebruikelijk, niks anders gedaan dan zuchten, steunen en op sacherijnige en onnodig kritische manier de andere gasten interrumperen.

Jan zat zeg maar goed in zijn rol die dag. Tot Chantal Janzen tegenover hem plaats neemt. Als bij toverslag verandert Jan in een verliefde puber die als gehypnotiseerd –nog net niet met open mond, de eerste vijf minuten van het interview geen woord meer kan uitbrengen. Nadat Chantal met een blije musicalglimlach een fragment uit Petticoat ten gehore heeft gebracht beklaagt Jan zich natuurlijk niet over de zoetsappigheid van de zojuist gezongen tekst.

Jan heeft, met zijn hoofd in zijn hand toegekeken als iemand die naar zijn zojuist geboren dochtertje kijkt en kan niks anders doen dan Chantal overladen met complimenten. De manier waarop Jan als een blad aan een boom omslaat wanneer er een lekker wijf tegenover hem plaatsneemt is zo opzichtig dat het te gênant is om naar te kijken. Wat mij betreft kan Jan zichzelf noteren in zijn eigen ergernissen top 5 van deze maand.

Met dank aan Danny_Vrijdag voor de submit.